Лукаша 1 разьдзел

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Яна Станкевіча → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Як шмат хто ўзяўся напісаць нарыс праз сталыя здарэньні памеж нас,
 
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,

Як перадалі нам тыя, што спачатку вочнікамі а слугачымі Слова былі, —
 
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —

Здалося й імне добрым, дасьледаваўшы ўсе з належнага жарала, акуратна а з парадку напісаць тэ праз гэта, найпачэсьліўшы Хахілю,
 
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,

Каб ты добра ведаў пэўнасьць таго, чаго ты быў навучаны.
 
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.

За дзён Гірада, караля Юдэйскага, быў адзін сьвятар, імям Захара, зь дзянное радоўкі Авінае, і жонка ягоная была з дачок Ааронавых, і імя ейнае Альжбета.
 
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.

Яны абое былі справядлівыя перад Богам, ходзячы ў вусіх расказаньнях а пастановах Спадаровых без заганы.
 
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.

Але ня мелі дзяцяці, бо Альжбета была бясплодная, і абое былі ацяжараныя гадамі.
 
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.

І сталася, як ён правіў сьвятарскі ўрад перад Богам у парадку свае радоўкі,
 
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,

Подле звычаю сьвятарскага ўраду, было яму жэрабя кадзіць, як ён увыйшоў у Дом Спадароў;
 
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,

А ўся множасьць люду малілася вонках у часе кадзеньня, —
 
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —

І зьявіўся яму ангіл Спадароў, стоячы паправе аброчніка кадзеньня.
 
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,

І стрывожыўся Захара, абачыўшы, і ляк абняў яго.
 
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.

Але ангіл Спадароў сказаў яму: «Не лякайся, Захара; бо просьба твая пачута, і Альжбета, жонка твая, зачнець табе сына, і назавеш імя яго: Яан.
 
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;

І табе будзе радасьць а весялосьць, і шмат хто будзе цешыцца з нараджэньня яго.
 
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;

Бо ён будзе вялікі ў ваччу Спадаровым, і ня будзе піць віна ані хмельнага напітку, і напоўніцца Духам Сьвятым нават ад жывата маці свае.
 
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;

І шмат каго зь дзяцей Ізраелявых наверне да Спадара, Бога іхнага.
 
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;

І ён пойдзе перад Ім у духу а магутнасьці Ільлінае, каб зьвярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і няслухменых да мудрасьці справядлівых, каб выгадаваць Спадару люд прыгатаваны».
 
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.

І сказаў Захара ангілу: «З чаго я пазнаю гэта? бо я ўжо стары, і жонка мая вельма ацяжараная днямі».
 
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.

І, адказуючы, ангіл сказаў яму: «Я Гаўрэль, каторы стаю ў прытомнасьці Божай, і я быў пасланы казаць табе, і прынесьці табе дабравесьць.
 
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;

І вось, ты будзеш бязмоўны, і ня будзеш магчы гукаць аж да дня, калі гэта станецца, бо ты не паверыў словам маім, каторыя споўняцца ўпару».
 
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.

Люд жа чакаў Захары й дзіваваўся, што ён так длякаецца ў Доме Божым.
 
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.

І, як ён вышаў, ня мог гукаць да іх; і яны пазналі, што ён відзеў відзень у Доме Божым, бо ён ківаў ім; і застаўся немы.
 
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.

І сталася, што, як скончыліся дні адправы ягонае, ён адышоў да дому свайго.
 
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

А па тых днёх зачала Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, кажучы:
 
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:

«Гэтак імне ўчыніў Спадар за дзён, калі глянуў, каб зьняць ганьбу маю памеж людзёў».
 
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.

А шостага месяца пасланы быў ад Бога ангіл Гаўрэль да места Ґалілейскага, званага Назарэт,
 
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,

Да дзявушчае, заручанае з чалавекам, каторага імя было Язэп, з дому Давідавага, а дзявушчае імя: Марыя.
 
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

І, увыйшоўшы да яе, ангіл сказаў: «Здарова, ласкаю абдараваная! Спадар із табою; дабраславёная ты памеж жанок».
 
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

Яна ж, абачыўшы яго, парушылася на слова ягонае й разважала, што гэта было б за здарованьне.
 
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

І сказаў ёй ангіл: «Ня бойся, Марыя, бо ты прыдбала ласку ў Бога.
 
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

І вось, зачнеш у жываце, і народзіш Сына, і назавеш імя Ягонае: Ісус.
 
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

Ён будзе вялікі і назавецца Сынам Навышняга, і Спадар Бог дасьць Яму пасад Давідаў, айца Ягонага;
 
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».
 
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

І сказала Марыя ангілу: «Як гэта будзе, калі я мужа ня знаю?»
 
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

І, адказуючы, ангіл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на Цябе, і моц Навышняга засьціць табе; затым і народжанае сьвятое назавецца Сынам Божым.
 
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

І вось, сваячка твая Альжбета, званая бясплоднай, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і гэты ё шосты месяц ёй, званай бясплоднай.
 
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

Бо ў Бога нічога няма немагчымага».
 
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

І Марыя сказала: «Вось, служэбка Спадарова; хай будзе імне подле слова Твайго». І ангіл адышоў ад яе.
 
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

І ўстаўшы Марыя тых дзён, з пасьпехам пайшла да гаравое краіны, да места Юдзінага.
 
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

І ўвыйшла ў дом Захарын, і паздаровала Альжбету.
 
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.

І сталася, як пачула Альжбета здарованьне Марыіна, што скранулася дзяцянё ў жываце ейным, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым,
 
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,

І загукала вялікім голасам, і сказала: «Дабраславёная ты памеж жанок, і дабраславёны плод жывата твайго.
 
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

І скуль гэта імне, што прышла маці Спадара майго да мяне?
 
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

Бо, гля, як толькі гук здарованьня твайго загучэў у вушшу маім, скранулася з радасьці дзецянётка ў жываце маім.
 
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

І дабраславёная тая, што паверыла, бо зьдзеецца сказанае ёй ад Спадара».
 
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

І сказала Марыя: «Узьвялічае душа мая Спадара;
 
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

І ўсьцешыі’ся дух мой у Вогу, Спасу маім;
 
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

Бо глянуў Ён на паніжэньне служэбкі Свае; вось, адгэтуль за шчасьлівую мяне будуць мець усі роды;
 
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

Бо ўчыніў імне вялічча Дужы; і сьвятое імя Ягонае;
 
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

І міласэрдзе Ягонае ад роду да роду да тых, што баяцца Яго.
 
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

Зьдзеяў моц цаўём Сваім; расьцярушыў пыхатых падумкамі сэрца іхнага;
 
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

Ськінуў дужых із пасадаў і павышыў паніжаных.
 
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

Напоўніў прагнучых дабром, а багатых адаслаў пустых.
 
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

Памог Ізраелю, слузе Свайму, памятуючы на міласэрдзе,
 
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

Як казаў айцом нашым, Абрагаму а насеньню ягонаму навекі».
 
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

І заставалася Марыя зь ёй каля трох месяцаў, і зьвярнулася да дому свайго.
 
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Альжбеце ж выпаўніўся час радзіць, і яна нарадзіла сына.
 
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

І пачулі суседзі а сваякі ейныя, як Спадар узьвялічыў міласэрдзе над ёй, і цешыліся зь ёю.
 
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

І сталася, што на восьмы дзень прышлі абразаць дзецянё і звалі яго, подле імені айца ягонага, Захара.
 
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

Але маці ягоная, адказуючы, сказала: «Не, але названы будзе Яанам».
 
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзе тваім, каб быў названы гэтым імям».
 
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

І паказавалі знакамі айцу ягонаму, як бы яго хацеў назваць.
 
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

А ён, папрасіўшы дошчачкі, напісаў, кажучы: «Яан імя ягонае». І дзіваваліся ўсі.
 
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

І якга адчыніліся вусны ягоныя а язык ягоны, і ён гукаў, хвалячы Бога.
 
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

І напаў страх на ўеіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй гаравой краіне Юдэі гукалі ўсі гэтыя словы.
 
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

І ўсі, што чулі, складалі ў сэрцах сваіх, кажучы: «Што за дзецянё гэта будзе!» І запраўды рука Спадарова была зь ім.
 
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

І Захара, айцец ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і праракаў, кажучы:
 
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

«Дабраславёны Спадар, Бог Ізраеляў, што даведаўся й зьдзеяў адкупленьне люду Свайму;
 
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

І ўзьняў рог спасеньня нам у доме Давіда, слугі Свайго;
 
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

Як казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі ад веку,
 
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

Праз спасеньне нас ад варагоў нашых і ад рукі ўсіх ненавідзячых нас;
 
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

Што зьдзее міласэрдзе айцом нашым і ўспомне сьвятую ўмову Сваю,
 
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

Прысягу, што Ён прысягнуў Абрагаму, айцу нашаму, даць нам,
 
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

Каб бяз страху, з рукі непрыяцеляў сваіх вывальненыя, служылі Яму
 
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

Ў сьвятасьці а справядлівасьці перад Ім усі дні жыцьця свайго.
 
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

І ты, дзецянё, назавешся прарокам Навышняга, бо пойдзеш перад відам Спадаровым, гатаваць дарогі Ягоныя,
 
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,

Даць пазнаньне спасеньня люду Ягонаму ў дараваньню грахоў іхных,
 
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,

Пераз чульлівае міласэрдзе Бога нашага, як із вышыні Золак даведаўся да нас,
 
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,

Даць сьвятло седзячым у цямноце а ў сьценю сьмерці, кіраваць ногі нашыя на дарогу супакою».
 
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.

А дзяцё расло а дужэла духам, і было на пустынях аж да дня паказаньня свайго Ізраелю.
 
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.