Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Сабілы і Малахава → Пераклад Антонія Бокуна
Паколькі (ужо) многія ўзяліся складаць апавяданьне адносна добра вядомых між намі падзей,
Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі вачавідцы і служыцелі Слова,
як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,
прыйшло на думку і мне, дасьледаваўшы наноў усё вельмі пільна, апісаць табе па парадку, высокашаноўны Тэахвіле,
надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,
каб (ты) даведаўся адносна таго, (у) чым быў настаўлены: у верагоднасьці (гэных) слоў.
каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.
Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.
Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.
Былі ж (яны) абое праведныя перад Богам, жывучы па ўсіх прыказаньнях і пастановах Госпадавых бяззаганна.
Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.
І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбета была няплодная, і абое (яны) былі састарэлымі ў днях сваіх.
І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.
Выпала ж яму служыць у парадку чаргі сваёй перад (Абліччам) Бога.
І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,
Згодна звычаю сьвятароў атрымаў (ён) жэрабя кадзіць, увайшоўшы ў Сьвятыню Госпада;
выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.
і ўсё мноства народу ў час каджэньня малілася вонках.
І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.
І зьявіўся яму Ангел Госпада, стоячы справа ад кадзільнага ахвярніка.
І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.
І сумеўся Захар, убачыўшы, і страх напаў на яго;
І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.
але Ангел сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Яан.
Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.
І будзе табе радасьць і весялосьць, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня ягонага;
І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.
бо (ён) будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі сваёй;
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.
і многіх сыноў Ізраэлявых наверне да Госпада Бога іхнага;
І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.
і ён будзе ісьці перад Ім у Духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы ба́цькаў да дзяцей, і няпаслухмяных да мудрасьці праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ гатовы.
І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
І сказаў Захар Ангелу: па чым пазнаю я гэтае? бо я стары, і жонка мая састарэлая ў днях сваіх.
І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».
І, адказваючы, Ангел сказаў яму: я Гаўрыіл, што перад Вачамі Бога стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
І вось, будзеш (ты) маўчаць, і ня здолееш гаварыць да таго дня, калі гэтае збудзецца, за тое, што (ты) ня паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час.
І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».
І чакаў народ Захара і дзівіўся, што ён марудзіць у Сьвятыні.
І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.
Выйшаўшы ж, ён ня мог гаварыць да іх, і (яны) пазналі, што (ён) бачыў у Сьвятыні зьяву; і ён даваў знакі ім і заставаўся нямым.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.
І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.
І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.
Пасьля ж гэтых дзён зачала́ Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, ка́жучы:
Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Госпад у дні, у якія Ён глянуў (на мяне, каб) зьняць зь мяне ганьбу між людзьмі.
«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».
У шосты ж месяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае, якога назва Назарэт,
А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,
да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.
да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.
І, увайшоўшы да яе, Ангел сказаў: радуйся, ласкай (Божай) абдараваная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».
Яна ж, убачыўшы (яго), была зьбянтэжана ад слова ягонага і разважала, што гэта (за) прывітаньне магло бы быць?
Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.
І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.
І вось зачнеш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму Імя: Ісус.
І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага будзе названы, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага,
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.
і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.
І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».
Марыля ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі (я) ня ведаю мужа?
А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»
І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.
І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.
І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.
Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.
Бо ў Бога ніводнае слова ня застанецца бяссільным.
Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».
І сказала Марыля: вось (я) — слуга Госпада; няхай станецца мне па слову твайму. І адыйшоў ад яе Ангел.
І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.
Устаўшы ж Марыля ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у места Юдзіна,
Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,
і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.
і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.
І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марылі, устрапянулася дзіцятка ў чэраве яе, і напоўнілася Альжбета Духам Сьвятым,
І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.
і закрычала моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены Плод чэрава твайго.
І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, устрапянулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.
І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».
І сказала Марыля: вяліча́е душа мая Госпада;
І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу Збавіцелю маім,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
што глянуў (Ён) на пакорлівасьць рабыні Ягонай, бо вось адгэтуль шчасьліваю называць будуць мяне ўсе роды,
бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,
бо вялікае ўчыніў мне Ду́жы; і сьвятое Імя Ягонае;
бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,
і міласэрнасьць Ягоная ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.
(Ён) учыніў сілу Рукою Сваёю; расьсеяў напышаных думкай сэрца іхнага;
Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;
скінуў моцных з пасадаў і ўзьнёс пакорлівых,
скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;
галодных насыціў дабром, а багатыроў адправіў ні з чым;
галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.
падтрымаў Ізраэля, служку Ягонага, успомніў пра літасьць,
Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,
як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.
як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».
Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
А Альжбеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.
І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.
І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго па імені бацькі ягонага, Захарам.
І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.
І, адказаўшы, маці ягоная сказала: не, але названы будзе Яанам.
І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».
І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.
І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы (ён) хацеў назваць яго.
І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І, папрасіўшы дошчачку, (ён) напісаў, загадваючы: Яан ёсьць імя ягонае. І зьдзівіліся ўсе.
І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.
У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
І напаў страх на ўсіх жыву́чых вакол іх; і па ўсёй горнай краіне Юдэйскай расказавалі (пра) усе гэтыя падзеі.
І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.
І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.
І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.
І Захар, бацька ягоны, быў напоўнены Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:
«Багаславен Госпад Бог Ізраэляў таму, што наведаў і ўчыніў збаўленьне народу Ягонаму.
«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],
І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,
і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,
збаўленьне ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх нянавідзячых нас;
збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,
учыніць літасьць ба́цькам нашым і ўспомніць Запавет Свой сьвяты,
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,
прысягу, якой прысягаўся Абрагаму, ба́цьку нашаму:
прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам
даць нам бяз страху, збавіўшы ад рукі ворагаў нашых, служыць Яму
бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,
у сьвятасьці і праведнасьці перад Ім усе дні жыцьця нашага.
служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.
І ты, дзіця, прарокам Найвышэйшага названы будзеш; бо (ты) будзеш ісьці перад Абліччам Госпада, (каб) падрыхтаваць шляхі Яму;
І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,
даць веданьне збаўленьня народу Ягонаму ў дараваньні грахоў іхных
даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,
па прычыне сардэчнай літасьці Бога нашага, у каторай адведаў нас Усход з вышынí,
праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,
(каб) прасьвяціць тых, што сядзяць у цемры і цяню сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на дарогу міру».
зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».
А дзіця даро́сьлела і ўмацоўвалася духам, і было ў пустэльнях аж да дня зьяўленьня свайго Ізраэлю.
А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
