Лукаша 21 разьдзел

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Рeraklad V. Hadleuski

 
 

Глянуўшы-ж, убачыў Ён багатых, што клалі ахвяры свае́ ў скарбніцу;
 
I ŭzhlanuŭšy, ubačyŭ tych bahatych, jakija kłali swaje dary ŭ skarbonu,

убачыў такжа бе́дную ўдаву, палажыўшую туды дзьве́ лепты,
 
i ŭbačyŭ tak-ža niejkuju biednieńkuju ŭdawu, jakaja kłała dźwie małyja manetki.

і сказаў: запраўды кажу вам, што гэтая бе́дная ўдава палажыла больш за ўсіх;
 
I skazaŭ: Sapraŭdy kažu wam, što hetaja biednaja ŭdawa pałažyła bolej za ŭsich.

бо ўсе́ тыя з лішкаў сваіх клалі ахвяру Богу, яна-ж з бе́днасьці сваёй палажыла ўвесь пражытак свой, які ме́ла.
 
Bo ŭsie tyja kłali na dary Božyja z taho, što dla ich było lišniaje, a hetyja z niedastatku swajho, pałažyła ŭwieś swoj pražytak, jaki mieła.

І, калі некато́рыя гаварылі аб царкве́, што яна аздоблена дарагімі каме́ньнямі й дарамі, Ён сказаў:
 
A kali niekatoryja hawaryli ab światyni, što jana ŭpryhožana strojnymi kamieńniami, skazaŭ:

прыдуць дні, калі з таго, што вы тут бачыце, не астане́цца ка́меня на ка́мені; усё будзе разбурана.
 
Pryjduć dni, u katorych z hetaha, što wy bačycie, nie astaniecca kamień na kamieni, katory-b nia byŭ zwaleny.

І спыталіся ў Яго: Вучыцель! калі-ж гэта будзе і якая прыме́та, калі гэта мусіць стацца?
 
I spytalisia ŭ jaho, kažučy: Wučyciel, kali hetaje budzie, i jaki znak, kali jano pačnie dziejacca?

Ён жа сказаў: сьцеражыцеся, каб вас не абаламуцілі, бо многія прыйдуць пад імем Маім, кажучы, што гэта Я; і гэты час блізка. Не хадзе́це сьле́дам іх.
 
Jon skazaŭ: Hladziecie, kab was nie źwiali. Bo mnohija pryjduć u imia majo, kažučy, što "heta ja" i "čas prybližyŭsia", dyk wy nia idziecie za imi.

Калі-ж пачуеце пра войны і паўстаньні, не палохайцеся, бо гэта мусіць стацца ране́й, але ня зараз кане́ц.
 
Kali-ž pačujecie ab wojnach i buntach, nia bojciesia; treba, kab pierš hetaje stałasia, ale jašče nia zaraz kaniec.

Тады сказаў ім: паўстане народ на народ, і царства на царства;
 
Tady kazaŭ im: Paŭstanie narod prociŭ narodu, i karaleŭstwa prociŭ karaleŭstwa,

і будзе мясца́мі вялікае зямлі трасе́ньне, і голад, і мор, і страх, і знаме́ньні з не́ба вялікія.
 
i buduć wialikija ziemlatrasieńni pa miascoch, i pamory, i hałady, i strachi z nieba, i znaki wialikija buduć.

А перад усім гэтым наложаць на вас рукі і будуць перасьле́даваць вас, выдаючы ў школы і вязьніцы, і за імя Маё павядуць прад цароў і валадароў;
 
Ale pierad usim hetym nałožać na was ruki swaje, i buduć praśledawać, wydajučy ŭ bažnicy i wastrohi, ciahajučy da karaloŭ i načalnikaŭ dziela imieni majho,

і ста́нецца гэта дзеля сьвядо́цтва вам.
 
jano-ž prydasca wam na paświedčańnie.

Дык пакладзе́це сабе́ ў сэрцах не абдумваць загадзя́, як бараніцца:
 
Dyk waźmiecie ŭ sercy wašyja nie abdumywać napierad, jak wy majecie adkazwać.

бо Я дам вам вымову і мудрасьць, якой ня здо́леюць пярэчыць, ані змагацца з ёю ўсе́ ворагі вашыя.
 
Bo ja wam dam wusny i mudraść, katoraj nia zmohać supraciwicca i zapiarečyć usie praciŭniki wašy.

І будзеце вы́даны і бацькамі, і братамі, і сваякамі і сябрамі; і некато́рых з вас пазабіваюць;
 
I budziecie wydawany baćkami, i bratami, i swajakami, i pryjacielami, i niekatorym z was śmierć zrobiać.

і будуць ненавідзець вас усе́ за імя Маё;
 
I budziecie źnienawidžany ŭsimi dziela imieni majho;

але і волас з галавы вашай не прападзе́;
 
a wołas z haławy wašaj nia zhinie.

цярплівасьцяй вашай спасайце душы вашыя.
 
Praz ciarpliwaść wašu zdabudziecie dušy wašyja.

Калі-ж убачыце Ерузалім акружаны войскам, тады ве́дайце, што прыйшло спусташэньне яго:
 
Kali-ž ubačycie Jeruzalim, akružany wojskam, tady wiedajcie, što prybliziłasia spustašeńnie jaho.

і хай тады тыя, што ў Юдэі, бягуць у горы; і хто ў ме́сьце, выходзь з яго; і хто ў ваколіцах, не ўваходзь у яго,
 
Tady tyja, što ŭ Judei, niachaj uciakajuć u hory; a tyja, što ŭnutry jaho, niachaj wychodziać; a tyja, što ŭ wakolicach, niachaj nia ŭchodziać u jaho.

бо гэта дні помсты; каб выпаўнілася ўсё напісанае.
 
Bo heta dni pomsty, kab spoŭniłasia ŭsio, što napisana.

Го́ра-ж цяжарным і ко́рмячым грудзьмі ў тыя дні; бо вялікая бяда́ на зямлі і гне́ў на народ гэты:
 
A hora ciažarnym i kormiačym u tyja dni! Bo budzie wialikaje ŭciśnieńnie na ziamli i hnieŭ na hety narod.

паля́гуць ад вострага мяча́, і павядуць іх у палон да ўсіх народаў; і Ерузалім тапта́цімуць пага́не, пакуль не закончацца часы́ пага́наў.
 
I lahuć ad wastryja miača, i buduć zawiedzieny ŭ niawolu da ŭsich narodaŭ, a Jeruzalim buduć taptać pahanie, pakul nia spoŭniacca časy narodaŭ.

І будуць знаме́ньні на сонцы і ме́сяцу і зорах, а на зямлі туга́ ў народаў ад разрухі, і зараве́ і забушуе мора.
 
I buduć znaki na soncy i miesiacy i zorach, a na ziamli ŭciśnieńnie narodaŭ dziela źmiašańnia marskoha šumu i nawalnicy;

І пруцяне́ць будуць людзі ад страху й чаканьня таго, што пры́йдзе на сусьве́т, бо сілы нябе́сныя захістаюцца.
 
kali ludzi buduć sochnuć ad strachu i čakańnia taho, što pryjdzie na ceły świet, bo siły niabiesnyja buduć zrušany.

І тады ўбачаць Сына Чалаве́чага, ідучы ў хмары з сілаю і славаю вялікаю.
 
I tady ŭbačać Syna čaławiečaha, prychodziačaha ŭ wobłaku z uładaj wialikaj i sławaju.

Калі-ж пачне́ гэтае дзе́яцца, тады ўглядайцеся і падніміце галовы вашыя, бо прыбліжаецца адкупле́ньне вашае.
 
A kali hetaje pačnie twarycca, uzhlańcie i padymiecie hałowy wašyja, bo prybližajecca wašaje adkupleńnie.

І сказаў ім прыповесьць: глядзіце на смакоўніцу і на ўсе́ дрэвы:
 
I skazaŭ im padabienstwa: Hlańcie na fihu i ŭsie drewy:

калі яны ўжо распускаюцца, то, бачучы гэта, ве́даеце самы, што ўжо блізка ле́та.
 
Kali jany z siabie ŭžo wydajuć płod, wy wiedajecie, što blizka leta.

Дык такжа, як угле́дзіце, што і гэнае спаўняецца, ве́дайце, што блізка царства Божае.
 
Tak i wy, kali ŭhledzicie, što hetaje tworycca, wiedajcie, što blizka karaleŭstwa Božaje.

Запраўды́ кажу вам: ня пройдзе род гэты, як усё гэнае збудзецца:
 
Sapraŭdy kažu wam, što nie praminie hety rod, jak usio staniecca.

не́ба і зямля прамінуць, але словы Мае́ не прамінуць.
 
Nieba i ziamla praminuć, ale słowy maje nie praminuć.

Пілнуйцеся-ж, каб сэрцы вашыя не абцяжаліся абжорствам і п’янствам і жыцьцёвымі клапотамі, і каб дзе́нь той не застаў вас неўспадзе́ўкі.
 
Źwiarniecie-ž uwahu na siabie, kab časam nia byli abciažany sercy wašyja abžorstwam i pjanstwam i kłapotami hetaha žyćcia; i kab dzień toj nie nadyjšoŭ na was raptoŭna;

Бо ён, як се́тка, пакрые ўсіх, што на абліччы зямлі жывуць.
 
bo tak jak siło ŭpadzie na ŭsich, što siadziać na wobliku ŭsiaje ziamli.

Дык чува́йце ўсякі час і маліцеся, каб заслужыць на ўхіле́ньне ад вас усяго, што ста́нецца, і стануць перад Сынам Чалаве́чым.
 
Dyk čujcie, molačysia ŭ kožny čas, kab być hodnymi ŭścierahčysia ad hetaha ŭsiaho, što maje pryjści, i stać pierad Synam čaławiečym.

Удзе́нь Ён навучаў у царкве́; ночы-ж, выхо́дзячы, праводзіў на гары́, называнай Аліўнаю.
 
I nawučaŭ dniami ŭ światyni, a načami wychodziačy, prabawaŭ na hary, jakaja zawiecca Aliŭnaju.

І ўве́сь народ зраніцы прыходзіў да Яго ў царкву слухаць Яго.
 
A ŭwieś narod ad rana zychodziŭsia da jaho, ŭ światyni kab słuchać jaho.