Ераміін Плач 3 разьдзел
Ераміін Плач
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Васіля Сёмухі
Я чалавек, які зьведаў гора ад жазла Твайго гневу:
Я чалавек, які зьведаў гора ад жазла Твайго гневу:
Ён павёў мяне і ўвёў у цемру, а не ў сьвятло.
Ён павёў мяне і ўвёў у цемру, а не ў сьвятло.
Толькі супроць мяне Ён зьвяртае руку Сваю кожнага дня;
Толькі супроць мяне Ён зьвяртае руку Сваю кожнага дня;
выснажыў плоць маю і скуру маю, паламаў мае косьці;
выснажыў плоць маю і скуру маю, паламаў мае косьці;
абгарадзіў мяне і абклаў горыччу і цяготаю;
абгарадзіў мяне і абклаў горыччу і цяготаю;
пасадзіў мяне ў цёмнае месца, як даўно памерлых;
пасадзіў мяне ў цёмнае месца, як даўно памерлых;
акружыў мяне мурам, каб я ня выйшаў, уцяжыў аковы мае,
акружыў мяне мурам, каб я ня выйшаў, уцяжыў аковы мае,
і хоць я клічу і енчу, нячулы Ён да малітвы маёй;
і хоць я клічу і енчу, нячулы Ён да малітвы маёй;
крушнямі загарадзіў мне дарогі, скрывіў сьцежкі мае.
крушнямі загарадзіў мне дарогі, скрывіў сьцежкі мае.
Ён мне стаўся як бы мядзьведзь у засадзе, як бы леў у патайным месцы;
Ён мне стаўся як бы мядзьведзь у засадзе, як бы леў у патайным месцы;
скрывіў дарогі мае і разарваў мяне, у нівеч абярнуў мяне;
скрывіў дарогі мае і разарваў мяне, у нівеч абярнуў мяне;
напяў лук Свой і паставіў мяне як бы цэлем пад стрэлы;
напяў лук Свой і паставіў мяне як бы цэлем пад стрэлы;
паслаў у ныркі мае стрэлы з калчана Свайго.
паслаў у ныркі мае стрэлы з калчана Свайго.
Я зрабіўся пасьмешышчам усяму народу майму, штодзённаю скрушлівай песьняй яго.
Я зрабіўся пасьмешышчам усяму народу майму, штодзённаю скрушлівай песьняй яго.
Ён насыціў мяне горыччу, напаіў мяне палыном;
Ён насыціў мяне горыччу, напаіў мяне палыном;
скрышыў камянямі зубы мае, пасыпаў мяне попелам.
скрышыў камянямі зубы мае, пасыпаў мяне попелам.
І адышоў спакой ад душы маёй; я забыўся пра шчасныя дні,
І адышоў спакой ад душы маёй; я забыўся пра шчасныя дні,
і сказаў я: загінула сіла мая і надзея мая на Госпада.
і сказаў я: загінула сіла мая і надзея мая на Госпада.
Падумай пра цярпеньні мае, пра гароту маю, пра жоўць і палын.
Падумай пра цярпеньні мае, пра гароту маю, пра жоўць і палын.
Цвёрда памятае гэта душа мая і ападае ўва мне.
Цвёрда памятае гэта душа мая і ападае ўва мне.
Вось, што я адказваю сэрцу майму і таму спадзяюся:
Вось, што я адказваю сэрцу майму і таму спадзяюся:
зь міласьці Госпада мы ня зьніклі, бо ня вычарпаўся Яго мілажаль:
зь міласьці Госпада мы ня зьніклі, бо ня вычарпаўся Яго мілажаль:
ён абнаўляецца кожнае раніцы; вялікая вернасьць Твая!
ён абнаўляецца кожнае раніцы; вялікая вернасьць Твая!
Гасподзь частка мая, кажа душа мая, спадзявацьмуся ж на Яго.
Гасподзь частка мая, кажа душа мая, спадзявацьмуся ж на Яго.
Добры Гасподзь з тымі, што на Яго спадзяюцца, з душою, якая шукае Яго.
Добры Гасподзь з тымі, што на Яго спадзяюцца, з душою, якая шукае Яго.
Добра таму, хто цярпліва чакае ратунку ад Госпада.
Добра таму, хто цярпліва чакае ратунку ад Госпада.
Добра чалавеку, калі ён нясе ярмо ў маладосьці сваёй;
Добра чалавеку, калі ён нясе ярмо ў маладосьці сваёй;
сядзіць адасоблена і маўчыць, бо Ён ярмо наклаў на яго;
сядзіць адасоблена і маўчыць, бо Ён ярмо наклаў на яго;
кладзе вусны свае ў пыл, думаючы: «магчыма, яшчэ ёсьць надзея»;
кладзе вусны свае ў пыл, думаючы: «магчыма, яшчэ ёсьць надзея»;
падстаўляе шчаку сваю таму, хто яго б’е, здавальняецца ганьбаваньнем,
падстаўляе шчаку сваю таму, хто яго б’е, здавальняецца ганьбаваньнем,
бо не навек пакідае Гасподзь.
бо не навек пакідае Гасподзь.
Але паслаў гора, і ўмілажаліцца зь вялікай даброці Сваёй.
Але паслаў гора, і ўмілажаліцца зь вялікай даброці Сваёй.
Бо Ён не па волі сэрца Свайго карае і засмучае сыноў чалавечых.
Бо Ён не па волі сэрца Свайго карае і засмучае сыноў чалавечых.
Але калі топчуць нагамі сваімі ўсіх вязьняў зямлі,
Але калі топчуць нагамі сваімі ўсіх вязьняў зямлі,
калі несправядліва судзяць чалавека перад абліччам Усявышняга,
калі несправядліва судзяць чалавека перад абліччам Усявышняга,
калі чалавека ўціскаюць у дзеях ягоных: хіба ня бачыць Гасподзь?
калі чалавека ўціскаюць у дзеях ягоных: хіба ня бачыць Гасподзь?
Хто гэта кажа: «І тое бывае, чаму Гасподзь не загадаў быць»?
Хто гэта кажа: «І тое бывае, чаму Гасподзь не загадаў быць»?
Ці не ад вуснаў Усявышняга адбываецца бедства і посьпех?
Ці не ад вуснаў Усявышняга адбываецца бедства і посьпех?
Навошта наракае чалавек жывы? кожны хай наракае на грахі свае.
Навошта наракае чалавек жывы? кожны хай наракае на грахі свае.
Выпрабуем і дасьледуем шляхі свае, і зьвернемся да Госпада.
Выпрабуем і дасьледуем шляхі свае, і зьвернемся да Госпада.
Узьнясём сэрца наша і рукі да Бога, сутнага на нябёсах:
Узьнясём сэрца наша і рукі да Бога, сутнага на нябёсах:
мы адпалі і ўпарціліся; Ты ня зьлітаваўся:
мы адпалі і ўпарціліся; Ты ня зьлітаваўся:
Ты пакрыў Сябе гневам і перасьледаваў нас, забіваў, не шкадуючы;
Ты пакрыў Сябе гневам і перасьледаваў нас, забіваў, не шкадуючы;
Ты засланіў сябе хмарай, каб не даходзіла наша малітва;
Ты засланіў сябе хмарай, каб не даходзіла наша малітва;
сьмецьцем і мярзотаю Ты зрабіў нас сярод народаў.
сьмецьцем і мярзотаю Ты зрабіў нас сярод народаў.
Разьзявілі на нас пашчу сваю ўсе ворагі нашы.
Разьзявілі на нас пашчу сваю ўсе ворагі нашы.
Жах і яма, спусташэньне і спусташэнне — доля наша.
Жах і яма, спусташэньне і спусташэнне — доля наша.
Патокі водаў вылівае вока маё па пагібелі дачкі народа майго.
Патокі водаў вылівае вока маё па пагібелі дачкі народа майго.
Вока маё выліваецца і не перасыхае, бо палёгкі няма,
Вока маё выліваецца і не перасыхае, бо палёгкі няма,
пакуль ня ўгледзіць і ня ўбачыць Гасподзь зь нябёсаў.
пакуль ня ўгледзіць і ня ўбачыць Гасподзь зь нябёсаў.
Вока маё засмучае душу маю дзеля ўсіх дочак майго горада.
Вока маё засмучае душу маю дзеля ўсіх дочак майго горада.
Па ўсякаму сіліліся вылавіць мяне, як птушку, ворагі мае, бязь ніякай прычыны;
Па ўсякаму сіліліся вылавіць мяне, як птушку, ворагі мае, бязь ніякай прычыны;
укінулі жыцьцё маё ў яму і закідалі мяне камянямі.
укінулі жыцьцё маё ў яму і закідалі мяне камянямі.
Воды падняліся да галавы маёй; я сказаў: «загінуў я».
Воды падняліся да галавы маёй; я сказаў: «загінуў я».
Я заклікаў імя Тваё, Госпадзе, зь ямы глыбокай.
Я заклікаў імя Тваё, Госпадзе, зь ямы глыбокай.
Ты чуў голас мой; не затулі Тваё вуха ад уздыханьня майго, ад енку майго!
Ты чуў голас мой; не затулі Тваё вуха ад уздыханьня майго, ад енку майго!
Ты набліжаўся, калі я клікаў Цябе, і казаў: ня бойся!
Ты набліжаўся, калі я клікаў Цябе, і казаў: ня бойся!
Ты абараняў, Госпадзе, дзеі душы маёй; акупляў жыцьцё маё.
Ты абараняў, Госпадзе, дзеі душы маёй; акупляў жыцьцё маё.
Ты бачыш, Госпадзе, крыўду маю; рассудзі справу маю.
Ты бачыш, Госпадзе, крыўду маю; рассудзі справу маю.
Ты бачыш усю помсьлівасьць іхнюю, усе намыслы іхнія супраць мяне;
Ты бачыш усю помсьлівасьць іхнюю, усе намыслы іхнія супраць мяне;
Ты чуеш, Госпадзе, лаянку іхнюю, усе намыслы іхнія супраць мяне,
Ты чуеш, Госпадзе, лаянку іхнюю, усе намыслы іхнія супраць мяне,
словы тых, што паўстаюць на мяне, і іхнія хітраваньні супроць мяне дзень у дзень.
словы тых, што паўстаюць на мяне, і іхнія хітраваньні супроць мяне дзень у дзень.
Паглядзі, ці сядзяць яны, а ці ўстаюць, я для іх — песьня.
Паглядзі, ці сядзяць яны, а ці ўстаюць, я для іх — песьня.
Аддай ім, Госпадзе, паводле дзеяў рук іхніх;
Аддай ім, Госпадзе, паводле дзеяў рук іхніх;
пашлі ім памрочышча сэрца і пракляцьце Тваё на іх;
пашлі ім памрочышча сэрца і пракляцьце Тваё на іх;
перасьледуй іх, Госпадзе, гневам тваім, і вынішчы іх з паднябеснай.
перасьледуй іх, Госпадзе, гневам тваім, і вынішчы іх з паднябеснай.