Jezus zachodzić da Zachieja. Prypowieść ab dziesiaci hryŭniach
1 I ŭwajšoŭšy, pachodziŭ praz Jerychon.
2 I woś čaławiek, na imia Zachiej, katory byŭ staršym nad mytnikami i byŭ bahaty.
3 I staraŭsia ŭbačyć Jezusa, chto jon taki, ale nia moh za hramadoju, bo byŭ małoha rostu.
4 I zabiehšy napierad, ulez na drewa dzikaj fihi, kab ubačyć jaho, bo tudoju mieŭ prachadzić.
5 I kali Jezus pryjšoŭ da miesca, uzhlanuŭšy, ubačyŭ jaho i skazaŭ jamu: Zachiej, zyjdzi paśpiešna, bo siahońnia treba mnie być u twaim domie.
6 I paśpiešna zyjšoŭ i pryniaŭ jaho z radaściaj.
7 A jak ubačyli ŭsie, narakali, kažučy, što zajšoŭ da hrešnaha čaławieka.
8 A Zachiej staŭšy, skazaŭ da Pana: Woś, Panie, paławinu majej majemaści daju na ŭbohich, a kali kaho ŭ čym ašukaŭ, addaju ŭčećwiera.
9 Skazaŭ da jaho Jezus: Što siahońnia dla hetaha domu stałasia zbaŭleńnie, bo i jon jość syn Abrahama.
10 Bo Syn čaławiečy pryjšoŭ šukać i zbaŭlać toje, što było zhinuła.
11 Kali jany hetaje słuchali, dadajučy skazaŭ prypowieść: bo byŭ jon blizka Jeruzalimu, i jany dumali, što zaraz mieła źjawicca karaleŭstwa Božaje.
12 Dyk skazaŭ:
Adzin čaławiek wysokaha rodu adjaždžaŭ u daloki kraj, kab atrymać dla siabie karaleŭstwa i wiarnucca.
13 I paklikaŭšy dziesiacioch swaich słuhaŭ, daŭ im dziesiać hryŭniaŭ i skazaŭ da ich: Handlujcie, pakul nia pryjedu.
14 Ale jahonyja hramadzianie nienawidzieli jaho i wysłali za im pasolstwa, kažučy: Nia chočam, kab hety panawaŭ nad nami.
15 I stałasia, što jon wiarnuŭsia, atrymaŭšy karaleŭstwa, i zahadaŭ paklikać słuh, katorym daŭ hrošy, kab wiedać, skolki kožny zarabiŭ.
16 I pryjšoŭ pieršy, kažučy: Panie, twaja hryŭnia pryniasła dziesiać hryŭniaŭ.
17 I skazaŭ hetamu: Dobra, słuha dobry, tamu što ty byŭ wierny ŭ małym, budzieš mieć uładu nad dziesiaćma haradami.
18 Pryjšoŭ i druhi, kažučy: Panie, twaja hryŭnia pryniasła piać hryŭniaŭ.
19 I skazaŭ hetamu: I ty budź nad piaćma haradami.
20 Pryjšoŭ i inšy, kažučy: Panie, woś twaja hryŭnia, jakuju ja mieŭ schawanuju ŭ chustcy;
21 bo ja bajaŭsia ciabie, tamu što ty čaławiek srohi: biareš, čaho nie pałažyŭ, i žnieš, čaho nia siejaŭ.
22 Skazaŭ jamu: Wusnami twaimi sudžu ciabie, niahodny słuha. Ty wiedaŭ, što ja čaławiek srohi, biaru, čaho nie pałažyŭ i žnu, čaho nia siejaŭ;
23 čamu-ž ty nie addaŭ maich hrašej u bank, kab ja, prychaŭšy, dastaŭ ich z pracentam?
24 I skazaŭ tym, što tam stajali: Waźmiecie ad jaho hryŭniu i dajcie tamu, katory maje dziesiać hryŭniaŭ.
25 —
26 A ja wam kažu, što kožnamu, chto maje, budzie dadziena i budzie mieć dastatak, a ad taho, chto nia maje, budzie adniata ad jaho i toje, što jon maje.
27 Adnak-ža worahaŭ maich, tych, što nie chacieli, kab ja panawaŭ nad imi, prywiadziecie siudy pazabiwajcie pierada mnoju.
28 I skazaŭšy hetaje, išoŭ napierad, idučy ŭ Jeruzalim.
III ČAŚĆ. APOŠNIJA DNI Je. CHRYSTA NA ZIAMLI. JAHO MUKA, ŚMIERĆ I ŬSKRASIEŃNIE
Tryumfalny ŭjezd Je. Chrysta ŭ Jeruzalim
29 I stałasia, kali prybližaŭsia da Betfahi i Betanii pry hary, jakaja zawiecca Aliŭnaj, pasłaŭ dwuch wučniaŭ swaich,
30 kažučy: Idziecie ŭ siało, jakoje naŭproć; uwachodziačy ŭ jaho znojdziecie prywiazanaje žerabio aślicy, na katorym nichto z ludziej nikoli nie siadzieŭ; adwiažecie jaho i prywiadziecie.
31 I kali-b u was chto spytaŭsia: "Našto adwiazwajecie"? tak tamu skažecie: "što Pan žadaje jahonaj pasłuhi".
32 I pajšli tyja, što byli pasłany, i znajšli, tak jak skazaŭ im, stajačaje aślanio.
33 Kali-ž jany adwiazali aślanio, skazali da ich haspadary jaho: Našto adwiazwajecie aślanio?
34 A jany skazali: Što Panu jaho patreba.
35 I prywiali jaho da Jezusa, i ŭskinuŭšy adzieńnie swajo na aślanio, pasadzili Jezusa.
36 Kali-ž jon jechaŭ, słali adzieńnie swajo na darozie.
37 I kali ŭžo prybližaŭsia da spusku z Aliŭnaj hary, pačali ŭsie hramady wučniaŭ, radujučysia, chwalić Boha wialikim hołasam za ŭsie cudy, jakija jany bačyli,
38 kažučy: Bahasłaŭleny, katory idzie ŭ imia Pana; supakoj na niebie, i sława na wyšynach!
39 A niekatoryja faryzei z hramadaŭ skazali da jaho: Wučyciel, naswarysia na swaich wučniaŭ!
40 Jon skazaŭ im: Kažu wam, što kali-b jany maŭčali, kamieńni buduć hałasić.
41 I kali prybližyŭsia, ubačyŭšy horad, zapłakaŭ nad im, kažučy:
42 Što kab paznaŭ i ty, i ŭ hety dzień twoj, što dla supakoju twajho! Ciapier-ža zakryta ad wačej twaich.
43 Bo pryjduć na ciabie dni, i abwiaduć ciabie worahi twaje akopam, i akružać ciabie, i ścisnuć ciabie adusiul,
44 i pawalać ciabie na ziamlu i synoŭ twaich, katoryja ŭ tabie; i nie pakinuć u tabie kamienia na kamieni, tamu što ty nie paznaŭ času adwiedzinaŭ twaich.
45 I ŭwajšoŭšy ŭ światyniu, pačaŭ wyhaniać pradajučych u joj i kuplajučych,
46 kažučy im: Napisana jość, što "dom moj jość domam malitwy" (Iz. 56, 7), a wy zrabili jaho piačeraj razbojnikaŭ (Jar. 7, 11).
47 I wučyŭ štodnia ŭ światyni. A archiświatary i knižniki i staršyja z narodu šukali zahubić jaho,
48 i nie znachodzili, što-b zrabić jamu, bo ŭwieś narod byŭ prywiazaŭšysia, słuchajučy jaho.
Каментары ці зноскі:
11 Narod i wučni dumali, što Chrystus adbuduje ziamnoje žydoŭskaje waładarstwa, i zaraz paśla swajho prychodu ŭ Jeruzalim abwieścić siabie waładarom. Chrystus wiedajučy ab hetym prakanańni, skazaŭ prypowieść, u jakoj pawučaje nie ab zakładzinach ziamnoha waładarstwa, ale ab pawinnaściach i abawiazkach kožnaha čaławieka pierad Boham.
12 Ludzi wysokaha rodu (kniazi i karali), chočučy zdabyć dla siabie karaleŭstwy ad rymskaha ŭradu, jeździli tady ŭ Rym. Tudy-ž časta jeźdili i pradstaŭniki hramadzianstwa z pratestam, kab niawyhodnaha dla siabie kandydata nie dapuścić da ŭłady. Swaju prypowieść Jezus apiraje na hetych wiedamych faktach.
13 "Hryŭnia" sierabra (pahrecku "mna") — heta kala 185 zł.
26 Hł. Mt. 13, 12.
27 Čaławiek, jaki adiaždžaje ŭ daloki kraj — heta Chrystus; słuhi — heta ludzi, jakija atrymali ad Chrysta roznyja dary, kab zarabić imi na nieba; warožyja hramadzianie — heta tyja, što nia chočuć waładarstwa Chrystowaha; čas parachunku z słuhami — heta čas śmierci; tady wiernyja i pracawityja słuhi atrymajuć naharodu, a niahodnyja i worahi Chrysta buduć asudžany na wiečnuju śmierć (karu ŭ piekle).
30 Hł. Mk. 11, 12.
44 Heta spoŭniłasia ŭ 70 hodzie pa Nar. Chrysta, kali rymlanie ablahli Jeruzalim i zdabyli jaho.
46 Hł. Mt. 21, 12 i nast.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 19 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
