1 Алілуя! Дзякуйце Госпаду, бо Ён добры, бо павек міласэрнасьць Яго.
2 Хто выкажа магутнасьць Госпада, зробіць чутнай усю хвалу Яго?
3 Шчасьлівыя тыя, што захоўваюць суд і чыняць справядлівасьць увесь час.
4 Успомні нас, Госпадзе, у спагадлівасьці да народу Твайго, наведай нас збаўленьнем Тваім,
5 каб нам бачыць дабрабыт абраньнікаў Тваіх, цешыцца радасьцю народу Твайго, хваліцца разам з набыткам Тваім.
6 Зграшылі мы і нашыя айцы, правініліся, чынілі няправеднае.
7 Айцы нашыя ў Ягіпце не зразумелі цудаў Тваіх, ня памяталі мноства міласьцяў Тваіх і збунтаваліся, калі ўваходзілі ў Чырвонае мора.
8 А Ён выратаваў іх дзеля імя свайго, каб зрабіць вядомай магутнасьць сваю.
9 І папракнуў Чырвонае мора, і яно высахла, і Ён перавёў іх праз бездань, быццам праз пустыню;
10 і выратаваў іх ад рукі ненавісьніка, і выбавіў іх ад рукі ворагаў;
11 вада пакрыла прыгнятальнікаў іх, ніводзін з іх не застаўся.
12 І паверылі словам Яго, і песьняй уславілі хвалу Яго.
13 Але неўзабаве забылі дзеяньні Яго, не чакалі рады Яго.
14 І загарэліся пажадлівасьцю ў пустыні, і спакушалі Бога на бязводзьдзі.
15 І даў Ён ім тое, чаго прасілі, і паслаў удосталь для душы іх.
16 І разгневалі яны Майсея ў стане і Аарона, сьвятога Гасподняга.
17 Расступілася зямля, і праглынула Датана, і пакрыла зборышча Авірона;
18 і загарэўся агонь на зборышчы іх, і полымя спаліла грэшнікаў.
19 І зрабілі цяля ў Харыве, і пакланяліся ідалу;
20 і памянялі славу сваю на падабенства цяляці, што есьць траву.
21 І забылі Бога, які выратаваў іх, які ўчыніў вялікае ў Ягіпце,
22 дзіву годнае на зямлі Хама і страшнае ў Чырвоным моры.
23 І сказаў, што выгубіў бы іх, калі б Майсей, абраньнік Яго, ня стаў перад Ім у расколіне, каб адвярнуць гнеў Яго, каб Ён іх не загубіў.
24 І за нішто мелі яны зямлю жаданую, не далі веры слову Яго.
25 І наракалі ў сваіх палатках, ня слухалі голасу Госпада.
26 І Ён падняў руку сваю на іх, каб паваліць іх у пустыні,
27 кінуць род іх між паганаў і параскідаць іх па краінах.
28 І прысталі яны да Баальпагора, і елі ад ахвяраў мёртвым.
29 І разгневалі Яго сваімі паводзінамі, і стаў вялікі мор сярод іх.
30 І ўстаў Фінэес, і ўміласьцівіў Яго, і пошасьць спынілася,
31 і гэта было залічана яму за праведнасьць з роду ў род давеку.
32 І разгневалі Яго каля водаў супярэчаньня, і праз іх дазнаў гора Майсей,
33 бо яны раздражнілі дух яго і з вуснаў яго зьляцела неабачлівае слова.
34 Яны ня вынішчылі народаў, пра якіх казаў ім Госпад,
35 і зьмяшаліся з паганамі, і навучыліся звычаяў іх,
36 і служылі балванам іх, і гэта стала пасткаю для іх.
37 І прыносілі ў ахвяру дэманам сыноў і дачок сваіх,
38 і пралілі нявінную кроў, кроў сыноў і дачок сваіх, якіх прыносілі ў ахвяру ідалам ханаанскім. І прасякла зямля крывёю,
39 і апаганілася ўчынкамі іх, і яны разбэсьціліся ў паводзінах сваіх.
40 І загарэўся Госпад гневам на свой народ, і прыкрым стаў Яму набытак Яго.
41 І Ён аддаў іх у рукі ворагаў, і тыя, што ненавідзелі іх, запанавалі над імі.
42 І ворагі іхнія прыгняталі іх, і пад рукамі іх яны ўпакорыліся.
43 Шмат разоў Ён вызваляў іх, але яны гнявілі Яго сваёй упартасьцю і цярпелі прыніжэньне з-за беззаконьняў сваіх.
44 І ўбачыў Госпад, як яны мучыліся, калі пачуў мальбу іх.
45 І прыгадаў запавет свой, і пашкадаваў іх у вялікай сваёй міласэрнасьці,
46 і выклікаў спагаду да іх ва ўсіх тых, што іх паланілі.
47 Ратуй нас, Госпадзе, Божа наш, зьбяры нас з-паміж народаў, каб нам праслаўляць сьвятое імя Тваё і хваліцца славаю Тваёю!
48 Блаславёны Госпад, Бог Ізраіля, ад веку і да веку! І ўвесь народ скажа: «Хай так станецца, хай так станецца!»
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 105
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.