2 Карыньцянам 3 2 Карыньцянам 3 разьдзел

¹ Ці пачнем ізноў адрэкамэндоўваць сябе [вам]? Ці мы патрабуем, як некаторыя, даручальных лістоў да вас ці даручальных [лістоў] ад вас?

² Вы — наш ліст, напісаны ў сэрцах нашых, які ведаюць і чытаюць усе людзі.

³ Бо яўна [для ўсіх], што вы — ліст Хрыстовы, напісаны праз служэньне нашае не атрамантам, але Духам Бога Жывога, не на каменных табліцах, але на цялесных табліцах сэрца.

⁴ А гэтакую пэўнасьць мы маем у Богу праз Хрыста

⁵ не таму, што мы здольныя залічыць нешта сабе, нібыта праз сябе, але здольнасьць нашая ад Бога,

⁶ Які даў нам здольнасьць быць служыцелямі Новага Запавету, ня літары, але духа, бо літара забівае, а дух ажыўляе.

⁷ Калі ж служэньне сьмерці, высечанае літарамі на камянях, было ў такой славе, што сыны Ізраіля не маглі глядзець на аблічча Майсея дзеля славы аблічча ягонага, якая зьнікала,

⁸ дык ці ня шмат больш будзе ў славе служэньне Духа?

⁹ Бо калі служэньне асуджэньня ёсьць слава, шмат больш багатае славаю служэньне праведнасьці.

¹⁰ Бо і тое, што мела славу, не было слаўным у сваёй меры з прычыны бязьмернасьці [будучай] славы.

¹¹ Бо калі мае славу тое, што зьнікае, тым больш у славе тое, што застаецца.

¹² Дык, маючы гэткую надзею, дзейнічаем з вялікай адвагаю.

¹³ І ня так, як Майсей, які ўскладаў заслону на аблічча сваё, каб сыны Ізраіля не глядзелі на канец таго, што зьнікае.

¹⁴ Але скамянелі думкі іхнія, бо тая заслона да сёньня застаецца нязьнятай пры чытаньні Старога Запавету, таму што яна ў Хрысьце зьнішчаецца.

¹⁵ Аж да сёньня, калі яны чытаюць Майсея, заслона ляжыць на сэрцы іхнім,

¹⁶ а калі хто зьвернецца да Госпада, заслона здымаецца.

¹⁷ Госпад ёсьць Дух, а дзе Дух Госпада, там свабода.

¹⁸ Мы ж усе, адкрытым абліччам узіраючыся на славу Госпада, перамяняемся ў вобраз Ягоны ад славы ў славу, як ад Духа Госпада.