1 І, выйшаўшы, Ісус ішоў ад сьвятыні; і прыступіліся вучні Яго, манючы́ся паказаць Яму будынкі сьвятыні.
2 Ісус жа сказаў ім: ці бачыце ўсё гэтае? Запраўды́ кажу вам: не астане́цца тут ка́меня на ка́мені: усё будзе зьнíшчана.
3 Калі-ж сядзе́ў Ён на гарэ Аліўнай, прыступіліся да Яго вучні насамо́це і спыталіся: скажы нам, калі гэтае ста́нецца, і які знак Твайго прыходу і сканчэньня сьве́ту?
4 Ісус сказаў ім у адказ: сьцеражэ́цеся, каб хто не падману́ў вас,
5 бо многія прыйдуць пад імем Маім і будуць гаварыць: я Хрыстос, — і шмат каго падману́ць.
6 Таксама пачуеце пра войны і вае́нныя чуткі. Глядзе́це, ня трывожцеся: бо ўсё гэта мусіць стацца; але гэта яшчэ не кане́ц.
7 Бо паўста́не народ на народ і царства на царства; і будуць галады́, мо́ры і зямлітрасе́ньні па мясцох.
8 Усё-ж гэнае — пачатак го́ра.
9 Тады будуць выдаваць вас на мукі й забіваць вас; і зьненавідзяць вас усе́ народы за імя Маё.
10 І тады спаку́сяцца многія; і адзін аднаго будуць выдаваць і ненавідзець адзін аднаго.
11 І многія фальшывыя прарокі паўстануць і многіх падмануць.
12 І ад памнажэньня грэху шмат у каго асьцюдзяне́е любоў.
13 Хто-ж вы́трывае да канца, спасе́цца.
14 І абвяшчаць будуць Эвангельле царства па ўсім сьве́це дзеля сьвядоцтва ўсім народам; і тады прыйдзе канец.
15 Дык вось, калі ўбачыце агіду спусташэньня, аб якой сказаў прарок Даніла, што паўстане на сьвятым ме́сцы, (чытаючы няхай разуме́е):
16 тады, хто ў Юдэі, няхай бягуць у го́ры;
17 і хто на страсе́, той няхай ня зыходзіць узяць што-небудзь з дому свайго.
18 І хто ў полі, той няхай не варо́чаецца назад узяць вопратку сваю.
19 Го́ра-ж цяжа́рным і кормячым грудзьмі ў тыя дні.
20 Мале́цеся-ж, каб ня прышлося ўцякаць вам зімою, ці ў суботу.
21 Бо тады будзе вялікая туга́, якой ня было ад пачатку сьве́ту аж дагэтуль і ня будзе.
22 І калі-б не скарацíліся тыя дні, то не спаслося-б ніводнае це́ла: але дзеля выбраных скароцяцца тыя дні.
23 Тады, калі хто скажа вам: вось тут Хрыстос, ці там, — ня ве́рце.
24 Бо паўстануць фальшывыя Хрысты і фальшывыя прарокі і дадуць вялікія знаме́ньні і цуды, каб падману́ць, калі магчы́ма, і выбраных.
25 Вось Я напе́рад сказаў вам.
26 Дык, калі скажуць вам: вось Ён у пустыні, — ня выходзьце; вось Ён у пакоях, — ня ве́рце.
27 Бо, як бліскавіца выходзіць з усходу і відаць да за́хаду, так будзе прыход Сына Чалаве́чага.
28 Бо абы дзе́ быў труп, тамака зьбяруцца і арлы.
29 І ўраз-жа пасьля тугí дзён гэных сонца зьме́ркне, і ме́сяц ня дасьць сьвятла свайго, і зоры спадуць з не́ба, і сілы нябе́сныя ўзварухнуцца.
30 Тады зьявіцца знак Сына Чалаве́чага на не́бе, і тады заплачуць усе́ пляме́ньні зямны́я і ўгле́дзяць Сына Чалаве́чага ідучы на воблаках нябе́сных з сілаю і славаю вялікаю.
31 І пашле́ Ангелаў сваіх з гучным голасам трубным, і зьбяруць выбраных Яго ад чатырох вятроў, ад краю нябе́с да краю іх.
32 Ад смакоўніцы вазьме́це прыклад: калі галіны яе́ робяцца ўжо мяккімі і пускаюць лісьцё, дык ве́даеце, што блізка ле́та.
33 Гэтак і вы, калі ўбачыце ўсё гэтае, дык ве́дайце, што блізка пры дзьвярох.
34 Запраўды́ кажу вам: не праміне́ род гэты, як усё гэтае ста́нецца.
35 Не́ба й зямля́ праміну́ць; але словы Мае́ не праміну́ць.
36 Аб дні-ж тым і гадзіне ніхто ня ве́дае, навет і ангелы нябе́сныя, а толькі Аце́ц Мой адзін.
37 Але, як было ў дні Ноя, так будзе і ў прыход Сына Чалаве́чага.
38 Бо, як у дні перад патопам е́лі, пілі, жаніліся й ішлі замуж, да таго дня, як увайшоў Ной у карабе́ль,
39 і ня думалі, пакуль ня прыйшоў патоп і ня зьнішчыў усіх: так будзе і ў прыход Сына Чалаве́чага.
40 Тады будуць у полі двое: адзін бярэцца, а другі пакідаецца.
41 Дзьве́ ме́лючыя ў жорнах: адна бярэцца, а другая пакідаецца.
42 Дык ня сьпіце, бо ня ве́даеце, у якую гадзіну Госпад ваш прыйдзе.
43 Вам жа тое вядома, што, калі-б ве́даў гаспадар дому, у якую ва́рту прыйдзе злодзей, дык ня спаў-бы і ня даў-бы падкапа́цца пад дом свой.
44 Дзеля гэтага і вы будзьце гатовы; бо Сын Чалаве́чы прыйдзе ў гадзіну, у якую ня думаеце.
45 Хто-ж ве́рны й разумны раб, што яго гаспадар паставіў над слу́гамі сваімі, каб даваць ім у пару́ е́сьці?
46 Шчасьлівы той слуга́, якога гаспадар ягоны, прыйшоўшы, знойдзе, што робіць гэтак.
47 Запраўды́ кажу вам, што над ўсе́ю мае́масьцяй сваёй паставіць его.
48 Калі-ж гэны благі слуга́ скажа ў сэрцы сваім: ня хутка прыйдзе гаспадар мой,
49 і пачне́ біць сяброў сваіх ды е́сьці й піць з п’яніцамі,
50 то прыйдзе гаспадар слугí таго ў дзе́нь, у які ён не чакае, і ў гадзіну, у якую ня думае,
51 і адлучыць яго і пакладзе́ яму адну долю з крывадушнікамі; там будзе плач і скрыго́т зубоў.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Паводле Мацьвея Сьвятое Эвангельле, 24 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Public Domain — народны здабытак.
Лукаш Дзекуць-Малей, Антон Луцкевіч.
© 1931, 1948; у 1985, 1991 унесены праўкі.