Лукаша 21 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Рeraklad V. Hadleuski
Глянуўшы, Ён убачыў багатых, якія кідалі свае дары ў скарбонку.
I ŭzhlanuŭšy, ubačyŭ tych bahatych, jakija kłali swaje dary ŭ skarbonu,
Убачыў таксама і адну бедную ўдаву, якая кідала туды дзве лепты,
i ŭbačyŭ tak-ža niejkuju biednieńkuju ŭdawu, jakaja kłała dźwie małyja manetki.
і сказаў: «Праўдзіва кажу вам, што гэтая бедная ўдава больш за ўсіх укінула.
I skazaŭ: Sapraŭdy kažu wam, što hetaja biednaja ŭdawa pałažyła bolej za ŭsich.
Бо ўсе яны кідалі ў дар, маючы лішак, а яна, будучы ў нястачы сваёй, укінула ўвесь пражытак свой, які мела».
Bo ŭsie tyja kłali na dary Božyja z taho, što dla ich było lišniaje, a hetyja z niedastatku swajho, pałažyła ŭwieś swoj pražytak, jaki mieła.
Калі некаторыя гаварылі пра святыню, што яна ўпрыгожана каштоўнымі камянямі і дарамі, Ён сказаў:
A kali niekatoryja hawaryli ab światyni, što jana ŭpryhožana strojnymi kamieńniami, skazaŭ:
«Прыйдуць дні, калі з таго, што вы тут бачыце, не застанецца каменя на камені, які не будзе зруйнаваны».
Pryjduć dni, u katorych z hetaha, što wy bačycie, nie astaniecca kamień na kamieni, katory-b nia byŭ zwaleny.
Спыталіся ў Яго: «Настаўнік, калі ж гэта станецца і што будзе знакам, калі гэта павінна адбыцца?»
I spytalisia ŭ jaho, kažučy: Wučyciel, kali hetaje budzie, i jaki znak, kali jano pačnie dziejacca?
Ён сказаў: «Глядзіце, каб вас не звялі, бо многія прыйдуць пад імем Маім, кажучы, што гэта Я і што наблізіўся час. Не ідзіце за імі.
Jon skazaŭ: Hladziecie, kab was nie źwiali. Bo mnohija pryjduć u imia majo, kažučy, što "heta ja" i "čas prybližyŭsia", dyk wy nia idziecie za imi.
Калі ж пачуеце пра войны і хваляванні, не палохайцеся, бо спачатку гэта павінна адбыцца, але не адразу канец».
Kali-ž pačujecie ab wojnach i buntach, nia bojciesia; treba, kab pierš hetaje stałasia, ale jašče nia zaraz kaniec.
Тады сказаў ім: «Паўстане народ на народ, і каралеўства на каралеўства;
Tady kazaŭ im: Paŭstanie narod prociŭ narodu, i karaleŭstwa prociŭ karaleŭstwa,
будуць вялікія землятрусы, а месцамі голад і мор, жахлівыя з’явы і вялікія знакі з неба.
i buduć wialikija ziemlatrasieńni pa miascoch, i pamory, i hałady, i strachi z nieba, i znaki wialikija buduć.
Але перад усім гэтым схопяць вас і будуць пераследаваць, аддаючы ў сінагогі і ў вязніцы, і паставяць перад каралямі і намеснікамі за імя Маё.
Ale pierad usim hetym nałožać na was ruki swaje, i buduć praśledawać, wydajučy ŭ bažnicy i wastrohi, ciahajučy da karaloŭ i načalnikaŭ dziela imieni majho,
І будзе гэта вам на сведчанне.
jano-ž prydasca wam na paświedčańnie.
Таму пастанавіце ў сэрцы сваім не клапаціцца наперад, як абараніцца,
Dyk waźmiecie ŭ sercy wašyja nie abdumywać napierad, jak wy majecie adkazwać.
бо Я дам вам мову і мудрасць, якой не здолеюць супрацьстаяць ці супярэчыць праціўнікі вашыя.
Bo ja wam dam wusny i mudraść, katoraj nia zmohać supraciwicca i zapiarečyć usie praciŭniki wašy.
Выдаваць вас будуць таксама бацькі і браты, родныя і сябры, а некаторых з вас заб’юць.
I budziecie wydawany baćkami, i bratami, i swajakami, i pryjacielami, i niekatorym z was śmierć zrobiać.
І зненавідзяць вас усе за імя Маё.
I budziecie źnienawidžany ŭsimi dziela imieni majho;
Але і волас з галавы вашай не прападзе.
a wołas z haławy wašaj nia zhinie.
Цярпеннем сваім уратуеце душы вашыя.
Praz ciarpliwaść wašu zdabudziecie dušy wašyja.
Калі ж убачыце Ерузалем, акружаны войскам, ведайце, што наблізілася спусташэнне ягонае.
Kali-ž ubačycie Jeruzalim, akružany wojskam, tady wiedajcie, što prybliziłasia spustašeńnie jaho.
Тады тыя, хто ў Юдэі, няхай уцякаюць у горы, а хто ў горадзе, няхай выходзяць, і хто ў ваколіцах, няхай не ўваходзяць у яго,
Tady tyja, što ŭ Judei, niachaj uciakajuć u hory; a tyja, što ŭnutry jaho, niachaj wychodziać; a tyja, što ŭ wakolicach, niachaj nia ŭchodziać u jaho.
бо гэта дні помсты, каб збылося ўсё напісанае.
Bo heta dni pomsty, kab spoŭniłasia ŭsio, što napisana.
Гора ў тыя дні цяжарным і тым, што кормяць грудзьмі! Бо вялікі будзе ўціск на зямлі і гнеў на гэты народ.
A hora ciažarnym i kormiačym u tyja dni! Bo budzie wialikaje ŭciśnieńnie na ziamli i hnieŭ na hety narod.
Палягуць ад вастрыя мяча і будуць забраныя ў палон да ўсіх народаў. А Ерузалем будзе таптаны язычнікамі, пакуль не скончацца часы язычнікаў.
I lahuć ad wastryja miača, i buduć zawiedzieny ŭ niawolu da ŭsich narodaŭ, a Jeruzalim buduć taptać pahanie, pakul nia spoŭniacca časy narodaŭ.
Будуць знакі на сонцы, месяцы і зорках, а на зямлі — трывога народаў і замяшанне ад гулу марскога хвалявання.
I buduć znaki na soncy i miesiacy i zorach, a na ziamli ŭciśnieńnie narodaŭ dziela źmiašańnia marskoha šumu i nawalnicy;
Людзі будуць млець ад страху і ад чакання таго, што прыйдзе на свет, бо пахіснуцца нябесныя моцы.
kali ludzi buduć sochnuć ad strachu i čakańnia taho, što pryjdzie na ceły świet, bo siły niabiesnyja buduć zrušany.
І тады ўбачаць Сына Чалавечага, які будзе ісці ў воблаку з моцаю і вялікай славаю.
I tady ŭbačać Syna čaławiečaha, prychodziačaha ŭ wobłaku z uładaj wialikaj i sławaju.
Калі ж гэта пачне адбывацца, тады выпрастайцеся і падыміце галовы вашыя, бо набліжаецца вашае адкупленне».
A kali hetaje pačnie twarycca, uzhlańcie i padymiecie hałowy wašyja, bo prybližajecca wašaje adkupleńnie.
І сказаў ім прыпавесць: «Паглядзіце на смакоўніцу і на ўсе дрэвы.
I skazaŭ im padabienstwa: Hlańcie na fihu i ŭsie drewy:
Калі яны ўжо распускаюцца, то, убачыўшы гэта, ведаеце самі, што ўжо блізка лета.
Kali jany z siabie ŭžo wydajuć płod, wy wiedajecie, što blizka leta.
Так і вы, калі ўбачыце, што гэта адбываецца, ведайце, што наблізілася Валадарства Божае.
Tak i wy, kali ŭhledzicie, što hetaje tworycca, wiedajcie, što blizka karaleŭstwa Božaje.
Сапраўды кажу вам: не міне пакаленне гэтае, як усё адбудзецца.
Sapraŭdy kažu wam, što nie praminie hety rod, jak usio staniecca.
Неба і зямля мінуць, а словы Мае не мінуць.
Nieba i ziamla praminuć, ale słowy maje nie praminuć.
Зважайце ж на сябе, каб сэрцы вашыя не былі абцяжараныя свавольным жыццём, п’янствам і жыццёвымі клопатамі, і каб дзень той не застаў вас неспадзявана,
Źwiarniecie-ž uwahu na siabie, kab časam nia byli abciažany sercy wašyja abžorstwam i pjanstwam i kłapotami hetaha žyćcia; i kab dzień toj nie nadyjšoŭ na was raptoŭna;
бо ён, як пастка, прыйдзе на ўсіх, хто жыве на паверхні ўсёй зямлі.
bo tak jak siło ŭpadzie na ŭsich, što siadziać na wobliku ŭsiaje ziamli.
Таму чувайце і маліцеся ўвесь час, каб вы маглі пазбегнуць усяго, што павінна адбыцца, і стаць перад Сынам Чалавечым».
Dyk čujcie, molačysia ŭ kožny čas, kab być hodnymi ŭścierahčysia ad hetaha ŭsiaho, što maje pryjści, i stać pierad Synam čaławiečym.
У дзень Ён навучаў у святыні, а ноччу ўзыходзіў начаваць на гару, называную Аліўнай.
I nawučaŭ dniami ŭ światyni, a načami wychodziačy, prabawaŭ na hary, jakaja zawiecca Aliŭnaju.
Увесь народ з раніцы прыходзіў да Яго ў святыню слухаць Яго.
A ŭwieś narod ad rana zychodziŭsia da jaho, ŭ światyni kab słuchać jaho.
