Выслоўяў Саламонавых 1 разьдзел

Кніга выслоўяў Саламонавых
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Праваслаўнай Царквы

 
 

Выслоўі Саламона, сына Давідавага, цара Ізраільскага.
 

Каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець разумныя выслоўі;
 

засвоіць правілы добрай разважлівасьці, справядлівасьці, права і слушнасьці;
 

прастадушным даць кемнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць;
 

паслухае мудры і памножыць веды, і разумны знойдзе мудрыя парады;
 

каб разумець выслоўе і загадкавую мову, словы мудрацоў і загадкі іхнія.
 

Пачатак мудрасьці — страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
 

Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:
 

бо гэта — прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.
 

Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.
 

Калі будуць казаць: «ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,
 

жывых праглынем іх, як апраметная, і — цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;
 

набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;
 

далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас»:
 

Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,
 

бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.
 

На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;
 

а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.
 

Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.
 

Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,
 

на шумных сходах прапаведуе, каля гарадское брамы прамаўляе слова сваё:
 

«Дакуль, немысьлі, любіцьмеце невуцтва? дакуль пакепнікі будуць кепствам цешыцца? дакуль бязглуздыя будуць ненавідзець навуку?
 

паслухайце маёй засьцярогі: вось, я вылью на вас Духа майго, абвяшчу вам словы мае.
 

Я клікала, а вы не паслухаліся; я падавала руку маю, і ніхто не зважаў;
 

і вы адкінулі ўсе мае рады, і перасьцярогаў маіх не прынялі:
 

за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;
 

калі прыйдзе ваш страх, як бура, і няшчасьце, як віхура, наляціць на вас; калі спадобіць вас нядоля і ўціск.
 

Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую.
 

За тое, што зьненавідзелі веды і ня выбралі страху Гасподняга,
 

не схацелі парады маёй, пагардзілі ўсімі перасьцярогамі маімі;
 

за тое няхай ядуць яны з плоду дарог сваіх і насычаюцца з парадаў сваіх.
 

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, і бястурботнасьць немысьляў загубіць іх.
 

А хто мяне слухае, будзе жыць у бясьпецы і спакойна, не баючыся ліха».