Яна 4 разьдзел

Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Л. Гарошка

 
 

Калі даведаўся Ісус пра чутку, якая дайшла да фарысэяў, што Ён больш набывае вучняў і хрысьціць, чым Ян —
 
Калі-ж даведаўся Госпад, што дачуліся фарысэі, што Ісус больш здабывае вучняў і хрысьціць, чым Ян, —

хоць Сам Ісус ня хрысьціў, а вучні Ягоныя, —
 
хоць Сам Ісус ня хрысьціў, але Ягоныя вучні —

дык пакінуў Юдэю і пайшоў зноў у Галілею.
 
пакінуў Юдэю і пайшоў зноў у Галілею.

А меўся Ён праходзіць праз Самарыю.
 
Выпадала-ж Яму прайходзіць праз Самарыю.

І вось прыходзіць Ён да горада Самарыйскага, называнага Сіхар, паблізу дзялянкі зямлі, дадзенай Якавам сыну свайму Язэпу,
 
І вось Ён прыйходзіць у самарыйскае места, званае Сіхар каля поля, што даў Якаў свайцу сыну Язэпу.

там быў калодзеж Якаваў. Ісус, стаміўшыся з дарогі, сеў каля калодзежа; было каля шостай гадзіны.
 
Тут быў Якубаў калодзезь. Ісус, зьняможаны падарожжам, сядзеў каля калодзезя, а была гадзіна шостая.

Прыходзіць жанчына з Самарыі зачарпнуць вады. Ісус кажа ёй: дай Мне напіцца.
 
Прыйшла жанчына самаранка чэрпаць ваду. Кажа ёй Ісус: дай Мне напіцца.

Бо вучні Ягоныя адлучыліся ў горад купіць ежы.
 
Бо Ягоныя вучні адыйшлі ў горад, каб купіць ежы.

Жанчына Самаранская кажа Яму: як Ты, Юдэй, просіш піць у мяне, Самаранкі? бо Юдэі з Самаранамі ня зносяцца.
 
Кажа Яму жанчына самаранка: як Ты, будучы жыдам, просіш піць у мяне, самаранскае кабеты; жыды-ж ня маюць дачыненьняў з самаранамі.

Ісус сказаў ёй у адказ: калі б ты ведала дар Божы, і Хто кажа табе: дай Мне напіцца, — дык ты сама прасіла б у Яго, і Ён даў бы табе вады жывое.
 
Адказаў Ісус і сказаў ёй: каб ты ведала дар Божы і Таго, Хто табе кажа: дай мне піць, ты-б сама прасіла ў Яго і даў-бы табе ваду жывую.

Жанчына кажа Яму: Спадару! Табе і зачарпнуць няма чым, а калодзеж глыбокі: адкуль жа ў Цябе вада жывая?
 
Кажа Яму жанчына: Госпадзе, ня маеш чым зачэрпаць, а калодзезь глыбокі, дык адкуль маеш жывую ваду?

Няўжо Ты большы за бацьку нашага, Якава, які даў нам гэты калодзеж, і сам зь яго піў, і дзеці ягоныя, і быдла ягонае?
 
Ці-ж Ты большы за нашага айца Якава, які даў нам гэты калодзець? І той сам піў з яго і сыны ягоныя і ўвесь ягоны статак.

Ісус сказаў ёй у адказ: кожны, хто п’е ваду гэтую, спрагнецца зноў;
 
Адказаў Ісус і сказаў ёй: Кожны, хто п’е гэтую ваду, зноў захоча піць,

а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, той не спрагнецца вавек; а вада, якую Я дам яму, зробіцца ў ім крыніцай вады, якая пацячэ ў жыцьцё вечнае.
 
а той, хто п’е ваду, якую Я дам яму, ня будзе мець смагі на век, але вада, якую Я дам яму, будзе ў яго крыніцаю вады, што цячэ ў вечнае жыцьцё.

Жанчына кажа Яму: Спадару! дай мне гэтай вады, каб ня мець мне смагі і ня прыходзіць сюды чэрпаць.
 
Кажа Яму жанчына: Госпадзе, дай мне гэткую ваду, каб я ня мела смагі і ня прыходзіла сюды чэрпаць.

Ісус кажа ёй: ідзі, клікні мужа твайго і прыйдзі сюды.
 
Кажа ёй Ісус: ідзі запрасі твайго мужа і прыйдзі сюды.

Жанчына сказала ў адказ: няма ў мяне мужа. Ісус кажа ёй: праўду ты сказала, што ў цябе няма мужа;
 
Адказала жанчына і сказала Яму: ня маю мужа. Кажа ёй Ісус: ты добра сказала, што на маеш мужа,

бо ў цябе было пяць мужоў, і той, якога сёньня маеш, ня муж табе; гэта слушна ты сказала.
 
бо мела ўжо пяць мужоў, а той, што цяпер маеш, ня ёсьць тваім мужам, гэта ты сказала праўду.

Жанчына кажа Яму: Госпадзе! бачу, што Ты прарок;
 
Кажа Яму жанчына: Госпадзе, бачу, што Ты ёсьць прарокам.

бацькі нашыя пакланяліся на гэтай гары; а вы кажаце, што месца, дзе трэба пакланяцца, у Ерусаліме.
 
Айцы нашы пакланяліся на гэтай гары, а вы кажаце, што ў Ерузаліме ёсьць мейсца, дзе належыць пакланяцца.

Ісус кажа ёй: павер Мне, што настане час, калі і не на гары гэтай, і не ў Ерусаліме будзеце пакланяцца Айцу.
 
Кажа ёй Ісус: жанчына, вер Мне, што прыйдзе час, калі ні на гэтай гары, ні ў Ерузаліме будуць пакланяцца Айцу.

Вы ня ведаеце, чаму кланяецеся; а мы ведаем, чаму кланяемся, бо збаўленьне ад Юдэяў;
 
Вы кланяецеся таму, каго ня ведаеце, мы кланяемся Таму, Каго ведаем, бо збаўленьне ёсьць ад Юдэяў,

але настане час, і настаў ужо, калі сапраўдныя паклоньнікі будуць пакланяцца Айцу ў духу і праўдзе, бо такіх паклоньнікаў Айцец шукае Сабе:
 
але прыйдзе час, і сёньня ёсьць, калі сапраўдныя паклоньнікі будуць пакланяцца Айцу духам і праўдаю, бо Айцец шукае тых, што Яму так кланяюцца.

Бог ёсьць дух, і тыя, што пакланяюцца Яму, павінны пакланяцца ў Духу і праўдзе.
 
Бог ёсьць дух і хто кланяецца Яму, духам і праўдаю належыць кланяцца.

Жанчына кажа Яму: ведаю, што прыйдзе Месія, гэта значыць, Хрыстос; калі Ён прыйдзе, дык абвесьціць нам усё.
 
Кажа Яму жанчына: ведаю, што прыйдзе Мэссыя, названы Хрыстос, калі Ён прыйдзе, дык асьвядоміць нас аб усім.

Ісус кажа ёй: гэта Я, Які гавару з табою.
 
Кажа ёй Ісус: Я ёсьць, што гавару з табою.

У гэты час прыйшлі вучні Ягоныя і зьдзівіліся, што Ён гутарыў з жанчынаю; аднак жа ніводзін не сказаў: чаго Ты патрабуеш? альбо: пра што Ты гутарыш зь ёю?
 
І тады прыйшлі Ягоныя вучні і зьдзівіліся, што гаварыў з жанчынаю, аднак ніхто не сказаў: чаго шукаеш? або: чаму гаворыш з ёю?

Тады жанчына пакінула посуд свой і пайшла ў горад, і кажа людзям:
 
Жанчына-ж аставіла свой ваданос і пайшла ў места ды сказала людзям:

ідзеце, паглядзеце Чалавека, Які сказаў мне ўсё, што я зрабіла: ці ня Ён Хрыстос?
 
Пайдзеце і паглядзеце чалавека, Які сказаў мне ўсё, што я рабіла; ці ня Ён ёсьць Хрыстос.

Яны выйшлі з горада і пайшлі да Яго.
 
І выйшлі з горада і прыйшлі да Яго.

Тым часам вучні прасілі Яго, кажучы: Равьві! еж.
 
Між тым прасілі Яго Ягоныя вучні, кажучы: Настаўнік, еж.

Але Ён сказаў ім: у Мяне ёсьць ежа, якое вы ня ведаеце.
 
Ён-жа сказаў ім: Я маю есьці страву, якое вы ня знаеце.

Потым вучні гаварылі паміж сабою: хіба хто прынёс Яму есьці?
 
Гаварылі-ж вучні між сабою: ці ня прынёс Яму нехта есьці?

Ісус кажа ім: Мая ежа ёсьць тварыць волю Таго, Хто паслаў Мяне, і зьдзейсьніць справу Ягоную.
 
Сказаў ім Ісус: Мая ежа ёсьць, каб выконваць волю Таго, Хто паслаў Мяне, і вынакаю Яго дзела.

Ці ня кажаце вы, што яшчэ чатыры месяцы, і настане жніво? А Я кажу вам: узьвядзеце вочы вашыя і паглядзеце на нівы, як яны папалавелі і высьпелі да жніва;
 
Ці-ж ня вы кажаце, што яшчэ чатыры месяцы да жніва; вось кажу вам: падымеце вашыя вочы і пабачце нівы, што яны палавыя ўжо да жніва.

хто жне, дастае ўзнагароду і зьбірае плод у жыцьцё вечнае, так што і сейбіт і жнец разам радавацца будуць;
 
І той, хто жне, дастае нагароду і зьбірае плод у вечнае жыцьцё, каб і сейбіт радаваўся разам з жанцом.

бо ў гэтым выпадку слушнае выслоўе: адзін сее, а другі жне.
 
Аб гэтым ёсьць праўдзівы сказ, што іншы сее, а іншы жне.

Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі: іншыя працавалі, а вы ўвайшлі ў працу іхнюю.
 
Я паслаў вас жаць, дзе вы не працавалі; іншыя працавалі і вы ўвайшлі ў іхнюю працу.

І многія Самаране з горада таго ўверавалі ў Яго па слове жанчыны, якая сьведчыла, што Ён сказаў ёй усё, што яна зрабіла.
 
З гэтага-ж места шмат самаран паверылі ў Яго дзеля слова жанчыны, якая сьведчыла, што сказаў мне ўсё, што я ўчыніла.

І таму, калі прыйшлі да Яго Самаране, дык прасілі Яго пабыць у іх; і Ён прабыў там два дні.
 
Калі-ж прыйшлі к Яму самаране, прасілі Яго, каб пабыў у іх; і прабыў там два дні.

І яшчэ больш людзей уверавалі па Ягоным слове;
 
І шмат больш паверылі за Ягонае слова.

а жанчыне той казалі: ужо не па тваіх казанях веруем, бо самі чулі і ўведалі, што сапраўды Збаўца сьвету, Хрыстос.
 
Жанчыне-ж казалі: мы верым не за тваю гутарку, але самі пачулі і ведаем, што гэта ёсьць сапраўды Збавіцель сьвету Хрыстос.

Як мінула два дні, Ён выйшаў адтуль і пайшоў у Галілею;
 
Пасьля двух дзён Ён выйшаў адтуль і пайшоў у Галілею;

бо Сам Ісус сьведчыў, што прарок ня мае пашаны ў сваёй бацькаўшчыне.
 
бо Сам Ісус сьведчыў, што прарок ня мае пашаны ў сваёй бацькаўшчыне.

Калі прыйшоў Ён у Галілею, дык Галілеяне не прынялі Яго, бачыўшы ўсё, што Ён зрабіў у Ерусаліме ў сьвята, — бо і яны хадзілі на сьвята.
 
Калі-ж прыйшоў у Галілею, дык галілейцы прынялі Яго, бо бачылі ўсё, што зрабіў у Ерузаліме ў часе сьвята; бо на тое сьвята і яны прыходзілі.

Дык вось, Ісус зноў прыйшоў у Кану Галілейскую, дзе ператварыў ваду ў віно. У Капернауме быў адзін царадворац, у якога сын быў хворы.
 
І вось зноў прыішоў у Кану галілейскую, дзе зрабіў з вады віно. І быў у Капэрнаўме царскі прыдворны, у якога занядужаў сын.

Ён, пачуўшы, што Ісус прыйшоў зь Юдэі ў Галілею, прыйшоў да Яго і прасіў Яго прыйсьці і ацаліць сына ягонага, які быў пры сьмерці.
 
Ён, пачуўшы, што Ісус прыйшоў з Юдэі ў Галілею, прыйшоў да Яго і прасіў Яго прыйсьці аздаравіць ягонага сына, бо быў пры сьмерці.

Ісус сказаў яму: вы ня ўверуеце, калі ня ўбачыце азнакаў і цудаў.
 
І сказаў яму Ісус: ня ўверуеце, калі ня ўбачыце знакаў і цудаў.

Царадворац кажа Яму: Госпадзе! прыйдзі, пакуль не памёр сын мой.
 
Прыдворны-ж кажа Яму: Госпадзе! прыйдзі пакуль не памёр мой сын.

Ісус кажа яму: ідзі, сын твой здаровы. Той паверыў слову, якое сказаў яму Ісус, і пайшоў.
 
Ісус кажа яму: ідзі, твой сын жывы! І паверыў чалавек слову, якое сказаў яму Ісус і пайшоў.

На дарозе сустрэлі яго слугі ягоныя і сказалі: сын твой здаровы.
 
І на дарозе ўжо яго спаткалі ягоныя слугі і сказалі: твой сын жыве.

Ён спытаўся ў іх: а каторай гадзіне яму палепшала? Яму сказалі: учора а сёмай гадзіне гарачка пакінула яго.
 
Ён спытаўся ў іх, а каторай гадзіне яму палягчэла? Яму сказалі: учора а сёмай гадзіне пакінула яго гарачка.

З гэтага бацька даведаўся, што гэта была тая самая гадзіна, калі Ісус сказаў яму: сын твой здаровы. І ўвераваў сам і ўвесь дом ягоны.
 
Дык бацька зразумеў, што гэта была тая гадзіна, калі Ісус сказаў яму: ідзі, сын твой жывы. І ўвераваў сам і ўвесь ягоны дом.

Гэты другі цуд учыніў Ісус, вярнуўшыся зь Юдэі ў Галілею.
 
Гэта ўжо другі цуд зрабіў Ісус, вярнуўшыся з Юдэі ў Галілею.