Марка 3 разьдзел

Паводле Марка Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад П. Татарыновіча

 
 

І ўвайшоў зноў у сынагогу; там быў чалавек з высахлаю рукою.
 
І ўвайшоў зноў у бажніцу, а быў там чалавек, які меў сухую руку.

І сачылі за Ім, ці не ацаліць яго ў суботу, каб зьвінаваціць Яго.
 
І наглядалі за ім, ці будзе аздараўляць у шабат, каб абвінаваціць яго.

А Ён кажа чалавеку з сухою рукою: стань пасярэдзіне.
 
І загадаў сухарукаму чалавеку стаць пасярэдзіне.

А ім кажа: ці належыць у суботу дабро чыніць, альбо зло чыніць? душу ўратаваць, альбо загубіць? Але яны маўчалі.
 
Ды сказаў ім: Ці належыцца ў шабат рабіць добрае, ці благое? Ратаваць жыцьцё, ці загубляць? Яны-ж маўчалі.

І з гневам на іх паглядзеўшы, смуткуючы па ачарсьцьвеньні сэрцаў іхніх, кажа таму чалавеку: працягні руку тваю. Той працягнуў, і стала рука ягоная здаровая, як другая.
 
І зірнуўшы на іх гнеўна, сумуючы над сьляпатою сэрца іхняга, сказаў сухарукаму: Выцягні руку тваю. І выцягнуў і была вернена рука яму.

Фарысэі, выйшаўшы, адразу зладзілі зь ірадыянамі нараду супраць Яго, як бы загубіць Яго.
 
Фарызэі, выйшаўшы, зараз-жа зрабілі нараду з гэрэдыянамі супроць яго, як-бы яго забіць.

Але Ісус з вучнямі Сваімі адышоў да мора, і за Ім пайшло мноства людзей з Галілеі, Юдэі,
 
Езус-жа з сваімі вучнямі адыйшоў к узмор’ю, а за ім пайшла вялікая грамада з Юдэі й Галілеі,

Ерусаліма, Ідума і з-за Ярдана. І з навакольляў Тыра і Сідона, пачуўшы, што Ён рабіў, ішлі да Яго ў вялікім мностве.
 
і з Ерузаліму, і з Ідумэі, і з-за Ярдану, і тыя, што ля Тыру і Сыдону, вялікае мноства, пачуўшы, што дзееў, прыйшло к яму.

І сказаў вучням Сваім, каб напагатове была Яму лодка, з прычыны шматлюдзтва, каб ня ціснулі на Яго.
 
І загадаў вучням сваім нарыхтаваць яму лодку, дзеля натоўпу, каб ня ціснуліся да яго.

Бо многіх Ён ацаліў, так што тыя, хто быў хворы, кідаліся да Яго, каб дакрануцца да Яго.
 
Многіх бо аздаравіў, так што напіралі на яго, хто-толькі меў хваробу, каб да яго дакрануцца.

І духі нячыстыя, калі бачылі Яго, падалі перад Ім і крычалі: Ты — Сын Божы.
 
А духі нячыстыя, бачачы яго, падалі перад ім і крычалі, кажучы: Ты Сын Божы!

Але Ён строга выгаворваў ім, каб не адкрывалі Яго.
 
І моцна гразіў ім, каб ня выяўлялі яго.

Потым узышоў на гару і паклікаў да Сябе, каго Сам хацеў; і пайшлі да Яго.
 
А ўзыходзячы на гору, паклікаў да сябе каго сам хацеў і прыйшлі к яму.

І паставіў дванаццацёх, каб зь Ім былі і каб пасылаць іх зьвеставаць,
 
І пастанавіў, каб дванаццацёх былі з ім, ды, каб іх пасылаць на навучанне.

і каб мелі яны ўладу ацаляць ад хваробаў і выганяць дэманаў:
 
І даў ім уладу аздараўляць немачы ды выганяць дэманаў.

паставіў Сымона, даўшы яму імя Пётр;
 
І даў Сымону імя Пётр;

Якава Зевядзеевага і Яна, брата Якаўлевага, даўшы ім імёны Воанергес, гэта азначае, «сыны громавыя»;
 
і Якуба Зэбэдэявага, і Яна, брата Якубавага, ды даў ім імёны Боанэргэс, гэта значыць: сын грому;

Андрэя, Піліпа, Барталамея, Мацьвея, Тамаша, Якава Алфеевага, Тадэя, Сымона Кананіта
 
І Андрэя, і Філіпа, і Баўтрамея, і Матауша, і Тамаша, і Якуба Альфэевага, і Тадэву, і Сымона Кананэйца,

і Юду Іскарыёцкага, які і выдаў Яго.
 
і Юдаша Іскарыёта, які і выдаў яго.

Прыходзяць у дом; і зноў зьбіраецца люд, так што яны не маглі нават хлеба паесьці.
 
І прыйшлі ў дом. Ды зноў збегся народ, так што не маглі й перакусіць хлеба.

І пачуўшы, блізкія Ягоныя пайшлі забраць Яго, бо казалі, што Ён не ў сабе.
 
А прачуўшы гэта сваякі, выйшлі, каб узяць яго, казалі бо, што ён ня пры сабе.

А кніжнікі, якія прыйшлі зь Ерусаліма, казалі, што Ён мае ў Сабе Вэльзэвула і што выганяе дэманаў сілаю дэманскага князя.
 
І кніжнікі, прыйшоўшыя з Ерузаліму, казалі, што ён мае Бэльзэбуба ды што ўладаю князя дэманаўскага выганяе дэманаў.

І паклікаўшы іх, казаў ім прытчамі: як можа сатана выганяць сатану?
 
І клікнуўшы іх, гаварыў ім прыповесьцямі: Як-жа можа шатан шатана выганяць?

Калі царства разьдзеліцца самое ў сабе, ня можа ўстояць царства тое;
 
Калі гаспадарства само ў сабе падзеліцца, ня можа ўстаяць тое гаспадарства.

і калі дом разьдзеліцца сам у сабе, ня можа ўстояць дом той;
 
І калі дом раздзеліцца супроць сябе, ня можа ўстаяць той дом.

і калі сатана паўстаў на самога сябе і разьдзяліўся, ня можа ўстояць, а настаў канец ягоны.
 
А калі шатан паўстане сам супроць сябе, дык ён падзяліўся й ня зможа ўстаяць, канец яму.

Ніхто, увайшоўшы ў дом дужага, ня можа зрабаваць рэчаў ягоных, калі сьпярша ня зьвяжа дужага, — і тады зрабуе дом ягоны.
 
Ніхто ня можа, ўвайшоўшы ў дом магута, разграбіць рэчы яго, калі перш магута ня звяжа, і тады аграбіць дом ягоны.

Праўду кажу вам: дараваныя будуць сынам чалавечым усе грахі і блюзьнерствы, якімі б ні блюзьнерылі;
 
Сапраўды кажу вам, усе грахі будуць адпушчаны сыном чалавечым, і блюзнерствы, якімі-б яны блюзнілі,

але хто будзе блюзьнерыць на Духа Сьвятога, таму ня будзе дараваньня вавекі, а падлягае ён вечнай асудзе.
 
але хто блюзніў-бы проці Духа Святога, ня меціме адпушчэння навекі, а будзе вінаваты граху вечнага.

Гэта сказаў Ён, бо казалі: у Ім нячысты дух.
 
Бо казалі, ён мае духа нячыстага.

І прыйшлі Маці і браты Ягоныя і, стоячы звонку, паслалі да Яго паклікаць Яго.
 
І прыйшлі матка ягона й браты ды, стоячы на дварэ, паслалі к яму паклікаць яго.

Каля Яго сядзеў люд. І сказалі Яму: вось, Маці Твая і браты Твае і сёстры Твае, вонкі, пытаюцца Цябе.
 
А грамада сядзела ля яго. І сказалі яму: Вось маці твая й браты твае на дварэ цябе шукаюць.

І адказаў ім: хто Маці Мая і браты Мае?
 
А ён у адказ гавора ім: Хто-ж мая маці й браты мае?

І азірнуўшы тых, што сядзелі вакол Яго, кажа: вось маці Мая і браты Мае;
 
І акінуўшы вокам тых, што кругом яго сядзелі, сказаў: Во матка мая й браты мае.

бо, хто будзе выконваць волю Божую, той Мне брат і сястра і маці.
 
Бо хто-б спаўняў волю Божу, той брат мой, і сястра мая, і матка мая.