2 да Карынфянаў 11 разьдзел

 

 

О, калі б вы хоць крыху ўмілажаліліся з маёй неразумнасьці! Але вы і мілажальныя да мяне.

 

О, каліб вы маглі крошаньку суцерпець майго адчайдумства! Дый вы-ж церпіце мяне!

Бо я руплюся за вас руплівасьцю Божаю, таму што я заручыў вас з адзіным мужам, каб зьявіць Хрысту чыстаю дзевай.

 

Я бо зайздросна руплівы аб вас рупнасьцяй Божай, таму што заручыў вас мужу адзінаму, каб чыстаю дзявіцай перад Хрыстусам вас паставіць.

Але баючыся, каб, як зьмей хітрасьцю сваёй змусьціў Еву, так і вашыя думкі каб не панесьлі шкоды і вы ня збочылі ад прастаты і чысьціні ў Хрысьце.

 

Але баюся, каб, як зьмей сваёю хітрасьцю зьвёў Еву, гэтак і вашыя думкі ня былі папсаваныя, адхінуўшыся ад чыстае прастаты ў Хрыстусе.

Бо, калі б хто прыйшоў і пачаў прапаведаваць другога Ісуса, якога мы не прапаведавалі, альбо калі б атрымалі іншага Духа, якога не атрымалі, альбо іншае Дабравесьце, якога ня прымалі, — дык вы былі б вельмі мілажальныя да таго.

 

Бо каліб хто, прыйшоўшы, пачаў абвяшчаць вам іншага Хрыстуса, як мы вам абвяшчалі, або каліб вы прынялі іншага Духа, як той, каторага атрымалі, ці іншую Эванэлію, як тая, каторую дасталі, — то вы быліб вельмі цярплівымі.

Але я думаю, што я ні ў чым не адстаў ад тых «вышэйшых апосталаў»:

 

Аднак думаю, што я ні ў чым ня менш выканаў за вялікіх Апосталаў;

хоць я і невук у слове, але не ў спазнаньні. Урэшце, мы ва ўсім дасканала вядомыя вам.

 

бо калі я недарэка ў красамоўстве, то ўсёж — ня ў ведзе; у ва ўсім-жа мы добра ведамыя вам.

Ці зграшыў я тым, што прыніжаў сябе, каб узвысіць вас: бо без узнагароды вам прапаведаваў Дабравесьце Божае?

 

Няўжо я дапусьціўся праступку ў тым, што унізаў сябе, каб узвысіць вас, што задарма дабравесьціў вам Эванэлю Божую?

Другім цэрквам я нарабіў выдаткаў, бяручы зь іх утрыманьне на служэньне вам; і, калі быў у вас, хоць і трываў нястачу, нікому не дакучаў,

 

Іншыя эклезіі абіраў я, дастаючы ад іх утрыманне, каб магчы служыць вам;

бо нястачы мае пакрылі браты, якія прыйшлі з Македоніі; ды і ва ўсім я стараўся і пастараюся ня быць вам цяжарам.

 

і будучы ў вас ды церпячы нястачу, не дакучаў нікому, бо недахопы мае пакрывалі браты прыйшоўшыя з Макэдоніі; ды й ва ўсём захаваўся я й захаваюся, не абцяжваючы вас.

Па праўдзе Хрыстовай ува мне скажу, што пахвала гэтая не адымецца ў мяне ў землях Ахаіі.

 

Як ёсьць у ва мне Хрыстусава праўда, так пахвала гэтая не адымецца ад мяне ў граніцах Ахаі.

Чаму ж так раблю? Ці таму, што ня люблю вас? Богу вядома! Але як раблю, так і буду рабіць,

 

Чаму? Ці таму, што ня люблю вас? Богу ведама!

каб ня даць прычыны тым, якія шукаюць поваду, каб яны, чым хваляцца, у тым аказаліся такімі самымі, як і мы.

 

А што раблю, тое рабіціму йдалей, каб адцяць нагоду тым, што яе шукаюць, каб у чым хваляцца, у тым аказаліся гэткіміж, як і мы.

Бо такія ілжэапосталы, падступныя работнікі, што ўдаюць зь сябе апосталаў Хрыстовых.

 

Бо такія фальшапосталы, гэта працаўнікі крывадушныя, што прыкідаюцца Апосталамі Хрыстуса.

І якое тут дзіва: бо сам сатана строіць зь сябе анёла сьвятла,

 

І няма дзіва, бо-ж і сам шатан крывіць із сябе анела сьвятла;

а таму не вялікая справа, калі і слугі ягоныя ўдаюць зь сябе слуг праведнасьці; але канец іхні будзе паводле дзеяў іхніх.

 

не дзіўная тады рэч, калі й слугі ягоныя строяць канец іхні будзе водле учынкаў іхніх.

Яшчэ скажу: хай не палічыць хто-небудзь мяне неразумным; а калі ня так, дык прымеце мяне, хоць якога неразумнага, каб і мне хоць крыху пахваліцца.

 

Я зноў скажу: хай ніхто не ўважае мяне за недарэку; а калі — не, дык прымеце мяне хоць як недарэку, каб і мне крыху было чым пахваліцца.

Што скажу, тое скажу ня ў Госпадзе, а як бы ва ўтрапёнасьці, якая дадае мне адвагі хваліцца.

 

Што скажу, то казаціму не водле Бога, але якбы не да рэчы пры гэткім адчаю гаварыць аб сабе.

Як многія хваляцца з прычыны цялеснай, так і я буду хваліцца.

 

Як многія хваляцца водле цела, то і я буду хваліцца;

Бо вы, людзі разумныя, ахвоча церпіце неразумных,

 

бо вы людзі разумныя, ахвотна церпіце неразумных;

вы церпіце, калі хто вас панявольвае, калі хто аб’ядае, калі хто абірае, калі хто вас за нікчэмнасьць мае, калі хто б’е вас па твары.

 

церпіце, як вас хто няволіць, як хто аб’ядае, як хто абірае, як хто дмецца, як хто па твары б’ецца.

На сорам кажу, што на гэта ў нас неставала сілы; а калі хто мае адвагу хваліцца чым-небудзь, дык скажу зь неразуменьня, набяруся адвагі і я.

 

На сорам сабе кажу, што на гэта у нас быццам не хапала сіл; але ў чым-бы там хто ні выяўляў сьмеласьці хваліцца, сьмею (недарэчна кажучы) і я.

Яны Габрэі? і я. Ізраільцяне? і я. Насеньне Абрагамавае? і я.

 

Яны Гэбрэйцы — і я; яны Ізраэльцы — і я; яны насенне Абрагама — і я;

Хрыстовыя слугі? у неразуменьні кажу: я больш. Я намнога больш быў у працы, бязьмерна больш у ранах, больш у цямніцах і шмат разоў пры сьмерці.

 

Хрыстусавы слугі? — Я (адчайна кажучы) куды болей за іх: у бязьлікай працы, у частых вязьніцах, у надмерных ранах, у сьмяротных небясьпеках частых.

Ад Юдэяў пяць разоў далі мне былі па сорак удараў без аднаго.

 

Ад Юдэеў дастаў п’яць раз сорак без аднаго (удараў);

тройчы мяне білі палкамі, аднойчы камянямі пабівалі, тры разы я цярпеў караблекрушэньне, ноч і дзень прабыў у бездані марской;

 

тройчы білі мяне кіямі, раз каменнямі; тройчы карабель тануў пада мною ды дзень і ноч прабыў я пад вадою;

шмат разоў быў у падарожжах, у небясьпеках на рэках, у небясьпеках ад разбойнікаў, у небясьпеках ад адзінапляменцаў, у небясьпеках ад язычнікаў, у небясьпеках у горадзе, у небясьпеках у пустыні, у небясьпеках на моры, у небясьпеках сярод фальшывых братоў,

 

шмат разоў быў у падарожжах, у небясьпеках на рэках, у небясьпеках разбойніцкіх, у небясьпеках суродзіцкіх, у небясьпеках паганскіх, у небясьпеках места, у небясьпеках пустыні, у небясьпеках мора, у небясьпеках сярод братвы хвальшывае;

у працы і ў зьнемажэньні, часта ў недасыпаньні, у голадзе і смазе, часта ў посьце, на сьцюжы і ў галечы.

 

у працы й зьнямозе ды частым бяссонні, у голадзе, смазе ды частым посьце, у нагасьці у холадзе.

Акрамя згаданых прыгодаў, у мяне штодзень зборы людзей, клопат за ўсе цэрквы.

 

Апрача пабочных, у мяне штодзенная напалеглая турбота аб усіх эклезіях.

Хто зьнемагае, з кім бы і я не зьнемагаў? Хто ўпадае ў змусты, за каго б я не ўспалымняўся?

 

Хто зьнемагаецца, з кім-бы і я не зьнемагаўся? Хто спакушаецца, каб не гарэў і я?

Калі мусова мне хваліцца, дык буду хваліцца нямогласьцю маёю.

 

Калі выпадае хваліцца, дык немаччу маёю хваліцца буду.

Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, дабраславёны навекі, ведае, што я не маню.

 

Бог і Айцец Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса, дабраслаўлёны навекі, ведае, што я ня лгу.

У Дамаску абласны правіцель цара Арэты пільнаваў горад Дамаск, каб схапіць мяне; і я ў кашы быў спушчаны з вакна па сьцяне і пазьбег ягоных рук.

 

У Дамаску намесьнік караля Арэты пільнаваў места Дамаскэнцаў, каб схапіць мяне;