Біблія » Пераклады » Рeraklad V. Hadleuski

Dziei 17 Apostalskija dziei 17 разьдзел

Pawał u Tessałonicy i Berei

1 A kali jany prajšli Amfipał i Apałoniju, pryjšli ŭ Tessałoniku, dzie była žydoŭskaja bažnica.
2 I pawodle zwyčaju Pawał uwajšoŭ da ich i praz try suboty hawaryŭ im z Pisańniaŭ,
3 adkrywajučy i wywodziačy, što treby było, kab Chrystus ciarpieŭ i ŭstaŭ z umierłych, i što hety Jezus jość Chrystusam, katoraha ja wam abwiaščaju.
4 I niekatoryja z ich uwieryli i dałučylisia da Paŭła i Syli; i z nabožnych, i z pahanaŭ wialikaje mnostwa, i niamała znatnych žančyn.
5 Ale žydy, zajzrujučy, i nabraŭšy z černi niekatrych błahich ludziej, i zrabiŭšy hramadu, uzburyli horad; i napaŭšy na dom Jazona, šukali ich, kab wywieści da narodu.
6 I nie znajšoŭšy ich, ciahnuli Jazona i niekatorych bratoŭ da načalnikaŭ horadu, kryčučy: Što tyja, katoryja ŭzburwajuć horad, i siudy pryjšli,
7 ich pryniaŭ Jazon, a jany ŭsie pastupajuć prociŭ ustawaŭ cezara, što jość inšy karol, Jezus.
8 I ŭzburyli narod i načalnikaŭ horadu, katoryja hetaje słuchali.
9 I ŭziaŭšy paruku ad Jazona i ad inšych, puścili ich.
10 A braty zaraz-ža ŭnačy wyprawili Paŭła i Syłu ŭ Bereju. Jany, pryjšoŭšy, uwajšli ŭ žydoŭskuju bažnicu.
11 Hetyja-ž byli šlachietniejšyja za tych, što jość u Tessałonicy, jany prniali słowa z usiej achwotaj, štodnia raźbirajučy Pisańni, ci heta tak majecca.
12 I mnoha-ž z ich uwieryła, i žančyn pawažanych i niamała mužoŭ.
13 Kali-ž dawiedalisia žydy ŭ Tessałonicy, što i ŭ Berei Pawał abwiaščaje słowa Božaje, pryjšli i tudy, uzwarušwajučy i padburwajučy mnostwa.
14 I tady zaraz-ža braty wyprawili Paŭła, kab išoŭ až da mora, a Syła i Cimafiej astalisia tam.
Pawał u Atenach

15 A tyja, što prawodzili Paŭła, zawiali jaho až u Ateny, i atrymaŭšy ad jaho zahad da Syli i Cimafieja, kab čym-chutčej pryjšli da jaho, wyrušyli.
16 Kali-ž Pawał čakaŭ na ich u Atenach, buryŭsia ŭ im duch jahony, bačučy horad addadzieny bałwachwalstwu.
17 Dyk hawaryŭ u bažnicy z žydami i z nabožnymi, i na rynku praz usie dni da tych, što tam byli.
18 Niekatoryja-ž epikurejcy i stoiki fiłozafy sporyli z im. I niekatoryja kazali: što choča skazać hety hawarun? A druhija: Zdajecca, jon jość wiaščunom nowych bahoŭ; bo jon abwiaščaŭ im Jezusa i ŭskrašieńnie.
19 I ŭziaŭšy jaho, zawiali ŭ Areopah, kažučy: Ci možam wiedać, jakaja jość heta nowaja nawuka, jakuju ty kažaš?
20 Bo niešta nowaje ty prynosiš dla našych wušej, dyk chočam wiedać, što heta maje być.
21 (A ŭsie atency i pryšłyja hości ničym inšym nie zajmalisia, jak tolki kab abo pahawaryć abo pasłuchać niešta nowaje).
22 Pawał-ža, staŭšy pasiarod Areopahu, skazaŭ: Mužy atenskija, z usiaho ja baču, što wy jak-by nadta nabožnyja.
23 Bo prachodziačy i ŭhladajučysia na wašy świataści, ja znajšoŭ i aŭtar, na katorym było napisana: Niawiedamamu Bohu. Dyk toje, čamu wy nia wiedajučy pakłaniajeciesia, ja wam abwiaščaju.
24 Boh, katory stwaryŭ świet i ŭsio, što ŭ im jość, jon, budučy Panam nieba i ziamli, žywie nie ŭ światyniach zbudawanych rukami,
25 i nia bywaje słaŭleny rukami čaławiečymi, patrabujučy niečaha, bo sam daje ŭsim žyćcio, i dychańnie, i ŭsio.
26 I ŭčyniŭ z adnaho ŭwieś rod čaławiečy, kab žyli pa ŭsim wobliku ziamli, abaznačajučy pastanoŭlenyja časy i hranicy ichnaha asielišča,
27 kab šukali Boha, moža časam dakranucca da jaho abo znojduć, choć jon niedaloka ad kožnaha z nas.
28 Bo ŭ im my žywiom i ruchajemsia i isnujem, jak i niekatoryja z wašych paetaŭ skazali: "Bo my i rod jahony".
29 Dyk kali my rod Božy, nie pawinny dumać, što Bostwa padobnaje da zołata, abo sierabra, abo kamieńnia, da reźby ramiasła i wydumki čaławiečaj.
30 I nie zwažajučy na časy hetaha niawiedańnia, Boh ciapier abwiaščaje ludziam, kab usie ŭsiudy pakutywali,
31 tamu što pastanawiŭ dzień, u katory maje sudzić świet u sprawiadliwaści praz Muža, katoraha pastanawiŭ, padajučy wieru ŭsim, uskrasiŭšy jaho z umierłych.
32 Kali- ž jany pačuli ab uskrasieńni ŭmierłych, to niekatoryja naśmiachalisia, a niekatoryja skazali: Ab hetym pasłuchajem ciabie druhim razam.
33 Tak Pawał wyjšaŭ spasiarod ich.
34 A niekatoryja mužy, prystaŭšy da jaho, uwieryli, pamiž imi i Dzianis Areopahit, i žančyna na imia Damara, i išyja z imi.

Каментары ці зноскі:

1 Tessałonika — siańnia Sałoniki.

7 Abwinawačwańni padobny da tych, jakija žydy padymali prociŭ Jezusa pierad Piłatam.

11 Žydy raźbirali Pisańni, chočučy prakanacca, ci Pawał kaža praŭdu.

15 Ateny byli tady horadam nawuki, kultury i mastactwa, ale rzam z hetym i bałwachwalstwa.

18 Epikurejcy byli materjalistami. Pawodle ich usio, nawat duša, składajecca z častak materyi; adkidali jany zahrobnaje žyćcio i ćwiardzili, što metaj čaławieka jość ščaście tut na ziamli.

Stoiki nawučali, što ŭsio na świecie padlahaje niejkaj kaniečnaści (fatum); čaławiek pawinien žyć pawodle prawoŭ natury i rozumu, pawinien wyrablać u sabie cnoty i być niačułym na niepryjemnaść i bol.

19 Areopah — heta byŭ uzhorak u Atenach, na katorym miaściŭsia Najwyšejšy sud, zwany taksama areopaham i dzie fiłozafy i hramadzkija dziejačy lubili źbiracca na nawukowyja dyskusii.

23 Ateny budawali aŭtary niawiedamamu bohu, kali nia wiedali, jakomu bohu majuć dziakawać za atrymanuju łasku.

25 Pawał wykazwaje tut duchoŭnaść Boha i Jaho niezaležnaść ad stwareńnia, tady kali pahanie wieryli, što bahi patrabujuć ludzkoj pomačy i čeści.

27 Kožny čaławiek, uwažna abserwujučy hety świet, moža pry pomačy swajho rozumu dajści da paznańnia Boha, Twarca ŭsieświetu.

28 Praz swaju ŭsiudybytnaść Boh jość usiudy, tak-ža i ŭ nas, a my žywiom jak-by zatanuŭšy ŭ im. Praz Jaho my isnujem i Jon sudziejničaje z našym žyćciom i z kožnym našym parušeńniem.


Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter

Apostalskija dziei, 17 разьдзел

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.