Malitwa pawinna być wytrywałaj i pakornaj
1 Skazaŭ da ich i prypowieść, što treba zaŭsiody malicca i nie pierastawać,
1 Skazaŭ da ich i prypowieść, što treba zaŭsiody malicca i nie pierastawać,
2 kažučy: U wadnym horadzie byŭ niejki sudździa, katory Boha nie bajaŭsia i čaławieka nia stydaŭsia.
3 A ŭ tym horadzie była adna ŭdawa, i chadziła da jaho, kažučy: Abarani mianie ad praciŭnika majho.
4 I nie chacieŭ praz doŭhi čas. Paśla-ž skazaŭ sam u sabie: Choć ja Boha nie bajusia i čaławieka nia ŭstydajusia,
5 adnak-ža, tamu što hetaja ŭdawa mnie dakučaje, abaraniu jaje, kab urešcie pryjšoŭšy nie źniawažyła mianie.
6 I skazaŭ Pan: Čujecie, što kaža niesprawiadliwy sudździa?
7 Ci-ž Boh nie abaronić wybranych swaich, hałosiačych da jaho dzień i noč i ci-ž budzie ciarpliwym adnosna ich?
8 Kažu wam, što skora abaronić ich. Adnak-ža Syn čaławiečy, pryjšoŭšy, dumaješ, znojdzie wieru na ziamli?
9 Kazaŭ-ža i da niekatorych, što ŭ sabie peŭnyja byli, byccam sprawiadliwyja i pahardžali inšymi, hetu prypowieść:
10 Dwa čaławieki ŭwajšli ŭ światyniu, kab pamalicca, adzin faryzej, a druhi mytnik.
11 Faryzej stojačy, hetak sam u sabie maliŭsia: Boža, dziakuju tabie, što ja nie taki, jak inšyja ludzi, ździercy, niesprawiadliŭcy, čužałožniki, jak i hety mytnik.
12 Pašču dwa razy ŭ tydzień, daju dziesiatuju čaść z usiaho, što maju.
13 A mytnik, stojačy zdalok, nie chacieŭ i wačej padniać u nieba, ale biŭsia ŭ hrudzi swaje, kažučy: Boža, budź miłaściwy mnie hrešnamu.
14 Kažu wam, adyjšoŭ hety apraŭdanym u dom swoj, a nia toj. Bo kožny, chto siabie pawyšaje, budzie panižany, a chto siabie panižaje, budzie pawyšany.
Jezus bahasławić dzietak
15 Prynosili-ž da jaho i dzietak, kab da ich dakranuŭsia. Kali hetaje ŭbačyli wučni, swarylisia na ich.
15 Prynosili-ž da jaho i dzietak, kab da ich dakranuŭsia. Kali hetaje ŭbačyli wučni, swarylisia na ich.
16 Jezus-ža kličučy ich, skazaŭ: Puściecie dzietak prychodzić da mianie i nie zabaraniajcie im, bo hetkich jość karaleŭstwa Božaje.
17 Sapraŭdy kažu wam: Chto-b nia pryniaŭ karaleŭstwa Božaha jak dzicia, toj nia ŭwojdzie ŭ jaho.
Bahaty dziaciuk i rada dabrawolnaj ubohaści
18 I spytaŭsia ŭ jaho adzin načalnik, kažučy: Wučyciel dobry, što robiačy ja zdabudu žyćcio wiečnaje?
18 I spytaŭsia ŭ jaho adzin načalnik, kažučy: Wučyciel dobry, što robiačy ja zdabudu žyćcio wiečnaje?
19 Skazaŭ-ža jamu Jezus: Čamu ty zawieš mianie dobrym? Nichto nia jość dobry, tolki adzin Boh.
20 Wiedaješ prykazańni: "Nie zabiwaj, nie čužałož, nie kradzi, nia świedč falšywa, pawažaj baćku twajho i matku" (Wych. 20, 12-16).
21 Jon skazaŭ: Hetaha ŭsiaho ja pilnawaŭsia ad mołdaści majej.
22 Pačuŭšy hetaje, Jezus skazaŭ jamu: Jašče adnaho tabie nie staje: pradaj usio, što maješ i daj ubohim, i budzieš mieć skarb u niebie, i prychodź, idzi za mnoju.
23 Pačuŭšy hetaje, jon zasmuciŭsia, bo byŭ wielmi bahaty.
24 Jezus-ža, bačačy, što jon zrabiŭsia smutnym, skazaŭ: Jak trudna budzie tym, što majuć hrošy, uwajści ŭ karaleŭstwa Božaje!
25 Bo lahčej wiarbludu prajści praz dzirku ad ihołki, čymsia bahatamu ŭwajści ŭ karaleŭstwa Božaje.
26 I skazali tyja, što słuchali: I chto-ž moža być zbaŭleny?
27 Skazaŭ im: Što niemahčymaje ŭ ludziej, toje mahčymaje ŭ Boha.
28 Piotr-ža skazaŭ: Woś my pakinuli ŭsio i pajšli za taboju.
29 Jon skazaŭ im: Sapraŭdy kažu wam: niama nikoha, chto-b pakinuŭ dom, abo baćkoŭ, abo bratoŭ, abo žonku, abo dziaciej dziela karaleŭstwa Božaha
30 i nie atrymaŭ mnoha bolej u hetym časie, a ŭ pryšłym wieku žyćcio wiečnaje.
Jezus pradkazwaje swaju muku i azdaraŭlaje ślapoha
31 I ŭziaŭ Jezus dwanaccacioch i skazaŭ im: Woś idziom u Jeruzalim, i skončycca ŭsio, što napisana praz prarokaŭ ab Synie čaławiečym.
31 I ŭziaŭ Jezus dwanaccacioch i skazaŭ im: Woś idziom u Jeruzalim, i skončycca ŭsio, što napisana praz prarokaŭ ab Synie čaławiečym.
32 Bo budzie wydany pahanam, i budzie abśmiajany i ŭbičawany i aplawany,
33 a ŭbičawaŭšy, zabjuć jaho, i na treci dzień uwaskreśnie.
34 A jany ničoha z hetaha nie zrazumieli, i było hetaje słowa zakrytaje ad ich, i nie razumieli, što hawaryłasia.
35 Stałasia-ž, kali prybližaŭsia da Jerychonu, adzin ślapy siadzieŭ la darohi, žabrujučy.
36 I kali pačuŭ prachodziačuju mima hramadu, spytaŭsia, što heta takoje?
37 I skazali jamu: Što Jezus Nazarenski prachodzić.
38 I zakryčaŭ, kažučy: Jezusie, Synie Dawida, zžalsia nada mnoju!
39 A katoryja išli napieradzie swarylisia na jaho, kab maŭčaŭ; ale jon tym bolej kryčaŭ: Synie Dawida, zžalsia nada mnoju!
40 Jezus-ža staŭšy, zahadaŭ jaho prywieści da siabie. I kali prybližyŭsia, spytaŭ jaho,
41 kažučy: Što chočaš, kab ja tabie zrabiŭ? A jon skazaŭ: Panie, kab mnie widzieć!
42 I skazaŭ jamu Jezus: Prahlań, wiera twaja ciabie azdarawiła.
43 I zaraz-ža widzieŭ i išoŭ za im, sławiačy Boha. A ŭwieś narod ubačyŭšy, addaŭ chwału Bohu.
Каментары ці зноскі:
8 Pryjšoŭšy na apošni sud, Chrystus nia znojdzie wialikaj wiery ŭ ludziej.
9 Faryzei ŭwažali siabie za sprawiadliwych pierad Boham, kali spaŭniali ŭsie źwierchnija relihijnyja praktyki.
10 Ab mytnikach hł. Mt. 9, 9.
11 "Malitwa" faryzeja nawat nia była malitwaj, heta była chwalba siabie i paharda dla mytnika i inšych ludziej.
12 Faryzei paścili ŭ paniadziełki i čaćwiarhi, bo pawodle ich nawuki ŭ čaćwier Majsiej uzyjšoŭ na haru Synaj, a ŭ paniadziełak adtul wiarnuŭsia.
14 Hł. Mt. 23, 12.
15 Hł. Mt. 19, 13.
18 "Načalnik" — tut naahuł čaławiek, jaki staić "na čale" hramadzianstwa. Jak wiedajem z Mateuša (19, 20), jon byŭ jašče maładym dziaciukom.
19 Hł. Mt. 19, 17.
25 Hł. Mt. 19, 24.
31 Muka Chrysta była pradwieščana ŭžo prarokami ŭ Starym Zakonie.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 18 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.