PRADMOWA
1 Bo jak mnohija bralisia ŭłažyć raskaz ab padziejach, jakija ŭ nas adbylisia,
2 tak jak pieradali nam tyja, katoryja ad pačatku sami bačyli i byli słuhami słowa,
3 to pryjšło na dumku i mnie, pilna ad pačatku ŭsiaho dajšoŭšy, apisać paparadku tabie, dastojny Teafilu,
4 kab ty paznaŭ praŭdu tych słoŭ, jakich ciabie nawučyli.
I ČAŚĆ. UKRYTAJE ŽYĆCIO JEZUSA CHRYSTA
Prychod na świet Jana Chryściciela
5 Byŭ u dni Herada, karala Judei, adzin światar sa źmieny Abija, na imia Zachar, i žonka jaho z dačok Aaronawych i imia jaje Alžbieta.
6 Byli-ž jany aboje sprawiadliwyja pierad Boham, pastupajučy biez zahanaŭ wa ŭsich prykazańniach i zakonach Pana,
7 i nia było ŭ ich syna, tamu što Alžbieta była niapłodnaja, i byli jany aboje pažyłyja ŭ dniach swaich.
8 Stałasia-ž, kali jon u paradku swajej źmieny adbywaŭ światarskuju słužbu pierad Boham,
9 pawodle zwyčaju światarskaj słužby wypała losam, kab uwajšoŭšy ŭ światyniu Pana, achwiarawaŭ kadziła;
10 a ŭsio mnostwa narodu było na dware, molačysia ŭ časie kadžeńnia.
11 I źjawiŭsia jamu anieł Panski, stojačy pa prawaj staranie kadzilnaha aŭtara.
12 I ŭhledzieŭšy Zachar strywožyŭsia i napaŭ na jaho strach.
13 Anieł-ža skazaŭ da jaho: Nia bojsia Zachar, bo wysłuchana prośba twaja i žonka twaja Alžbieta rodzić tabie syna i nazawieš imia jaho Jan.
14 I budzie tabie radaść i ŭciecha i mnohija buduć radawacca z naradžeńnia jaho.
15 Bo jon budzie wialiki pierad Panam, nia budzie pić wina i sicery i budzie napoŭnieny Ducham światym jašče ŭ łonie matki swajej.
16 I nawiernie mnohich synoŭ Izraila da Pana Boha ich,
17 i sam jon pojdzie pierad im u duchu i sile Haljaša, kab źwiarnuć sercy baćkoŭ da dziaciej i niawierujučych da razwažnaści sprawiadliwych, kab pryhatowić Panu narod daskanalny.
18 I skazaŭ Zachar da anieła: Adkul ja paznaju hetaje? Bo ja stary i žonka maja pažyłaja ŭ dniach swaich.
19 I adkazwajučy anieł skazaŭ jamu: Ja jość Habryjel, što pierad Boham staŭ i pasłany jość hawaryć da ciabie i abwiaścić tabie hetuju dobruju wiestku.
20 I woś budzieš maŭčać i nia budzieš mahčy hawaryć až da dnia, u katorym hetaje staniecca, za toje što nie pawieryŭ sławam maim, jakija zbuducca ŭ swaim časie.
21 A narod čakaŭ na Zachara, i dziwilisia, što jon marudziŭ u światyni.
22 Kali-ž wyjšaŭ, nia moh da ich hawaryć; i paznali, što bačyŭ źjawu ŭ światyni; a jon kiwaŭ im i astaŭsia niamy.
23 I stałasia, kali skončylisia dni jahonaj słužby, adyjšoŭ u swoj dom.
24 Paśla-ž hetych dzion začała Alžbieta, žonka jaho, i taiłasia praz piać miesiacaŭ, kažučy:
25 Što hetak učyniŭ mnie Pan u dniach, u katorych uzhlanuŭ, kab źniać hańbu maju pamiž ludziej.
Učaławiečańnie Syna Božaha
26 A ŭ šosty miesiac pasłany byŭ anieł Habryjel ad Boha ŭ Halilejskaje miesta, katoramu imia Nazaret,
27 da dziewy, pašlubawanaj z mužam, katoramu było imia Jazep, z domu Dawida, a imia dziewy Maryja.
28 I ŭwajšoŭšy da jaje anieł, skazaŭ: Prywitana budź, poŭnaja łaski, Pan z taboju, bahasłaŭlena ty miž žančynaŭ.
29 Jana, jak pačuła, strywožyłasia ad mowy jahonaj i dumała, jakoje-b heta było prywitańnie.
30 I skazaŭ joj anieł: Nia bojsia, Maryja, bo ty znajšła łasku ŭ Boha;
31 woś začnieš u łonie i rodziš syna i nazawieš imia jaho Jezus.
32 Jon budzie wialiki i budzie nazwany Synam Najwyšejšaha; i daść jamu Pan Boh pasad Dawida, baćki jaho; i budzie waładaryć u domie Jakuba nawieki
33 i waładarstwa jaho nia budzie kanca.
34 A Maryja skazała da anieła: Jak-ža heta staniecca, kali ja muža nia znaju?
35 I adkazwajučy anieł skazaŭ jej: Duch światy najdzie na ciabie i siła Najwyšejšaja acianić ciabie, zatym i što narodzicca z ciabie Światoje, budzie nazwanaje Synam Božym.
36 I woś Alžbieta, swajačka twaja, i jana začała syna ŭ staraści swajej i hety šosty miesiac u taje, katoruju zawuć niapłodnaj.
37 Bo ŭ Boha nia budzie niemahčymym niwodnaje słowa.
38 I skazała Maryja: Woś słuha Pana, niachaj mnie staniecca pawodle twajho słowa I adyjšoŭ ad jaje anieł.
Maryja adwiedwaje Alžbietu
39 A ŭstaŭšy Maryja ŭ henyja dni, pajšła z paśpiecham u hory, u judejskaje miesta,
40 i ŭwajšła ŭ dom Zachara i prywitała Alžbietu.
41 I stałasia, jak pačuła Alžbieta prywitańnie Maryi, uskočyła dzicia ŭ jaje łonie i była napoŭniena Ducham światym Alžbieta,
42 i ŭskryknuła wialikim hołasam i skazała: Bahasłaŭlena ty miž žančynaŭ i bahasłaŭleny płod ułońnia twajho.
43 I skul-žaž mnie heta, što matka Pana majho prychodzić da mianie?
44 Bo woś, jak hołas prywitańnia twajho dajšoŭ da wušej maich, uskočyła z radaści dzicia ŭ łonie maim.
45 I bahasłaŭlena ty, katoraja pawieryła, bo spoŭnicca toje, što było tabie skazana ad Boha.
46 I skazała Maryja:
Wialičaje duša maja Pana
47 i ŭzradawaŭsia duch moj u Bohu, Zbaŭcy maim,
48 što ŭzhlanuŭ na nizkaść słužki swajej.
Bo woś adhetul bahasłaŭlenaj buduć nazywać mianie usie narody:
49 bo ŭčyniŭ mnie wialikija rečy,
katory mahutny jość, i światoje imia jaho;
50 i miłaserdzie jahona z pakaleńnia ŭ pakaleńni
dla tych, što bajacca jaho.
51 Učyniŭ mahutnaść rukoju swajeju,
razsiejaŭ hordych dumkaj serca ichnaha
52 Skinuŭ mahutnych z pasadu,
a ŭzwysiŭ nizkich.
53 Hałodnych zdawoliŭ dabrom,
a bahatych z ničym adprawiŭ.
54 Pryniaŭ Izraila, słuhu swajho,
uspomniŭšy ab miłaserdzi swaim.
55 Jak hawaryŭ da ajcoŭ našych,
da Abrahama i patomstwa jaho na wieki.
56 I prawiała Maryja z jeju kala troch miesiacaŭ i wiarnułasia ŭ swoj dom.
Naradziny Jana Chryściciela
57 Alžbiecie-ž nastaŭ čas radzić i radziła syna.
58 I pačuli susiedzi i swajaki jaje, što ŭzwialičyŭ Pan miłaserdzie swajo nad joju — i ciešylisia z joju.
59 I stałasia ŭ wośmy dzień, pryjšli abrezać dzicia i nazywali jaho imieniem baćki jaho Zachar.
60 I adkazwajučy maci jahona skazała: Nia tak, ale budzie nazywacca Jan.
61 I skazali da jaje: Što niama nikoha ŭ twajej radni, chto-b nazywaŭsia hetym imieniem.
62 I dawali znaki baćku jaho, jak-by chacieŭ nazwać jaho.
63 I zažadaŭšy tabličku, napisaŭ kažučy: Jan jość imia jahonaje. I dziwilisia ŭsie.
64 I adčynilisia zaraz-ža wusny jaho i jazyk jahony, i hawaryŭ, bahasławiačy Boha.
65 I źniaŭ strach usich susiedziaŭ ichnych i razychodzilisia ŭsie hetyja słowy pa ŭsich horach Judei;
66 a ŭsie, što čuli, brali da serca swajho, kažučy: Što, dumaješ, budzie z hetaha dziciaci? Bo ruka Pana była z im.
67 A Zachar, baćka jaho, napoŭnieny byŭ Ducham światym, i praročyŭ, kažučy:
68 Bahasłaŭleny Pan, Boh Izrailaŭ,
što adwiedaŭ i ŭčyniŭ adkupleńnie narodu swajho;
69 i padniaŭ dla nas roh zbaŭleńnia
u domie Dawida, słuhi swajho.
70 Jak hawaryŭ praz wusny światych,
katoryja ad wieku jość, prarokaŭ swaich:
71 Wybaŭleńnie ad worahaŭ našych
i z ruki ŭsich, što nas nienawidziać,
72 kab učynić miłaserdzie z ajcami našymi
i ŭspomnić swoj światy testament,
73 što prysiahu, jakuju prysiahaŭ Abrahamu,
ajcu našamu, daść nam,
74 kab wybaŭlenyja z ruki worahaŭ našych
my biaz strachu słužyli jamu
75 u świataści i sprawiadliwaści pierad im
praz usie dni našyja.
76 A ty, dzicia, budzieš nazwanaje prarokam
Najwyšejšaha,
bo pojdzieš pierad woblikam Pana prawić
darohi jahony.
77 kab dać narodu jaho paznańnie zbaŭleńnia
na adpuščeńnie hrachoŭ ich.
78 dziela nutranoha miłaserdzia Boha našaha,
praz jakoje adwiedaŭ nas uschod z wyšyni,
79 kab świacić tym, katoryja siadziać u ciemry
i ŭ cieniu śmierci,
kab pakirawać nohi našyja na darohu supakoju.
80 A dzicia rasło i ŭmacoŭwałasia ducham i było ŭ pustyniach až da dnia swajho źjaŭleńnia pierad Izrailam.
Каментары ці зноскі:
1 Z hetych "mnohich", jakija pierad Łukašam bralisia ŭłažyć raskaz ab žyćci i dziejnaści Je. Chrysta, da nas dajšli tolki natchnionyja Boham ewanelii Mateuša i Marka.
2 Słuhami "słowa", h. zn. słuhami "ewanelii", byli apostały i wučni Chrystowy, katoryja bačyli i čuli Chrysta i byli z im.
3 Niama wiedama, chto heta byŭ toj dastojny Teafil, dla katoraha św. Łukaš napisaŭ swaju ewaneliju i Apost. Dziei. Niekatoryja dumajuć, što heta byŭ adzin wydatny nowanawiernieny chryścijanin.
5 Herad (Wialiki) byŭ uładarom nia tolki Judei, ale ŭsiaje badaj Palestyny.
7 Biazdzietnaść uwažałasia ŭ žydoŭ za hańbu i jak by za karu Božuju, dziela hetaha muž i žonka malilisia da Boha, kab adchiliŭ ad ich hetu karu i abdaryŭ ich patomstwam.
10 Narod nia moh uwachodzić u samuju światyniu, ale astawaŭsia na dwaryščy (tak jak u nas na ćmintary kala kaścioła), a ŭwachodziŭ tolki światar, jaki adpraŭlaŭ słužbu Božuju. Ab paradku słužby Božaj i ab tym, što dziejałasia ŭ światyni, narod pawiedamlali hołasam truby.
11 Kadzilny aŭtar stajaŭ kala samaha zanawiesu, addzialajučaha miesca Światoje ad Najświaciejšaha (Światoha Światych).
15 "Sicera" — heta byŭ mocny napitak, jaki pryhataŭlali z pładoŭ, zboža abo miodu.
17 Św. Jan Chryściciel byŭ papiarednikam pieršaha prychodu Jezusa, tak jak Haljaš budzie papiarednikam druhoha prychodu — na apošni sud.
21 Štodzionny abrad kadžeńnia nia trywaŭ doŭha, tymčasam narod čakaŭ na bahasławienstwa, jakoje pa wychadzie z światyni dawaŭ światar, jaki spaŭniaŭ abrad kadžeńnia. Dziela hetaha było ździŭleńnie ŭ narodzie, što Zachar hetak doŭha zamarudziŭ u światyni. Jašče bolšaje było ździŭleńnie, kali akazałasia, što jon nia moh hawaryć.
25 Hł. Jak wyšej r. 7.
26 "U šosty miesiac" ličučy ad začaćcia Jana Chryściciela. Nazaret — siańnia horad, jaki ličyć kala 20 tysiač nasielnictwa, a daŭniej, za časoŭ Chrysta, heta było małoje miastečka.
28 Paŭnatu ŭświačajučaj łaski Božaj atrymała Maryja ŭžo ŭ pieršaj chwilinie swajho Niepawinnaha Začaćcia, a heta dziela taho, što mieła stacca matkaj Syna Božaha. Zatym i nazwana "łaski poŭnaj".
31 Imia Jezus (ad hebrajskaha słowa Jehošua abo Ješua) značyć zbaŭleńnie ad Jahwy, Zbaŭca, (Hł. Mt. 1, 21)
32 Dawid byŭ baćkam h. zn. prodkam Jezusa pawodle cieła, bo Jezus wychodziŭ z rodu Dawida. "Syn Dawida" ŭ św. Pisańni aznačaje Mesyjaša.
34 Maryja šlubawła Bohu dziawoctwa i bierahła jaho nawat u žanimstwie, zatym i kaža, što muža nia znaje.
35 Anieł kaža, što Maryja staniecca matkaj biaz učaśnictwa muža, a heta takim sposabam, što moc Božaja zyjdzie jak wobłak na Maryju i jak cieniem jaje akryje, heta moc projmie jaje i z jaje cieła i krywi stworyć cieła Chrystowa. Heta ŭsio staniecca biez narušeńnia jaje dziawoctwa.
38 Maryja zawie siabie słužkaj Pana i zhadžajecca być matkaj Syna Božaha. U tuju chwilinu dakanałasia wialikaja tajnica ŭ čaławiečańnia Syna Božaha. Duch św. u łonie Dziewy Maryi ŭtwaryŭ cieła Chrysta, złučyŭ jaho z stworanaju tady-ž ludzkoju dušoju i hetaja natura ludzkaja była złučana z Božaj Asobaj Słowa. Boh čaławiek pačaŭ isnawać, a Maryja stałasia matkaj Boha.
40 Maryja, dawiedaŭšysia ad anieła, što jaje swajačka św. Alžbieta budzie matkaj, paśpiašyła ŭ Judeju, kab jaje adwiedać. Daroha z Nazaretu ŭ Judeju mahła trywać 3−4 dni.
46 Natchnionaja Ducham św. Maryja wykazała ŭ pryhožaj pieśni "Wialičaje duša maja Pana" (Mahnifikat) nia tolki ŭsiu swaju radaść, ale chwału i padziaku Bohu za takuju wialikuju łasku.
56 Maryja była ŭ Alžbiety da naradzinaŭ Jana, a pa naradzinach wiarnułasia ŭ Nazaret.
59 Abrazańnie adbywałasia ŭ St. Zakonie na wośmy dzień pa naradzinach i mieła wialikaje značeńnie. Praz abrazańnie dzicia atrymliwała ačyščeńnie ad pierwarodnaha hrechu i stanawiłasia ŭčaśnikam bahasławienstwaŭ i abiacańniaŭ, dadzienych Boham patryjarcham. Pry abrazańni dawali dziciaci imia.
61 Imiony ŭ siemjach žydoŭskich časta pierachodzili z pakaleńnia ŭ pakaleńnie.
69 "Roh" u hebrajskaj paezii aznačaje siłu i mahutnaść. Tut "roh zbaŭleńnia" aznačaje toje samaje, što "mahutnaść Zbaŭcy".
78 Uschodam u wyšyni abo światłom św. Pisańnie časta zawie Mesyjaša, ad katoraha ŭwieś duchowy świet biare światło, ciapłyniu i žyćcio.
80 Jan ad maładych hadoŭ byŭ u pustyni (kala ŭtokaŭ Jardanu ŭ Miertwaje mora), dzie praz post i malitwu pryhataŭlaŭsia da swajho wysokaha pazwańnia.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 1 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
