Марка 13 разьдзел

 

 

І калі выходзіў Ён з храма, кажа Яму адзін вучань Ягоны: Настаўнік! паглядзі, якія камяні і якія будынкі!

 

І, калі Ён выходзіў са святыні, кажа Яму адзін з Яго вучняў: Настаўніку, паглядзі, якое каменне і якія будынкі!

Ісус сказаў яму ў адказ: бачыш гэтыя вялікія будынкі? усё гэта будзе разбурана, так што не застанецца тут каменя на камені.

 

І Ісус сказаў яму: Бачыш гэтыя вялікія будынкі? Ні ў якім разе не астанецца тут каменя на камені, які б не быў зруйнаваны.

І калі Ён сядзеў на гары Аліўнай насупраць храма, пыталіся ў Яго асобна Пётр і Якаў, і Ян і Андрэй:

 

І калі Ён сядзеў на Аліўнай гары насупроць святыні, пыталіся ў Яго на адзіноце Пётр, Іякаў, Іаан і Андрэй:

скажы нам, калі гэта будзе, і якая прыкмета, калі ўсё гэта павінна стацца?

 

Скажы нам, калі гэта будзе і які будзе знак, калі ўсё гэта пачне заканчвацца?

Адказваючы ім, Ісус пачаў гаварыць: глядзеце, каб хто вас ня ўвёў у зман;

 

І Ісус пачаў казаць ім: Глядзіце, каб хто вас не звёў у зман:

бо многія прыйдуць пад імем Маім, і будуць казаць, што гэта Я, і многіх увядуць у зман.

 

многія прыйдуць пад Маім імем, кажучы: «Гэта Я», і многіх звядуць у зман.

А як пачуеце пра войны і пра ваенныя чуткі, не жахайцеся: бо павінна тое быць: але гэта яшчэ не канец.

 

Калі ж пачуеце пра войны і ваенныя пагалоскі, не трывожцеся: гэта павінна адбыцца, але гэта яшчэ не канец.

Бо паўстане народ на народ, і царства на царства; і будуць землятрусы па месцах, і будуць галады і смуты. Гэта пачатак хвароб.

 

Бо паўстане народ на народ і царства на царства, будуць землятрусы месцамі, будзе голад [і смуты]; гэта пачатак родавых боляў.

Але вы зважайце на сябе: бо вас будуць выдаваць у судзілішчы, і біць у сынагогах, і перад валадарамі і царамі паставяць вас за Мяне, на сьведчаньне перад імі.

 

Глядзіце ж вы за сабою; будуць аддаваць вас у сінедрыёны і будуць біць у сінагогах і перад намеснікамі і царамі будуць вас ставіць з-за Мяне на сведчанне ім.

І ўсім народам наперад павінна быць абвешчана Дабравесьце.

 

Але ва ўсіх народах спярша павінна быць абвешчана Евангелле.

Калі ж павядуць выдаваць вас, ня турбуйцеся загадзя, што вам сказаць, і не абдумвайце; а што дадзена будзе вам у тую часіну, тое і кажэце, бо ня вы будзеце гаварыць, а Дух Сьвяты.

 

І калі вас павядуць, выдаючы, не турбуйцеся загадзя, што вам сказаць, а што вам будзе дадзена ў тую гадзіну, тое кажыце: бо не вы будзеце казаць, а Святы Дух.

І выдасьць брат брата на сьмерць, і бацька дзяцей; і паўстануць дзеці на бацькоў і заб’юць іх.

 

І выдасць брат брата на смерць і бацька дзіця, і паўстануць дзеці на бацькоў і заб’юць іх;

І будзеце зьненавіджаныя ўсімі за імя Маё; а хто перацерпіць да канца, уратуецца.

 

і будуць усе вас ненавідзець з-за Майго імя. Але хто выстаіць да канца, будзе ўратаваны.

А калі ўгледзіце брыдоту спусташэньня, пра якую сказана праз прарока Данііла, якая паўстане, дзе ня трэба, — хто чытае, хай разумее, — тады хто будзе ў Юдэі, хай уцякаюць у горы;

 

Калі ж убачыце брыдоту спусташэння, [пра якую сказана Даніілам прарокам і] якая стаіць там, дзе не павінна быць, — хто чытае, няхай разумее, — тады тыя, хто ў Іудзеі, няхай уцякаюць у горы,

а хто на даху, той ня сыходзь у дом і не ўваходзь узяць што-небудзь з дому свайго;

 

хто [ж] на даху, няхай не спускаецца і не ўваходзіць узяць што са свайго дому,

і хто ў полі, не вяртайся назад узяць вопратку сваю.

 

і хто ў полі, няхай не вяртаецца назад узяць сваё адзенне.

Гора цяжарным і тым, што кормяць грудзьмі ў тыя дні.

 

Бяда ж тым, хто мае ва ўлонні, і тым, што кормяць грудзьмі ў гэтыя дні!

Малецеся, каб ня сталіся ўцёкі вашыя зімою.

 

Маліцеся ж, каб не здарылася гэта34 зімою:

Бо ў тыя дні будзе такі смутак, якога ня было ад пачатку стварэньня, якое ўчыніў Бог, нават да сёньня, і ня будзе.

 

бо тыя дні будуць такім горам, якога не было ад пачатку свету, што стварыў Бог, аж дагэтуль, і не будзе ніколі.

І калі б Гасподзь не скараціў тых дзён, дык не ўратавалася б ніякая плоць; але дзеля выбраных, якіх Ён выбраў, скароціць тыя дні.

 

І калі б не скараціў Госпад гэтых дзён, не ўратавалася б нішто жывое; але дзеля выбраных, якіх Ён выбраў, Ён скараціў гэтыя дні.

Тады, калі хто вам скажа: «вось, тут Хрыстос», альбо: «вунь, там», — ня верце.

 

І тады, калі хто вам скажа: «Вось, тут Хрыстос», «Вось, там», — не верце;

Бо паўстануць ілжэхрысты ды ілжэпрарокі, і дадуць азнакі і цуды, каб увесьці ў зман, калі магчыма, і выбраных.

 

бо паўстануць ілжэхрысты і лжэпрарокі і будуць рабіць знакі і цуды, каб звесці ў зман, калі можна, [і] выбраных.

А вы зважайце. Вось, Я наперад сказаў вам усё.

 

Вы ж глядзіце: Я наперад сказаў вам усё.

Але ў тыя дні, пасьля смутку таго сонца памеркне, і месяц ня дасьць сьвятла свайго;

 

Але ў тыя дні пасля гора таго, сонца зацьміцца і месяц не дасць свайго святла,

і зоркі спадуць зь неба, і сілы нябесныя пахіснуцца.

 

і зоркі будуць падаць з неба і сілы, што ў нябёсах, захістаюцца.

Тады ўбачаць Сына Чалавечага, Які будзе ісьці на аблоках у сіле моцнай і ў славе.

 

І тады ўбачаць Сына Чалавечага, што будзе ісці ў воблаках з вялікаю сілаю і славаю.

І тады Ён пашле анёлаў Сваіх і зьбярэ выбраных Сваіх ад чатырох вятроў, ад краю зямлі і да краю неба.

 

І тады пашле Ён Анёлаў і збярэ [Сваіх] выбраных ад чатырох вятроў, ад краю зямлі да краю неба.

Ад смакоўніцы вазьмеце падабенства: калі гольле ейнае ўжо мякчэе і пускае лісьце, дык ведайце, што блізка лета;

 

Ад фігавага ж дрэва вучыцеся праз прыпадабненне: калі яго галіна ўжо мякчэе і выпускае лісце, вы ведаеце, што блізка лета;

так і вы, калі ўбачыце, што збываецца тое, ведайце, што блізка, пры дзьвярах.

 

так і вы, калі ўбачыце, што гэта збываецца, ведайце, што блізка, пры дзвярах.

Праўду кажу вам: ня міне род гэты, як усё тое будзе.

 

Сапраўды кажу вам, што ні ў якім разе не праміне гэтае пакаленне, як усё гэта спраўдзіцца.

Неба і зямля мінуцца, а словы Мае ня мінуць.

 

Неба і зямля мінуць, а Мае словы не мінуць.

А пра дзень той або гадзіну ніхто ня ведае, ні анёлы нябесныя, ні Сын, а толькі Айцец.

 

Але пра той дзень ці гадзіну не ведае ніхто, ні Анёлы ў небе, ні Сын, а толькі Бацька.

Глядзеце, чувайце, малецеся; бо ня ведаеце, калі настане час гэты.

 

Глядзіце, будзьце пільныя, [і маліцеся]: бо не ведаеце, калі надыдзе часіна.

Падобна на тое, як калі б хто, ідучы ў дарогу і пакідаючы дом свой, даў слугам сваім уладу, і кожнаму сваю працу, і загадаў брамніку чуваць.

 

Гэта як чалавек, што выехаў з краю і пакінуў свой дом і даў сваім слугам уладу [і] кожнаму — сваю працу, а брамніку загадаў, каб быў чуйны.

Дык чувайце ж; бо ня ведаеце, калі прыйдзе гаспадар дома, увечары, ці апоўначы, ці пры пеўнях, ці нараніцу;

 

Дык будзьце чуйныя: бо не ведаеце, калі прыходзіць гаспадар дома: увечары, ці апоўначы, ці ў пеўневыя галасы, ці раніцаю,

каб, прыйшоўшы зьнянацку, не застаў вас у сьне.

 

каб, прыйшоўшы неспадзявана, не заспеў вас у сне.

А што вам кажу, кажу ўсім: чувайце.

 

А што вам кажу, тое ўсім кажу: Будзьце чуйныя!