1 Тады Царства Нябёсаў будзе падобнае да дзесяці дзяўчат, што, узяўшы свае свяцільні, выйшлі на сустрэчу маладога.
2 І пяць з іх было неразумных і пяць разумных.
3 Бо неразумныя, узяўшы свае свяцільні, не ўзялі з сабою алею.
4 А разумныя ўзялі са сваімі свяцільнямі алею ў пасудзінах.
5 А калі малады запазніўся, яны ўсе задрамалі і паснулі.
6 Але апоўначы пачуўся крык: «Вось [ідзе] малады! Выходзьце на сустрэчу [яму]».
7 Тады ўсе тыя дзяўчаты ўсталі і паправілі свае свяцільні.
8 Неразумныя ж сказалі разумным: Дайце нам свайго алею, таму што нашы свяцільні гаснуць.
9 А разумныя сказалі ў адказ: Каб не забракла нам і вам; пайдзіце лепей да прадаўцоў і купіце сабе.
10 І калі яны адыходзілі купляць, прыйшоў малады; і гатовыя ўвайшлі з ім на вяселле, і дзверы былі зачынены.
11 Пасля ж прыходзяць і астатнія дзяўчаты і кажуць: Гаспадару, гаспадару, адчыні нам!
12 Але ён сказаў у адказ: Сапраўды кажу вам: Я не ведаю вас.
13 Дык будзьце пільныя: таму што вы не ведаеце ні дня, ні гадзіны, [калі прыйдзе Сын Чалавечы].
14 Бо гэтак жа як адзін чалавек, адыходзячы ў чужую краіну, паклікаў сваіх слуг і перадаў ім сваю маёмасць,
15 і аднаму ён даў пяць талентаў, другому ж — два, а яшчэ аднаму — адзін, кожнаму паводле яго сілы; і адышоў.
16 Адразу той, хто атрымаў пяць талентаў, пайшоўшы, пусціў іх у абаротак і прыдбаў другія пяць [талентаў];
17 таксама [і] той, што атрымаў два таленты, прыдбаў другія два.
18 А той, што атрымаў адзін, адышоўся, раскапаў зямлю і схаваў серабро свайго гаспадара.
19 Праз доўгі ж час прыходзіць гаспадар тых слуг і зводзіць з імі рахунак.
20 І той, хто атрымаў пяць талентаў, падышоўшы, прынёс другія пяць талентаў, кажучы: Гаспадару, ты перадаў мне пяць талентаў; вось другія пяць талентаў я прыдбаў [на іх].
21 Яго гаспадар сказаў яму: Выдатна, добры і верны слуга! Над малым ты быў верны, над многім пастаўлю цябе; увайдзі ў радасць свайго гаспадара.
22 Падышоў і той, хто [атрымаў] два таленты, і сказаў: Гаспадару, два таленты ты перадаў мне; вось, я прыдбаў другія два таленты [на іх].
23 Яго гаспадар сказаў яму: Выдатна, добры і верны слуга! Над малым ты быў верны, над многім пастаўлю цябе; увайдзі ў радасць свайго гаспадара.
24 Падышоў і той, хто атрымаў адзін талент, і сказаў: Гаспадару, я ведаў цябе, што ты чалавек жорсткі: жнеш, дзе не сеяў, і збіраеш, дзе не рассыпаў;
25 і я збаяўся — пайшоў і схаваў твой талент у зямлі: вось табе тваё.
26 А яго гаспадар сказаў яму ў адказ: «Ліхі і баязлівы слуга, ты ведаў, што я жну, дзе не сеяў, і збіраю, дзе не рассыпаў;
27 дык трэба было табе аддаць маё серабро ў рост79, і я, прыйшоўшы, атрымаў бы сваё з прыбыткам.
28 Дык вось вазьміце ад яго талент і дайце таму, хто мае дзесяць талентаў;
29 бо кожнаму, хто мае, будзе дадзена, і памножыцца, а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае.
30 А нявартага слугу выкіньце ў цемру знадворную — там будзе плач і скрыгат зубоў. [Сказаўшы гэта, усклікнуў: хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!]
31 Калі ж прыйдзе Сын Чалавечы ў Сваёй славе і ўсе [святыя] Анёлы з Ім, тады сядзе Ён на троне Сваёй славы;
32 і будуць сабраны перад Ім усе народы; і Ён аддзеліць іх адзін ад аднаго, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў;
33 і Ён паставіць авечак праваруч ад Сябе, а казлоў — леваруч.
34 Тады Цар скажа тым, хто праваруч Яго: «Прыйдзіце, дабраславёныя Майго Бацькі, вазьміце ў спадчыну Царства, падрыхтаванае вам ад заснавання свету.
35 Бо быў Я галодны, і вы далі Мне есці; быў сасмяглы, і вы напаілі Мяне; чужаземец быў, і вы прынялі Мяне;
36 быў голы, і вы адзелі Мяне; быў хворы, і вы адведалі Мяне; у турме быў, і вы прыйшлі да Мяне».
37 Тады ў адказ Яму праведнікі скажуць: «Госпадзе, калі мы бачылі Цябе галодным і накармілі ці сасмяглага і напаілі?
38 І калі мы бачылі Цябе чужаземцам і прынялі ці голым і адзелі?
39 І калі мы бачылі Цябе хворым ці ў турме і прыйшлі да Цябе?
40 І ў адказ Цар скажа ім: «Сапраўды кажу вам: што зрабілі вы аднаму з гэтых найменшых Маіх братоў, тое вы Мне зрабілі».
41 Тады Ён скажа і тым, хто леваруч: «Ідзіце ад Мяне, праклятыя, у вечны агонь, падрыхтаваны д’яблу і яго анёлам.
42 Бо быў Я галодны, і вы не далі Мне есці; быў сасмяглы, і вы не напаілі Мяне;
43 быў чужаземец, і вы не прынялі Мяне; быў голы, і вы не адзелі Мяне; быў хворы і ў турме, і вы не адведалі Мяне».
44 Тады ў адказ і яны скажуць: «Госпадзе, калі мы бачылі Цябе галодным, ці сасмяглым, ці чужаземцам, ці голым, ці хворым, ці ў турме, і не паслужылі Табе?»
45 Тады Ён скажа ім у адказ: «Сапраўды кажу вам: што не зрабілі вы аднаму з гэтых найменшых, таго вы і Мне не зрабілі».
46 І пойдуць гэтыя на вечную кару, а праведнікі ў жыццё вечнае.
Каментары ці зноскі:
27 79: Літаральна: грашаменам (або: банкірам).
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Евангелле паводле Матфея, 25 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка.
© 2014