Лукаша 17 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад В. Гадлеўскага
Сказаў Ісус таксама вучням Сваім: немагчыма ня прыйсьці звадам, але гора таму, праз каго яны прыходзяць:
І сказаў да сваіх вучняў: Немагчыма, каб ня прыйшлі згаршэньні, але гора таму, праз каго яны прыходзяць.
лепш было б яму, калі б мельны жарон павесілі яму на шыю і кінулі яго ў мора, чым калі б ён спакусіў аднаго з малых гэтых.
Карысьней яму было-б, каб млынавы камень павесіць яму за шыю і ўкінуць яго ў мора, чым каб ён згоршыў аднаго з гэтых малых
Глядзеце на сябе. Калі ж згрэшыць супроць цябе брат твой, ушчуй яго, і калі пакаецца, даруй яму.
Зьвярнеце ўвагу на сябе. Калі-б саграшыў проціў цябе брат твой, напамінай яго; а калі-б пакаяўся, адпусьці яму.
і калі сем разоў на дзень згрэшыць супроць цябе і сем разоў на дзень навернецца, і скажа: каюся, — даруй яму.
І калі-б сем разоў у дзень саграшыў проціў цябе і сем разоў у дзень зьвярнуўся да цябе, кажучы: «Каюся», адпусьці яму.
І сказалі апосталы Госпаду: памнож у нас веру.
І сказалі апосталы Пану: Павяліч нам веру.
Гасподзь сказаў: калі б вы мелі веру зь зерне гарчычнае і сказалі смакоўніцы гэтай: вырвіся і перасадзіся ў мора, — дык яна паслухалася б вас.
І сказаў Пан: Калі-б вы мелі веру, як гарчычнае зерне, сказалі-б гэтаму марвоваму дзераву: «Выкараніся і перасадзіся ў мора», і паслухае вас.
Хто з вас, маючы раба, які арэ альбо пасьвіць, калі вернецца ён з поля, скажа яму: хадзі хутчэй, сядай за стол?
А хто з вас, маючы аручага або пасучага слугу, сказаў-бы яму, калі ён вярнуўся з поля: «Ідзі зараз, садзіся за стол»;
Наадварот, ці ня скажа яму: прыгатуй мне павячэраць і, падперазаўшыся, служы мне, пакуль буду есьці і піць, і потым еж і пі сам?
а не сказаў-бы яму: «Прыгатуй мне вячэраць, і апаяшыся, і паслугуй мне, пакуль я зьем і вып’ю, а потым ты будзеш есьці і піць»?
Ці будзе ён дзякаваць рабу гэтаму за тое, што ён выканаў загад? ня думаю.
Ці-ж дзякуе ён слузе гэнаму, што зрабіў тое, што яму быў загадаў? Ня думаю.
Гэтак сама і вы, калі выканаеце ўсё загаданае вам, кажэце: мы рабы нічога ня вартыя, бо зрабілі, што павінны былі зрабіць.
Так і вы, калі зробіце ўсё, што вам было загадана, кажэце: «Мы слугі бязвартасныя, бо зрабілі тое, што павінны былі зрабіць».
Ідучы ў Ерусалім, Ён праходзіў паміж Самарыяй і Галілеяю.
І сталася, калі ішоў у Ерузалім, праходзіў пасярод Самарыі і Галілеі.
І калі ўваходзіў Ён у адно селішча, сустрэлі Яго дзесяць чалавек пракажоных, якія спыніліся зводдаль,
І калі ўваходзіў у вадно мястэчка, перанялі яго дзесяць пракажаных чалавек, каторыя сталі здалёку
і моцным голасам казалі: Ісусе Настаўнік, памілуй нас.
і паднялі голас, кажучы: Езусе, Вучыцель, зжалься над намі!
Убачыўшы іх, Ён сказаў ім: ідзеце, пакажэцеся сьвятарам. І пакуль яны ішлі, ачысьціліся.
Убачыўшы іх сказаў: Ідзеце, пакажэцеся сьвятарам. І сталася, калі яны ішлі, былі ачышчаны.
А адзін зь іх, бачачы, што ацалёны, вярнуўся, моцным голасам услаўляючы Бога,
Адзін-жа з іх, як убачыў, што быў ачышчаны, вярнуўся, вялікім голасам славячы Бога:
і ўпаў ніцма да ног Ягоных, дзякуючы Яму; і гэта быў Самаранін.
і ўпаў на твар ля ног ягоных, дзякуючы; а гэта быў самаранін.
Тады Ісус сказаў: ці ня дзесяць ачысьціліся? дзе ж дзевяць?
І адказваючы Езус сказаў: Ці-ж ня дзесяць ачышчаных, а дзе ёсьць дзевяць?
як яны не вярнуліся ўзьнесьці славу Богу, апрача гэтага іншапляменца?
Не знайшоўся, хто-б вярнуўся і аддаў хвалу Богу, апроч гэтага чужынца.
І сказаў яму: устань, ідзі; вера твая ўратавала цябе.
І сказаў яму: Устань, ідзі, бо вера твая цябе аздаравіла.
А як спыталіся ў Яго фарысэі, калі прыйдзе Царства Божае, адказваў ім: ня прыйдзе Царства Божае ўвачавідкі,
Спытаны-ж фарызэямі, калі прыйдзе каралеўства Божае, адказваючы ім, сказаў: Ня прыходзіць каралеўства Божае з відавочнасьцяй,
і ня скажуць: вось, яно тут, альбо: вось, там. Бо вось, Царства Божае ўнутры ў вас ёсьць.
і ня скажуць: «вось тут», або «вось там». Бо вось каралеўства Божае паміж вас ёсьць.
Сказаў таксама вучням: прыйдуць дні, калі захочаце бачыць хоць адзін зь дзён Сына Чалавечага, і ня ўбачыце;
І сказаў да сваіх вучняў: Прыйдуць дні, калі будзеце жадаць відзець адзін дзень Сына чалавечага, і ня ўвідзіце.
і скажуць вам: вось, тут, альбо: вось, там, — ня ідзеце і ня гневайцеся:
І будуць вам казаць: «Вось тут» і «вось там». Ня ідзеце і не прыставайце да іх.
бо як маланка, што бліснула з аднаго краю неба, бліскае да другога краю неба, так будзе Сын Чалавечы ў дзень Свой.
Бо як маланка, бліснуўшы з-пад неба, асьвячае тое, што пад небам ёсьць, так будзе Сын чалавечы ў дзень свой.
Але сьпярша належыць Яму шмат адпакутаваць і быць адкінутым родам гэтым.
Але перш тэба яму многа цярпець і быць узгарджаным ад гэтага роду.
І як было ў дні Ноя, так будзе і ў дні Сына Чалавечага:
А як сталася ў дні Ноя, так будзе і ў дні Сына чалавечага:
елі, пілі, жаніліся, выходзілі замуж, да таго дня, як увайшоў Ной у каўчэг, і прыйшоў патоп і зьнішчыў усіх.
елі і пілі, жанкі бралі і замуж выдавалі аж да дня, калі Ной увайшоў у карабель; і прыйшоў патоп і загубіў усіх.
Гэтак сама было і ў дні Лота: елі, пілі, куплялі, прадавалі, садзілі, будавалі;
Таксама як сталася ў дні Лота: елі і пілі, куплялі і прадавалі, садзілі і будаваліся;
але ў дзень, калі Лот выйшаў з Садомы, праліўся зь неба дождж агнявы і серны і вынішчыў усіх:
а ў день, у каторы Лот выйшаў з Садому, лінуў з неба агонь і серка і выгубіў усіх.
так будзе і ў той дзень, калі Сын Чалавечы адкрыецца.
Паводле гэтага будзе ў дзень, у каторы аб’явіцца Сын чалавечы.
У той дзень, хто будзе на даху, а рэчы ягоныя ў доме, той ня сыходзь узяць іх; і хто будзе на полі, таксама не вяртайся назад;
У тую часіну хто будзе на даху, а рэчы яго ў доме, няхай ня зыходзіць узяць іх; а хто на полі, няхай таксама не варочаецца назад.
успамінайце жонку Лотаву.
Помніце аб жонцы Лота.
Хто будзе ашчаджаць душу сваю, той загубіць яе; а хто загубіць яе, той ажывіць яе.
Хто-б стараўся захаваць жыцьцё сваё, загубіць яго; а хто-б загубіў яго, ажывіць яго.
Маўляю вам: у тую ноч будуць двое на адной пасьцелі: адзін возьмецца, а другі пакінецца;
Кажу вам, у тую ноч будзе двох на аднэ пасьцелі: адзін будзе ўзяты, а другі пакінены;
дзьве будуць малоць разам: адна возьмецца, а другая пакінецца:
дзьве будуць мелючы разам: адна будзе ўзята, а другая пакінена; двух на полі: адзін будзе ўзяты, а другі пакінены.
двое будуць на полі: адзін возьмецца, а другі пакінецца.
Адказваючы сказалі яму: Дзе, Пане?
На гэта сказалі Яму: дзе, Госпадзе? А Ён сказаў ім: дзе труп, там зьбяруцца і арлы.
Ён сказаў ім: Дзе-колечы будзе цела, там зьбяруцца і арлы.
