Да Рымлянаў 1 разьдзел
Пасланьне да Рымлянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Пераклад Антонія Бокуна
Паўла, раб Ісуса Хрыста, пакліканы Апостал, прызначаны для Дабравешчаньня (Жывога) Бога,
Павал, слуга Ісуса Хрыста, пакліканы апостал, аддзелены дзеля Эвангельля Божага,
якое Ён раней абяцаў праз Прарокаў Сваіх у Пісаньнях сьвятых:
якое [Бог] раней абяцаў праз прарокаў Сваіх у сьвятых Пісаньнях,
пра Сына Ягонага, Які нарадзіўся ад насеньня Давідавага па целу,
пра Сына Ягонага, Які паводле цела стаўся з насеньня Давіда,
(і Які) па сіле (і) па духу сьвятасьці адкрыўся Сынам Бога цераз уваскрасеньне із мёртвых — Ісуса Хрыста, Госпада нашага.
і аб’явіўся як Сын Божы ў моцы паводле духа сьвятасьці праз уваскрасеньне з мёртвых, пра Ісуса Хрыста, Госпада нашага,
Цераз Каторага мы атрымалі Багадаць і Апостальства дзеля паслушэнства веры ўва ўсіх народах у імя Ягонае,
праз Якога мы атрымалі ласку і апостальства на паслухмянасьць веры ў-ва ўсіх народах, дзеля імя Ягонага,
сярод каторых знаходзіцеся і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом.
сярод якіх і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом, —
Усім, што знаходзяцца ў Рыме, любасным Бога, пакліканым сьвятым: Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
усім, якія ёсьць у Рыме, улюбёным Бога, пакліканым сьвятым: ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
Найперш (я) дзякую Богу майму цераз Ісуса Хрыста за ўсіх вас, таму што ваша вера абвяшчаецца ўва ўсім сьвеце.
Найперш дзякую Богу майму праз Ісуса Хрыста за ўсіх вас, што вера ваша абвяшчаецца ў-ва ўсім сьвеце.
Сьведка ж мой — Бог, Якому служу (я) духам маім у Дабравесьці Сына Ягонага, што (я) безупынна ўспамінаю вас,
Бо сьведка мне Бог, Якому служу духам маім у Эвангельлі Сына Яго, што несупынна ўзгадваю вас,
заўсёды ў малітвах маіх просячы, калі волі Бога будзе заўгодна цяпер нарэшце прыйсьці да вас.
заўсёды просячы ў малітвах маіх, каб некалі ўжо давялося мне з волі Божае прыйсьці да вас.
Бо вельмі хачу ўбачыць вас, каб перадаць вам пэўны духовы дар для ўмацаваньня вашага,
Бо я жадаю бачыць вас, каб даць вам нейкі дар духоўны дзеля ўмацаваньня вашага,
гэта значыць суцешыцца разам з вамі верай вашай, а таксама і маёй.
гэта значыць, суцешыцца супольна з вамі вераю адзін аднаго, вашаю і маёю.
Ня хачу ж каб вы ня ведалі, браты, што я шмат разоў меў намер прыйсьці да вас, але сустракаў перашкоды нават да гэтага часу, каб мець нікаторы плод і сярод вас, як і ў іншых народаў.
Не хачу, браты, каб вы ня ведалі, што я часта пастанаўляў прыйсьці да вас, каб мець нейкі плод і ў вас, як і ў іншых народах, і забаронена мне было аж дагэтуль.
Я даўжнік і эллінам, і барбарам, і мудрым, і няразумным.
Я вінаваты і Грэкам, і барбарам, і мудрым, і бяздумным.
Што тычыць мяне, то я гатоў дабравесьціць і вам, што ў Рыме,
Дык што да мяне, я гатовы дабравесьціць і вам, якія ў Рыме.
бо я ня саромеюся Эвангельля Хрыстовага: бо сіла Бога ёсьць на збаўленьне кожнаму веручаму: па першае жыду́, а потым (і) элліну.
Бо я не саромлюся Эвангельля Хрыстовага, бо яно ёсьць моц Божая на збаўленьне кожнаму, хто верыць, перш Юдэю, і Грэку.
Бо праведнасьць Божая ў ім выяўляецца ад веры да веры, як напісана: праведны вераю жыць будзе.
Бо ў ім адкрываецца праведнасьць Божая ад веры ў веру, як напісана: «А праведны з веры жыць будзе».
Бо гнеў Бога адкрываецца зь неба на ўсякую бязбожнасьць і няправеднасьць людзей, якія заціскаюць праўду няправеднасьцяй.
Бо адкрываецца гнеў Божы з неба на ўсякую бязбожнасьць і няправеднасьць людзей, якія праз няправеднасьць праўду стрымліваюць.
Што можна ведаць пра Бога, яўна для іх, таму што Бог паказаў ім.
Бо, што магчыма ведаць пра Бога, яўна для іх, бо Бог выявіў ім.
Бо (быццам) нябачныя Ягоныя (уласьцівасьці), г.зн.: вечная сіла Ягоная і Боскасьць, ад стварэньня сусьвету будучы разглядаемымі зьяўляюцца бачнымі стварэньням (чалавекам), каб быць ім няапраўданымі.
Бо нябачнае Яго, і вечная моц Яго, і Боскасьць ад стварэньня сьвету відочныя праз разважаньне пра творы [Ягоныя], каб быць ім без апраўданьня.
Таму што, пазнаўшы Бога, яны ня праславілі (Яго), як Бога, і ня праявілі (Яму) удзячнасьці, але ўзганарыліся ў думках сваіх, і прыцемрылася няразумнае сэрца іхнае.
Бо яны, пазнаўшы Бога, ня славілі [Яго] як Бога і ня дзякавалі, але займаліся марнасьцю ў думках сваіх, і зацемрылася няцямкае сэрца іхняе.
Маючы сябе за мудрых, здурнелі
Цьвердзячы пра сябе, што мудрыя, яны здурнелі
і замянілі Славу нясьмяротнага Бога на выяву абраза́ сьмяротнага чалавека і птушак, і чацьвераногіх (жывёлін), і паўзуноў.
і славу незьнішчальнага Бога замянілі на падабенства вобразу зьнішчальнага чалавека, і птушак, і чатырохногіх, і паўзуноў.
Пагэтаму і аддаў іх Бог у пажадлівасьцях іхных сэрцаў нячыстасьці: апаганьваць целы свае між сабою.
Дзеля гэтага і аддаў іх Бог у пажаданьнях сэрцаў іхніх нячыстасьці зьневажаць целы свае між сабою.
Яны замянілі праўду Бога ілжою і пакланіліся, і служылі стварэньню замест Стварыўшага, Каторы багаслаўлёны ў вяках (вякоў). Амін.
Яны замянілі праўду Божую на хлусьню, і пакланяліся, і служылі стварэньню замест Таго, Які стварыў, Які дабраслаўлёны на вякі. Амэн.
Пагэтаму аддаў іх Бог ганьбе распуснай зацятасьці. Таму і жанчыны іхныя замянілі прыроднае карыстаньне на супрацьпрыроднае.
Дзеля гэтага аддаў іх Бог у ганебныя жарсьці, бо жанчыны іхнія замянілі прыродныя зносіны на супрацьпрыродныя.
Падобна (гэтаму) і мужчыны, адхіліўшы прыроднае карыстаньне жаночага полу, распаляліся ў пахацінстве сваім адзін на воднага, мужчыны з мужчынамі чынячы сорам і атрымоўваючы належную адплату за сваю аблуду ў самых сабе.
Падобна і мужчыны, пакінуўшы прыродныя зносіны з жанчынамі, распаляліся ў пажадлівасьці сваёй адзін да аднаго, мужчыны з мужчынамі непрыстойнасьць робячы і атрымліваючы ў саміх сабе належную адплату за свой падман.
І, як яны ня ўважалі за патрэбнае мець ў пазнаньні Бога, (то) Бог аддаў іх бязглуздаму розуму чыніць няпрыстойшчыны,
І, як яны не спрабавалі мець пазнаньне Бога, аддаў іх Бог няздатнаму розуму рабіць, што не належыць,
(яны) напоўненыя ўсялякай няправеднасьцю, блудадзействам, дрэннасьцю, хцівасьцю, зласьлівасьцю, поўныя зайздрасьці, забойства, сваркі, хітрыні, злога подступу (каварнасьці), пляткары,
напоўненыя ўсякай няправеднасьцю, распустаю, зласьлівасьцю, хцівасьцю, ліхотаю, поўныя зайздрасьці, забойства, сваркі, подступу, благіх звычаяў,
паклёпнікі, боганянавісьнікі, нахабныя, ганарліўцы, хвалькі, вынаходнікі зла, бацькам няпаслухмяныя,
абмоўнікі, паклёпнікі, боганенавісьнікі, крыўдзіцелі, ганарыстыя, пыхліўцы, выдумшчыкі ліхога, непаслухмяныя бацькам,
бязглуздыя, няверныя, бяссардэчныя, нязгодлівыя, няміласэрныя.
няцямкія, нязгодлівыя, бязьлітасныя, няўмольныя, неміласэрныя.
Яны, пазнаўшы справядлівасьць Бога, што тыя, хто чыніць такое, варты сьмерці, ня толькі гэта робяць, але і пахваляюць тых, хто (гэтак) робяць.
Яны, пазнаўшы пастанову Божую, што тыя, хто гэткае ўчыняе, вартыя сьмерці, ня толькі гэтае робяць, але і ўхваляюць тых, хто робіць [гэтае].