Jezus niepryniaty ŭ Nazarecie
1 I wyjšaŭšy adtul, pajšoŭ u swaju baćkaŭščynu, i išli za im jahonyja wučni.
1 I wyjšaŭšy adtul, pajšoŭ u swaju baćkaŭščynu, i išli za im jahonyja wučni.
2 I kali nastała subota, pačaŭ wučyć u bažnicy, mnohija-ž, słuchajučy, dziwilisia z jahonaj nawki, kažučy: Adkul u jaho ŭsio hetaje? I što heta za mudraść, jakaja jamu dadziena, i takija cudy, jakija dziejucca praz jahony ruki?
3 Ciž jon nie ramieśnik, syn Maryi, brat Jakuba, i Jazepa, i Judy, i Symona? Ci-ž nia tut miž nami i siostry jahonyja? I horšylisia z jaho.
4 I kazaŭ im Jezus: Što prarok nia bywaje biez pašany, aprača ŭ baćkaŭščynie swajej, i ŭdomie swaim, i ŭ radni swajej.
5 I nia moh tam učynić niwodnaha cudu, tolki azdarawiŭ niekalkich chworych, uzłažyŭšy ruki.
6 I dziwiŭsia z niedawierstwa ich. I chadziŭ nawakoł pa siołach, nawučajučy.
Razasłańnie apostałaŭ
7 I paklikaŭ dwanaccacioch i pačaŭ ich razsyłać pa dwuch i daŭ im uładu nad niačystymi duchami.
7 I paklikaŭ dwanaccacioch i pačaŭ ich razsyłać pa dwuch i daŭ im uładu nad niačystymi duchami.
8 I zahadaŭ im, kab ničoha nie brali ŭ darohu, aprača tolki kija: ani torby, ani chleba, ani hrošaj u pajasie,
9 ale kab byli abuŭšysia ŭ sandały, i kab nie adziawalisia ŭ dźwie wopratki.
10 I kazaŭ im: Dzie-kolečy ŭwojdziecie ŭ dom, tam astawajciesia, pakul nia wyjdziacie adtul.
11 I katoryja-b was nie pryniali, i nia słuchali was, wy, wychodziačy adtul, abtrasiecie pył z wašych noh na paświedčańnie im.
12 I wyjšaŭšy, abwiaščali, kab pakutawali;
13 i wyhaniali mnoha djabłaŭ, i mnohich chworych pamazwali aliwaju i azdaraŭlali.
Śmierć Jana Chryściciela
14 I pačuŭ karol Herad — bo imia jahonaje stałasia wiedamaje — i kazaŭ: Što Jan Chryściciel ustaŭ z umierłych i dziela hetaha ŭ im dziejucca cudy.
14 I pačuŭ karol Herad — bo imia jahonaje stałasia wiedamaje — i kazaŭ: Što Jan Chryściciel ustaŭ z umierłych i dziela hetaha ŭ im dziejucca cudy.
15 Druhija-ž kazali: Što heta Haljaš. A inšyja kazali: Što heta prarok, jak-by adzin z prarokaŭ.
16 Herad, pačuŭšy ab hetym, skazaŭ: Heta Jan, katoramu ja adsiek haławu, jon ustaŭ z umierłych.
17 Bo hety Herad pasłaŭ i ŭziaŭ Jana i źwiazaŭ jaho ŭ wastrozie dziela Heradyjady, žonki swajho brata Filipa, tamu što byŭ uziaŭšy jaje za žonku.
18 Bo Jan kazaŭ Heradu: Nia možna tabie mieć žonku brata twajho.
19 A Heradyjada rabiła podstupy prociŭ jaho i chacieła jaho zabić, ale nie mahła,
20 bo Herad bajaŭsia Jana, znajučy jaho, jak čaławieka sprawiadliwaha i światoha, i ściaroh jaho, dyj słuchajučy jaho, šmat rabiŭ, i achwotna słuchaŭ jaho.
21 I kali nadaryŭsia adpawiedny dzień, Herad z pryčyny swaich naradzin sprawiŭ bankiet wialmožam, tysiačnikam i panom Halilei.
22 I kali ŭwajšła dačka henaj Heradyjady i tancawała, i spadabałasia Heradu i tym, što razam siadzieli, karol skazaŭ dziaŭčynie: Prasi ŭ mianie čaho chočaš, i dam tabie.
23 I prysiahnuŭ jej: Što čaho-tolki paprosiš, dam tabie, choć-by paławinu karaleŭstwa majho.
24 Taja, wyjšaŭšy, skazała matcy swajej: Čaho mnie prasić? A jana skazała: Haławu Jana Chryściciela.
25 I kali zaraz-ža ŭwajšła z paśpiecham da karala, prasiła, kažučy: Chaču, kab ty mnie zaraz daŭ na talercy haławu Jana Chryściciela.
29 I zasmuciŭsia karol; dziela prysiahi i dziela tych, što razam siadzieli, nie chacieŭ jaje zasmucić,
27 ale pasłaŭšy kata, zahadaŭ pryniaści haławu jaho na talercy.
28 I ściaŭ jaho ŭ wastrozie, i prynios haławu jaho na talercy, i addaŭ jaje dziaŭčynie, a dziaŭčyna addała swajej matcy.
29 Pačuŭšy ab hetym, wučni jahony pryjšli i ŭziali cieła jahona i pałažyli jaho ŭ hrobie.
Cudoŭnaje razmnažeńnie chleba
30 I apostały, zyjšoŭšysia da Jezusa, raskazali jamu ŭsio, što jany rabili i čaho nawučali.
30 I apostały, zyjšoŭšysia da Jezusa, raskazali jamu ŭsio, što jany rabili i čaho nawučali.
31 I skazaŭ im: idziecie asobna ŭ pustynnaje miesca i adpačyńcie krychu. Bo mnoha było, što prychodzili i adychodzili, i nia mieli času źjeści.
32 I ŭwajšoŭšy ŭ łodku, adpłyli asobna ŭ pustynnaje miesca.
33 I bačyli ich adpływajučych i paznali mnohija, i źbiehlisia tudy piechatoju z usich haradoŭ i apiaredzili ich.
34 I wyjšaŭšy, Jezus ubačyŭ wialikuju hramadu i zžaliŭsia nad imi, bo byli jak awiečki, nia majučyja pastyra. I pačaŭ ich nawučać mnohaha.
35 I kali była ŭžo poznaja hadzina, padyjšli wučni jahony, kažučy: Pustynnaje heta miesca i čas užo schodzić,
36 puści ich, kab pajšoŭšy ŭ najbližejšyja sialiby i wioski, kupili sabie ježy, kab źjeści.
37 I adkazwajučy, skazaŭ im: Dajcie wy im jeści. I skazali jamu: Pajšoŭšy kupim za dźwieście dynaraŭ chleba i damo im jeści.
38 I skazaŭ im: Skolki majecie chlaboŭ? Idziecie i pahladziecie. I kali dawiedalisia, skazali: Piać i dźwie ryby.
39 I zahadaŭ im, kab razsadzili ŭsich hramadami na zialonaj trawie.
40 I pasieli radami pa sto i pa piaćdziesiat.
41 I ŭziaŭšy piać chlaboŭ i dźwie ryby, uzhlanuŭšy ŭ nieba, bahasławiŭ i łamaŭ chlaby i dawaŭ wučniam swaim, kab kłali pierad imi; i dźwie ryby padzialiŭ usim.
42 I jeli ŭsie i najelisia.
43 I nabrali, što astałosia ad kuskoŭ i ad ryb dwanaccać poŭnych kašoŭ.
44 A tych, što jeli, było piać tysiač mužčyn.
Jezus chodzić pa mory
45 I zaraz prymusiŭ wučniaŭ swaich uwajści ŭ łodku, kab papłyć pierad im na toj bierah da Betsajdy, pakul jon adprawić narod.
45 I zaraz prymusiŭ wučniaŭ swaich uwajści ŭ łodku, kab papłyć pierad im na toj bierah da Betsajdy, pakul jon adprawić narod.
46 I kali adprawiŭ ich, pajšoŭ na haru malicca.
47 I kali było pozna, była łodka pasiaredzinie mora, a jon adzin na ziamli.
48 I bačačy ich, jak jany pracawali wiosłami, (bo byŭ im praciŭny wiecier), kala čaćwiertaj načnoj warty pryjšrŭ da ich, idučy pa mory — i chacieŭ ich minuć.
49 Jany-ž, jak ubačyli jaho idučaha pa mory, dumali, što heta zdań, i zakryčali.
50 Bo ŭsie bačyli jaho i strywožylisia. I zaraz-ža zahawaryŭ da ich i skazaŭ im: Budźcie adwažny, heta ja, nia bojciesia.
51 I ŭwajšoŭ da ich u łodku, i pierastaŭ wiecier. I jašče bolej dziwilisia ŭ sabie,
52 bo nie zarzumieli ab chlaboch, zatym što serca ich było zakamianiełaje.
53 I kali pierapłyli, prybyli ŭ ziamlu Henezareckuju i prystali da bierahu.
54 Kali-ž wyjšli z łodki, zaraz-ža paznali jaho;
55 i abiahajučy ŭsiu tuju krainu, pačali znosić na łožach tych, što drenna mielisia, tudy, dzie čuli, što jon jość.
56 I kudy-tolki ŭwachodziŭ, u sioły, ci ŭ miastečki, ci ŭ harady, kłali chworych na wulicach i prasili jaho, kab dakranucca choć kraju adziežy jahonaj. I skolki dakranułasia da jaho, byli zdarowy.
Каментары ці зноскі:
1 "U swaju baćkaŭščynu" — h. zn. u Nazaret.
3 Hł. Mt. 13, 56.
5 "Nia moh" — heta značyć nie znajšoŭ tam patrebnych warunkaŭ u ludziej, a pierš za ŭsio wiery.
8 Kij na ŭschodzie jość zaŭsiodnym tawaryšam u padarožy. Biaz kija ŭ daŭžejšuju darohu tam nia wychodziać.
9 Sandały byli abutkam ludziej niebahatych.
11 Što łaskaj Boha i nawukaj jaho ŭzhardzili.
20 Herad, budučy słabawolnym, sam ad siabie nie chacieŭ ničoha drennaha zrabić Janu Chryścicielu, a nawat jaho pawažaŭ.
26 Hł. Mt. 14, 9.
33 Paznali pa kirunku łodki, kudy Jezus papłyŭ. Pa sušy mahli skarej dajści — "apiaredzić", kali na woziery byŭ praciŭny wiecier.
37 Chrystus choča wyprabawać wieru apostałaŭ. 200 dynaraŭ — heta kala 400 zł.
48 "Kala čaćwiertaj načnoj warty" — h. zn. kala čaćwiertaj hadziny naranicy. Hł. Mt. 14, 25.
52 Apostały nie zarzumieli cudoŭnaha razmnažeńnia chleba, jak pryhatawańnia da ŭstanaŭleńnia św. Eŭcharystyi. Jany choć i hladzieli na cudy, ale nie razumieli ich značeńnia.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 6 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.