1 Сказаўшы гэтае, Езус выйшаў са сваімі вучнямі за ручай Цэдрон, дзе быў сад, у каторы ўвайшоў сам і вучні яго.
2 Ведаў-жа і Юдаш, каторы выдаваў яго, месца, бо там часта Езус зьбіраўся са сваімі вучнямі.
3 Дык Юдаш, узяўшы роту і слуг ад архісьвятараў і фарызэяў, прыйшоў туды з латарнямі і сьветачамі і аружжам.
4 Езус-жа, ведаючы ўсё, што мела на яго прыйсьці, выйшаў і сказаў ім: Каго шукаеце?
5 Адказалі яму: Езуса Назарэнскага. Сказаў ім Езус: Гэта я. Стаяў-жа з імі і Юдаш, каторы яго выдаваў.
6 Дык калі сказаў ім: «Гэта я», яны адступілі назад і ўпалі на зямлю.
7 Дык спытаўся ў іх ізноў: Каго шукаеце? Яны-ж сказалі: Езуса Назарэнскага.
8 Адказаў Езус: Я сказаў вам, што гэта я; дык калі мяне шукаеце, пазвольце гэтым адыйсьці.
9 Каб споўнілася мова, якую сказаў: што тых, каторых ты мне даў, не загубіў з іх ніводнага.
10 Дык Сымон Пётр, маючы меч, выняў яго і ўдарыў слугу архісьвятара і адсек яму правае вуха. А імя слугі было Мальхус.
11 І сказаў Езус Пятру: Улажы меч твой у похву. Ці-ж я ня буду піць тае чары, якую даў мне Айцец?
12 Дык рота і ротны і слугі жыдоўскія ўзялі Езуса і зьвязалі яго.
13 І прывялі яго перш да Аннаша, бо ён быў цесьцем Каіфаша, які быў архісьвятарам таго году.
14 А гэта быў Каіфаш, каторы даў быў раду жыдом: Што лепш, каб адзін чалавек памёр за народ.
15 А ішоў за Езусам Сымон Пётр і другі вучань. Той-жа вучань быў знаёмы для архісьвятара і ён увайшоў з Езусам у дварышча архісьвятара;
16 а Пётр стаяў ля дзьвярэй, вонкі. Дык выйшаў другі вучань, каторы быў знаёмы для архісьвятара, і сказаў прыдзьверніцы і ўвёў Пятра.
17 Дык сказала Пятру прыдзьверная слуга: Ці і ты ня з вучняў гэтага чалавека? Ён сказаў: Я не.
18 А стаялі нявольнікі і слугі каля вуглёў, бо быў холад, і грэліся; быў-жа з імі і Пётр, каторы стаяў і грэўся.
19 Дык архісьвятар спытаўся ў Езуса аб ягоных вучнях і аб ягонай навуцы.
20 Адказаў яму Езус: Я яўна гаварыў сьвету, я заўсёды навучаў у бажніцы і ў сьвятыні, дзе зьбіраюцца ўсе жыды, і ў скрытнасьці не гаварыў нічога.
21 Што мяне пытаеш? Спытайся ў тых, каторыя чулі, што я ім гаварыў.
22 Калі-ж ён сказаў гэтае, адзін з слугаў, які там стаяў, даў Езусу на шчацэ, кажучы: Ты гэтак адказваеш архісьвятару?
23 Адказаў яму Езус: Калі я блага сказаў, дай пасьведчаньне аб благім, а калі добра, то нашто мяне б’еш?
24 І паслаў яго Аннаш зьвязанага да Каіфаша, архісьвятара.
25 А Сымон Пётр стаяў і грэўся. Дык сказалі яму: Ці і ты ня з ягоных вучняў? Ён адрокся і сказаў: Я не.
26 Сказаў яму адзін з слугаў архісьвятара, сваяк таго, якому Пётр адсек вуха: Ці-ж я ня бачыў цябе ў садзе з ім?
27 Дык ізноў адрокся Пётр. І зараз-жа запяяў певень.
28 Дык прывялі Езуса ад Каіфаша ў прэторыю. Была-ж раніца. І самі яны не ўвайшлі ў прэторыю, каб не занячысьціцца, але каб маглі есьці Пасху.
29 Дык Пілат выйшаў да іх вонкі і сказаў: Якое абвінавачаньне прыносіце на гэтага чалавека?
30 Яны адказалі і сказалі яму: Калі-б ён ня быў злачынца, мы ня выдалі-б яго табе.
31 Дык сказаў ім Пілат: Вазьмеце яго вы і паводле вашага закону асудзеце яго. А жыды сказалі яму: Нам ня можна нікога забіваць.
32 Каб споўнілася мова Езуса, якую ён сказаў, азначаючы, якою сьмерцяй меў памерці.
33 Дык Пілат увайшоў ізноў у прэторыю і паклікаў Езуса і сказаў яму: Ты кароль жыдоўскі?
34 Адказаў Езус: Ты гэтае гаворыш ад самога сябе, ці другія табе сказалі аба мне?
35 Адказаў Пілат: Ці я жыд? Твой народ і архісьвятары выдалі цябе мне; што ты зрабіў?
36 Адказаў Езус: Каралеўства маё ня ёсьць з гэтага сьвету. Калі-б каралеўства маё было з гэтага сьвету, то слугі мае пэўне-ж біліся-б, каб я ня быў выданы жыдом. Цяпер-жа каралеўства маё ня ёсьць адгэтуль.
37 І сказаў яму Пілат: Дык ты кароль? Адказаў Езус: Ты кажаш, што я кароль. Я на тое нарадзіўся і на тое прыйшоў на сьвет, каб даў пасьведчаньне праўдзе. Кожны, хто ёсьць з праўды, слухае голасу майго.
38 Сказаў яму Пілат: Што гэта праўда? І сказаўшы гэтае, выйшаў ізноў да жыдоў і сказаў ім: Я не знаходжу ў ім ніякае віны.
39 Ёсьць-жа ў вас звычай, каб я аднаго пушчаў вам на Пасху: дык хочаце, пушчу вам караля жыдоўскага?
40 Але закрычалі ізноў усе, кажучы: Не яго, але Бараббу. А Барабба быў разбойнік.
Каментары ці зноскі:
3 Гл. Мт. 26:47.
6 Езус гэтым цудам паказаў, што дабравольна ідзе на мукі, бо мог-бы адыйсьці ад іх.
8 «Пазвольце гэтым» г. зн. апосталам адыйсьці. Магчыма, што старшыя жыдоўскія мелі намер і вучняў узяць.
13 Аннаш быў архісьвятарам од 6 да 15 г. па Нар. Хр., а Каіфаш ад 18 да 36 па Нар. Хр. Каіфаш быў архісьвятарам таго году, у каторым замучылі Хрыста.
16 Гэты вучань, паводле многіх, быў сам Ян эванэлісты.
19 Гэта быў Аннаш. Ён хоць цяпер і ня быў архісьвятарам, але насіў архісьвятарскі тытул і меў вялікія ўплывы ў Сангэдрыне. Допыты робіць ён умела, бо пытаецца, сколькі Хрыстус мае вучняў (ці вялікая арганізацыя) і чаго навучае.
21 Падсудны ня мае абавязку сябе вінаваціць, а адклікацца да сьведак на судзе кожнаму можна.
22 Слуга ня меў права біць Езуса бяз прысуду.
23 «Дай пасьведчаньне аб благім» г. зн. дакажы, што я блага адказаў.
28 Прэторыя — палац, дзе жылі намесьнікі (пракуратары) цэзара ў Ерузаліме. Суды ў рымлян пачыналіся даволі рана, а тады якраз Пілат меў яшчэ іншыя судовыя справы. Калі прывялі Езуса, было каля 6 гадз. нараніцы (у пятніцу).
Дамы, дзе жылі пагане, жыды ўважалі за рытуальна нячыстыя і дзеля таго жыд, калі ўвайшоў у дом паганіна, быў «нячыстым» праз цэлы дзень. А Пасху есьці маглі толькі рытуальна чыстыя.
29 Пілат гэтым дае зразумець жыдом, што без працэсу ня хоча выдаць на Езуса прысуду сьмерці.
31 Значыць, пакарайце яго так, як дазваляюць вашыя законы. Сангэдрын меў права выдаваць прысуды сьмерці, але пацьверджаньне гэтага прысуду і выкананьне залежала ад рымскіх уладаў.
32 Закон Майсея (Лев. 24:14) загадываў за блюзьнерства каменаваць, а не крыжаваць, але Езус быў прадказаўшы, што жыды выдадуць яго на ўкрыжаваньне.
33 Усе абвінавачаньні проціў Езуса можна было зьмясьціць у гэтым адным, што Хрыстус хоча быць каралём жыдоўскім, дык Пілат прыступае да гэтага галоўнага пункту.
35 Пілат укосна сьцьвярджае тут, што пытаньне, ці Хрыстус ёсьць кароль жыдоўскі, паходзіць ад прадстаўнікоў Сангэдрыну.
36 Адказ Хрыста мае вялікае значэньне. Ён сьцьвярджае, што валадарства ягонае ёсьць валадарствам нябесным, бо закладчыкам яго ёсьць Сын Божы, які зыйшоў з неба і што ягона валадарства будуецца на іншых асновах, чым зямныя валадарствы.
37 «Ты кажаш» гл. Мт. 26:64.
38 Пілат, ня хочучы дахадзіць зьместу праўды Божай, а можа ўсумніўшыся наагул аб існаваньні праўды, прарывае допыты, думаючы, што мае прад сабою нейкага няшкоднага філозафа-мысьліцеля і пастанаўляе ў душы звольніць Хрыста.
39 Гл. Мт. 27:15.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 18 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.