Біблія » Пераклады » Дабравесця / «Спадчына»; Клышка

Мацвея 1 Паводле Мацвея 1 разьдзел

1 Радавод Ісуса Хрыста. 18 Нараджэнне Ісуса Хрыста.
1 Кніга радаводу Ісуса Хрыста, Сына Давідавага, Сына Аўраамавага.
2 Ад Аўраама нарадзіўся Ісаак, а ад Ісаака нарадзіўся Якаў, ад Якава ж нарадзіўся Іуда і яго браты;
3 Ад Іуды ж нарадзіліся Фарэс і Зара, якіх спарадзіла Фамар, а ад Фарэса нарадзіўся Эсром, ад Эсрома ж нарадзіўся Арам;
4 Ад Арама ж нарадзіўся Амінадаў, а ад Амінадава нарадзіўся Наасон, ад Наасона ж нарадзіўся Салмон;
5 Ад Салмона ж нарадзіўся Ваоз, якога спарадзіла Рахава, а ад Ваоза нарадзіўся Авід, якога спарадзіла Руф, ад Авіда ж нарадзіўся Ясей;
6 Ад Ясея ж нарадзіўся цар Давід, а ад цара Давіда нарадзіўся Саламон, якога спарадзіла былая Урыева жонка;
7 Ад Саламона ж нарадзіўся Раваам, а ад Раваама нарадзіўся Авія, ад Авіі ж нарадзіўся Аса;
8 Ад Асы ж нарадзіўся Ясафат, а ад Ясафата нарадзіўся Ярам, ад Ярама ж нарадзіўся Азія;
9 Ад Азіі ж нарадзіўся Яафам, а ад Яафама нарадзіўся Ахаз, ад Ахаза ж нарадзіўся Езекія;
10 Ад Езекіі ж нарадзіўся Манасія, а ад Манасіі нарадзіўся Амон, ад Амона ж нарадзіўся Іасія;
11 Ад Іасіі ж нарадзіўся Якім, а ад Якіма нарадзіліся Еханія і яго браты, пад час вавілонскага высялення;
12 Пасля ж вавілонскага высялення ад Еханіі нарадзіўся Салафііль, а ад Салафііля нарадзіўся Зарававель;
13 Ад Зарававеля ж нарадзіўся Авіуд, а ад Авіуда нарадзіўся Еліякім, ад Еліякіма ж нарадзіўся Азор;
14 Ад Азора ж нарадзіўся Садок, а ад Садока нарадзіўся Ахім; ад Ахіма ж нарадзіўся Еліуд;
15 Ад Еліуда ж нарадзіўся Елеазар, а ад Елеазара нарадзіўся Матфан, ад Матфана ж нарадзіўся Якаў;
16 Ад Якава ж нарадзіўся Іосіф, муж Марыі, ад якой нарадзіўся Ісус, названы Хрыстос.
17 Значыць, усіх пакаленняў ад Аўраама аж да Давіда, — чатырнаццаць пакаленняў, і ад Давіда аж да вавілонскага высялення, — чатырнаццаць пакаленняў, і ад вавілонскага высялення аж да Хрыста, — чатырнаццаць пакаленняў.
18 Нараджэнне ж Ісуса Хрыста было так. Пасля заручын Яго Маці Марыі з Іосіфам, перш чым сышліся яны, выявілася, што яна мае ў лоне ад Святога Духа.
19 Іосіф жа, Яе муж, быўшы справядлівым і не хацеўшы зняславіць Яе, намерыўся ўпотай адпусціць Яе.
20 Калі ж ён падумаў гэта, вось прыйшоў у сне да яго Анёл Гасподні, кажучы: Іосіфе, сыне Давідаў! не бойся прыняць Марыю, сваю жонку; бо зароджанае ў ёй ёсць ад Святога Духа.
21 Народзіць жа Яна Сына, і дасі Яму імя: Ісус; бо Ён збавіць Свой народ ад яго грахоў.
22 А ўсё гэта сталася, каб спраўдзілася сказанае Госпадам праз прарока, які кажа:
23 «Вось Дзяўчына зачне ў лоне і народзіць сына, і дадуць імя Яму Эмануіл, што ў перакладзе азначае: з намі Бог».
24 Іосіф жа, збудзіўшыся ад сну, зрабіў, як загадаў яму Анёл Гасподні, і прыняў ён жонку сваю;
25 Ды не збліжаўся з Ёю, аж пакуль нарадзіла Яна Свайго Сына першароднага; і ён даў імя Яму: Ісус.

Каментары ці зноскі:

Пра чалавека, імя якога стаіць у назве гэтага Евангелля, вядома няшмат. Ён быў палесцінскі яўрэй. Як некаторыя іудзеі, меў яшчэ і другое імя-Левій. Працаваў зборшчыкам пошлін, за што яго і ненавідзелі людзі.

Расказваецца: калі Хрыстос паклікаў Мацвея, што быў пры зборы пошлін, той як сядзеў, так устаў і з радасцю пайшоў за Хрыстом, пакінуўшы ўсё, апроч свайго пяра. Мацвей быў глыбока адукаваным чалавекам-сама служба мытніка вымагала гэтага. I сярод Ісусавых вучняў-дванаццаці апосталаў (большасць якіх былі простымі рыбакамі), — вылучаўся тым, што добра валодаў пісьмовым словам і запісаў вучэнне Хрыста. I калі, скажам, з Евангелля паводле Марка перад намі найбольш разгортваюцца жыццёвыя дарогі Ісусавы, то з Дабравесця паводле Мацвея найперш паўстае сутнасць Хрыстовага вучэння, узаемаповязь Старога і Новага Запаветаў.

«Кніга радаводу» Хрыста складзена евангелістам на ўзор старазапаветных радаводаў і паказвае, што Ісус-сын цара Давіда. Такім чынам падкрэсліваецца пераемнасць між двума Запаветамі і месіянства Ісуса. Як было абяцана Богам, Месія павінен быў быць «сынам», г. зн. нашчадкам Давідавым. I тут была не такою важнаю крэўнасць, як прававы статус: тое, што Ісус прыняты да Давідава га роду.

У грэцкім тэксце замест прынятага тут у перакладзе «ад (каго) нарадзіўся» скрозь ужыты семітычны выраз «эгэннэсэ» (нарадзіў), які абазначае паходжанне па непасрэднай лініі: «Аўраам нарадзіў Ісаака, Ісаак нарадзіў Якава» і г. д.

У радаводзе выразна выступаюць імёны жанчын, што не ў традыцыях іудзейскіх радаслоўных, бо на жанчыну глядзелі не як на чалавека, а як на рэч. У штодзённай ранішняй малітве іудзей дзякаваў Богу за тое, што не стварыў яго язычнікам, рабом ці жанчынаю. Да таго ж, Руф не яўрэйка, а маавіцянка, Рахава — хананеянка, паводле Старога Запавету, ды яшчэ і блудніца. Такі радавод як бы падкрэслівае, што для ўсеагульнай любові Божай няма ні іудзея, ні эліна, Бог можа заклікаць не толькі праведніка, а і грэшніка.

1:16. Ісус-гэта грэцкі пераклад пашыранага іудзейскага імя Ешуа, якое азначае: Госпад-яго збавенне. Хрыстос-грэцкае слова, якое абазначае тое самае, што і яўрэйскае Месія, г. зн. Памазаннік, асвечаны святым алейным памазаннем. Так называлі людзей, пасвечаных на служэнне Богу (прарокаў, цароў), а таксама абяцанага ў Старым Запавеце збаўцу. Ісус-чалавечае імя Госпада. Хрыстос-афіцыйнае. ІІамазаны Святым Духам, Ісус зрабіўся ХрыстомПамазаннікам.

1:18. Заручыны, якія цягнуліся год, у іудзеяў нельга было так проста, без разводу, спыніць: пара разглядалася як муж і жонка, хоць і без шлюбных правоў. Для шлюбу Іосіфу заставалася Прывесці Марыю ў свой дом.

1:19. Іосіф у сваёй справядлівасці зусім не падазраваў віны Марыі, таму і хацеў «употай адпусціць Яе», каб не была пакарана паводле Майсеевага закону.

1:20. Стары Запавет крытычна ставіўся да сноў. У Новым Запавеце сны адрозніваюцца тым, што яны не алегарычныя, а павучальныя: прыходзіць Бог, анёл ці чалавек і дае наказ, што трэба рабіць.


Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter

Паводле Мацвея Святое Дабравесце, 1 разьдзел

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.