USTUP
1 Pieršuju-to mowu ja ŭčyniŭ, Teafilu, ab usim, što Jezus pačaŭ čynić i nawučać
2 až da dnia, u katorym zahadaŭšy apostałam praz Ducha światoha, katorych wybraŭ, byŭ uziaty;
3 dyj katorym paśla swajej muki pradstawiŭ siabie samoha žywym u mnohich dokazach, praz sorak dzion źjaŭlajučysia im i haworačy ab karaleŭstwie Božym.
Ušeście ŭ nieba Jezusa Chrysta
4 I z imi jadučy, zahadaŭ im, kab nie adychodzili z Jeruzalimu, ale čakali na abiacańnie Ajca, jakoje, kaža, wy čuli z maich wusnaŭ.
5 Bo Jan to chryściŭ wadoju, a wy budziecie achryščany Ducham światym pa niamnohich hetych dniach.
6 Dyk tyja, što byli zyjšoŭšysia, pytalisia ŭ jaho, kažučy: Panie, ci ŭ hetym časie adbuduješ karaleŭstwa Izrailu?
7 Jon-ža skazaŭ im: Nia wam wiedać časy abo chwiliny, jakija Ajciec pastanawiŭ u swajej uładzie.
8 Ale wy atrymajecie moc zychodziačaha na was Ducha światoha, i budziecie mnie świedkami ŭ Jeruzalimie, i wa ŭsiej Judei, i Samaryi, i až pa kraj ziamli.
9 I skazaŭšy hetaje, kali jany hladzieli, jon byŭ uźniesieny i wobłak uziaŭ jaho z wačej ich.
10 Kali-ž jany ŭhladalisia na jaho, idučaha ŭ nieba, woś dwa mužy stali kala ich u biełych wopratkach,
11 jakija i skazali: Mužy halilejskija, što wy staicio, uhladajučysia ŭ nieba? Hety Jezus, katory jość uziaty ad was u nieba, tak pryjdzie, jak wy jaho widzieli idučaha ŭ nieba.
Apostały ŭ Jeruzalimie. Wybar Macieja na apostała
12 Tady wiarnulisia ŭ Jeruzalim z hary, jakaja zawiecca Aliŭnaja, jakaja jość blizka Jeruzalimu, majučaja subotniuju darohu.
13 I ŭwajšoŭšy ŭzyjšli ŭ światlicu, dzie prabywali Piotr i Jan, Jakub i Andrej, Filip i Tamaš, Baŭtramiej i Mateuš, Jakub Alfejaŭ i Symon Zełot i Juda Jakubaŭ.
14 Hetyja ŭsie byli trywajučy adnadušna na malitwie z žančynami i z Maryjaj, matkaj Jezusa, i z bratami jaho.
15 U henyja dni ŭstaŭšy Piotr pasiarod bratoŭ, skazaŭ — a była hramada ludziej razam kala sta dwaccacioch:
16 — Mužy braty, treba, kab spoŭniłasia Pisańnie, jakoje pradkazaŭ Duch światy praz wusny Dawida ab Judašu, katory byŭ pawadyrom tych, što ŭziali Jezusa.
17 Jon byŭ paličany z nami i dastaŭ častku hetaha słužeńnia.
18 I hety-to atrymaŭ pole zapłaty niahodnaści, i pawiesiŭšysia, łopnuŭ papałam i wypłyli ŭsie jahonyja čerawy.
19 I stałasia wiedamym dla ŭsich žywučych u Jeruzalimie, tak što było nazwana henaje pole ŭ ichnaj mowie: Hakeldama, što značyć Pole Krywi.
20 Bo jość napisana ŭ knizie psalmaŭ (68, 26): "Pamieškańnie ich niachaj staniecca pustym, i niachaj nia budzie chto-b žyŭ u im" i "Bisupstwa jahonaje niachaj woźmie druhi" (ps. 108, 8).
21 Dyk treba z hetych mužoŭ, jakija źbiralisia z nami praz uwieś čas, u katory Pan Jezus uwajšoŭ i wyjšaŭ pamiž nas,
22 pačaŭšy ad Janawaha chrostu až da dnia, u katorym byŭ uziaty ad nas, kab adzin z hetych byŭ z nami świedkaj jahonaha ŭskrasieńnia.
23 I pastawili dwuch: Jazepa, katory zwaŭsia Barsaba i katory byŭ prazywany Sprawiadliwym, i Macieja.
24 I molačysia, kazali: Ty Panie, što znaješ sercy ŭsich, pakažy, katoraha Ty wybraŭ z hetych dwuch adnaho,
25 kab jon atrymaŭ miesca słužeńnia hetaha i apostalstwa, ad jakoha adpaŭ Judaš, kab adyjści na swajo miesca.
26 I dali im losy, i wypaŭ los na Macieja, i byŭ daličany da adzinaccaci apostałaŭ.
Каментары ці зноскі:
1 "Pieršaja mowa" — heta jość ewanelija św. Łukaša, jakaja była, taksama jak i "Ap. Dziei", achwiarawana "dastojnamu Teafilu".
2 Čaławiectwa Chrysta jak nia ŭskrosła swaimi siłami, tak i nie ŭzyjšło ŭ nieba, ale było ŭziata mocaj Božaj.
5 Chrost Jana Chryściciela byŭ tolki źwierchnim znakam kajańnia za hrachi i sam praz siabie nie dawaŭ łaski ŭświačeńnia, a na apostałaŭ spływuć, jak wada, nutranyja łaski Ducha św.
Paśla hetych słoŭ Jezus wywieŭ apostałaŭ z Jeruzalimu na Aliŭnuju haru.
6 Z hetaha bačym, što apostały jašče i ciapier dumajuć ab ziamnym waładarstwie Izraila i Chrysta, tolki paśla zychodu Ducha św. źmieńwajucca ich pahlady.
8 Apostały buduć świedkami Chrystowymi, h .zn. buduć świedčyć ab jahonych cudach, nawucy, śmierci i ŭskrasieńni. Hetaje świedčańnie apostały majuć dawać najpierš žydom u Palestynie, a potym pahanam na ŭsim świecie.
9 "Byŭ uzniesieny" hł. wyšej radok 2, a tak-ža Mk. 16−19. Choć čaławiečaja natura Chrysta była ŭźniesiena ŭ nieba, to adnak my haworym, što Jezus uzyjšoŭ u nieba, bo jak Boh uzyjšoŭ swajej mocaj, biaručy z saboju čaławiectwa.
10 Dwa mužy — heta byli dwa anioły ŭ wyhladzie ludziej.
12 Da hary Aliŭnaj i Jeruzalimu była "subotniaja daroha" h. zn. 2000 łokciaŭ (880 metraŭ) bo stolki dazwalałasia žydom iści ŭ subotu.
13 Heta była taja światlica, dzie adbywałasia Apošniaja wiačera i dzie była ŭstanoŭlena św. Eŭcharystyja. I na hetym miescy św. Pisańnia Piotr pastaŭleny na pieršym miescy, jak haława Kaścioła.
14 Z hetaha widać, što ŭ malitwach i sabrańniach apostałaŭ brała ŭdzieł i Matka Chrystowa. "Braty" — heta swajaki Chrystowy (Hł. Mt. 12, 46).
15 Piotr, jak haława apostałaŭ i ŭsiaho Kaścioła, adkrywaje sabrańnie.
20 "Biskupstwa" aznačaje tut apostalski ŭrad, pasłanstwa.
21 Jezus "uwajšoŭ i wyjšaŭ" — žydoŭski sposab wyražańnia, značyć toje samaje, što žyŭ, prabywaŭ.
22 Apostałam u ścisłym hetaha słowa značeńni moh być nawočny świedka žyćcia Chrystusa, a hałoŭnaje — jaho ŭskrasieńnia.
26 Kidańnie losaŭ było ŭ žydoŭ pryniata, tak napr. słužba Božaja pry światyni raździalałasia pamiž świataraŭ losami.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 1 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
