1 да Карынфянаў 9 разьдзел
Першае пасланьне да Карынфянаў
Пераклад П. Татарыновіча → Пераклад Васіля Сёмухі
Ціж ня ёсьць я вольны? Ці я не Апостал? Ня відзеў Езуса Хрыстуса Усеспадара нашага? Ды ціж ня мой мазоль вы ў Богу?
Ці не апостал я? Ці ня вольны я? Ці ня бачыў я Ісуса Хрыста, Госпада нашага? Ці не мая дзея вы ў Госпадзе?
Калі для іншых я не Апостал, то для вас аднак Апостал, вы бо доказ майго апостальства ў Богу.
Калі іншым я не апостал, дык для вас апостал, бо пячаць майго апостальства — вы ў Госпадзе.
Вось мая абарона перад тымі, што судзяць мяне:
Вось мая абарона супроць асуднікаў маіх.
няўжэ мы ня маем права есьці і піць?
Альбо мы ня маем улады есьці і піць?
Або мы ня маем права вясьці з сабою жанчыну, сястру, як і другія Апосталы й браты Усеспадаравы ды Кэфас?
Альбо ня маем улады мець спадарожніцаю сястру жонку, як і астатнія апосталы, і браты Гасподнія, і Кіфа?
Ці мо толькі мне і Барнабе ня можна не працаваць?
Альбо адзін я і Варнава ня маем улады не працаваць?
Хто калі ўласным коштам хадзіў у паход? Хто садзіць вінаграднік ды ня есьць пладоў яго? Або хто пасе статак ды ня жывіцца малаком статку?
Які ваяр служыць калі-небудзь сваім коштам? Хто, пасадзіўшы вінаград, ня есьць пладоў яго? Хто, пасучы статак, ня есьць малака ад статку?
Ці толькі палюдзку гавару гэта? Ціж і Закон не кажа гэтага?
Ці толькі па людзкой развазе я гэта кажу? Ці ня тое самае кажа і закон?
Дык-жа ў Законе Майжэша напісана: Не завязвай роту валу малоцячаму (Паўт Пр. 25:4) Ці тут аб валох турбуецца Бог?
Бо ў Майсеевым законе напісана: «ня цугляй мызу валу, які малоціць». Ці пра валоў дбае Бог?
Ці канечне дзеля нас гэта гавора? Бо-ж дзеля нас напісана: араты павінен з надзеяй араць, а малацільнік — малаціць з надзеяй атрымання з умалоту спадзяванага.
Альбо, можа, нам гаворыцца? Так, нам гэта напісана; бо, хто арэ, павінен араць з надзеяю, і хто малоціць, павінен малаціць з надзеяю атрымаць спадзяванае.
Калі мы пасеялі ў вас духовае, дык штож вялікага, як пажнём у вас цялеснае?
Калі мы пасеялі ў вас духоўнае, дык ці вялікае тое, калі пажнём у вас цялеснае?
Калі іншыя маюць у вас уладу, дык тым-болей чамуб ня мы? Аднак мы не карысталі з гэтага права, але цярпімо ўсё, каб ня спрычыніць якой перапоны Хрыстусавай Эванэліі.
Калі іншыя маюць у вас уладу, дык ці ня болей мы? Але мы не карысталіся гэтай уладай, а ўсё пераносім, каб не паставіць якое перашкоды зьвеставаньню Хрыстоваму.
Ціж няведаеце, што сьвятарачыя із сьвятыні жывяцца, а пры аўтары служачыя з аўтара частку маюць?
Хіба ня ведаеце, што слугі пры храме кормяцца з храма? што слугі пры ахвярніку бяруць долю з ахвярніка?
Гэтак і Госпад загадаў тым, што Эванэлію абвяшчаюць, з Эванэліі і жыць.
Так сама і Гасподзь наказаў прапаведнікам Дабравесьця жыць са зьвеставаньня.
Але я нічога не выкарыстваў з гэтага й напісаў вось гэта не натое, каб так са мною было; мне бо лягчэй умерці, чым каб хто ударэмніў славу маю.
Але я не карыстаўся нічым такім. І напісаў гэта на тое, каб так было мне; бо мне лепей памерці, чым каб хто зьнішчыў славу маю.
Бо абвяшчанне Эванэліі ня ёсьць мне прычынай славы, калі гэта зьяўляецца неабходнасьцю: гора мне, як Эванэліі не прапаведваўбы;
Бо, калі я зьвястую, дык няма мне чым хваліцца, бо гэта мусовы абавязак мой, і гора мне, калі не зьвястую!
калі раблю гэта ўласнавольна, маю нагароду; каліж недабравольна, — выконваю толькі умоўленае паручэнне.
Бо калі раблю гэта з добрае волі, дык мецьму ўзнагароду; а калі ня з добрае волі, дык выконваю толькі даверанае мне служэньне.
Дык жа штож тады мне нагарода? За тое, што абвяшчаючы Эванэлію, падаю дабравесьць аб Хрыстусе дарма, ня выкарыстваючы права майго ў Эванэліі.
За што ж мне ўзнагарода? За тое, што, прапаведуючы Дабравесьце, зьвястую пра Хрыста бескарысьліва, не карыстаючыся маёй уладаю ў зьвеставаньні.
Будучы ад усіх вольным, я стаўся слугою ўсім, каб прыдбаць іх болей:
Бо, будучы вольны ад усіх, я зрабіўся слугою ўсім, каб болей здабыць:
для Юдэеў я стаўся як Юдэй, каб здабыць іх; для тых, што пад законам, я быў моў падзаконны — хоць пад законам ня быў — каб прыяднаць падзаконных;
для Юдэяў я быў як Юдэй, каб здабыць Юдэяў; для падзаконных быў як падзаконны, каб здабыць падзаконных;
для тых, што былі без закону — як беззаконны, (хоць ня быў бяз Божага Закону, але ў Законе Хрыстуса), каб прыцягнуць тых беззаконных.
для тых, хто без закона, — як той, хто без закона, — будучы з законам перад Богам, але падзаконны Хрысту, — каб здабыць тых, хто без закона;
Для немачных я быў моў немачны, каб здабыць і немачных. Для ўсіх я стаўся ўсім, каб усіх збавіць.
для нямоглых быў як нямоглы, каб здабыць нямоглых. Для ўсіх я зрабіўся ўсіхнім, каб уратаваць, прынамсі, некаторых.
А ўсё гэта раблю для Эванэліі, каб стацца ейным удзейнікам.
А гэта раблю дзеля Дабравесьця, каб быць саўдзельнікам яго.
Ціж ня ведаеце, што бягучыя на перагонках то ўсе бягуць, але нагароду дастае адзін? Дык бяжэцеж так, каб дастаць.
Хіба ня ведаеце вы, што тыя, якія бягуць навыперадкі, бягуць усе, але толькі адзін здабывае ўзнагароду? Дык бяжэце так, каб здабыць.
А кажны змагар ад усяго паўстрымоўваецца: яны, каб здабыць вянец нікчомы, а мы — нетлы.
Усе падзьвіжнікі ўстрымліваюцца ад усяго: тыя — каб атрымаць вянок тленны, а мы — нятленны.
Таму вось я й бягу не як навосьлеп, вяду кулачны бой не як куксаючы толькі паветра,
І таму я бягу ня так, як бы марна, б’юся ня так, каб толькі махаць кулакамі ў паветры;
але ўтаймоўваючы ды ўпаслушняю цела маё, каб навучаючы другіх, сам ня стаўся зганьбеным.
а ўрымшчваю і занявольваю цела маё, каб, прапаведуючы іншым, самому ня стацца нявартым.
