1 Кіраўніку хору. Паводля мелёдыі «Лілея». Давідавы.
2 Ратуй мяне, Божа, бо воды дайшлі аж да душы (маёй)!
3 Я заграз у глыбокім балоце, і няма там дна. Я ўвайшоў у глыбіні водаў, і цячэньне мяне залівае.
4 Я зьнямогся ад крыку. Перасохла маё горла. Змарыліся вочы мае, чакаючы Бога майго.
5 Больш, чым валасоў на маёй галаве, ёсьць тых, якія нянавідзяць Мяне бяз прычыны. Шматлікія ёсьць тыя, што хочуць мяне зьнішчыць, якія варагуюць супраць мяне нясправядліва. Чаго я ня рабаваў мушу аддаць.
6 Божа, Ты ведаеш няразумнасьць маю. І вíны мае ад Цябе ня схаваныя.
7 Мой Госпад, Ягова войскаў! Хай ня будуць пасаромленыя празь мяне тыя, якія на Цябе спадзяюцца. Няхай ня будуць празь мяне пасаромленымі тыя, якія шукаюць Цябе, Бог Ізраэля! —
8 бо дзеля Цябе я нашу́ ганьбу, сорам пакрывае аблічча маё.
9 Я стаўся чужым для братоў Маіх і іншаземцам дзеля сыноў маткі Маёй;
10 бо руплівасьць па Доме Тваім пажырае Мяне, і зьнявагі тых, што Цябе зьняважаюць, упалі на Мяне.
11 Калі я плакаў, і душа мая стагнала ў посьце, і гэта сталася мне за ганьбу.
12 І як я апранаюся ў валасяніцу, я станаўлюся прымаўкай для пасьмешышча на языках іхных.
13 Тыя, што сядзяць каля варотаў, гавораць супраць мяне, і я станаўлюся прадметам з’едлівых прымавак п’яніцаў.
14 А я, Ягова, малітва мая да Цябе ў час спрыяньня Твайго. Божа, пачуй мяне дзеля вялікай міласэрнасьці Тваёй, дзеля праўды збаўленьня Твайго.
15 Выратуй мяне з багны, каб я ня захлынуўся! Ратуй мяне ад нянавісьнікаў маіх і ад глыбіняў водаў!
16 Ня дай, каб цячэньне водаў мяне захлынула, і глыбіня мяне праглынула. Хай ня замкне нада мною прорва ляпу сваю.
17 Выслухай мяне, Ягова, бо добрая Міласэрнасьць Твая. Праз мноства шчадротаў Тваіх павярніся да мяне!
18 І ня хавай Аблічча Твайго ад раба Твайго, бо я ў бядзе. Хутчэй выслухай мяне!
19 Наблізься да душы маёй. Вызвалі яе! Дзеля ворагаў маіх вызвалі мяне.
20 Ты,Ты ведаеш ганьбу маю і сорам мой, і зьнявагу маю. Перад Табою ўсе прыгнятальнікі мае.
21 Ганьба зламала сэрца маё, і я змогся. Чакаў я спагады, і вось няма яе, і суце́шыцеля, але ня знайшоў.
22 І да́лі яны Мне за ежу жоўць і ў смазе Маёй да́лі Мне піць воцат.
23 Няхай стол іхны стане сеткай для іх, і адплатай — сілок.
24 Хай зацемрацца іхныя вочы, каб ня бачыць. І сьцёгны іхныя няхай дрыжаць назаўсёды.
25 Вылі на іх Ярасьць Тваю, і полымя Гневу Твайго хай дасягне іх.
26 Селішча іхнае няхай запусьцее; і ў палатках іхных хай ніхто ня жыве.
27 Бо таго, каго Ты выцяў, яны перасьле́дуюць, і пра боль Табою параненых яны расказваюць.
28 Да іхнага бяззаконьня дадай бяззаконьне, і хай яны ня прыйдуць да праведнасьці Тваёй.
29 Няхай яны будуць выцертымі з кнігі жыцьця і хай ня будуць упíсаны са справядлівымі.
30 А я моцна зга́ньбены. Мне балíць. Твой паратунак, Божа, хай паставіць мяне на нядасягальную вышыню.
31 Я буду славіць Імя Бога ў песьні і буду ўзьвялічаць Яго хваленьнем.
32 І будзе гэта даспадобы Ягову болей, чым вол, чым бычок з рагамі і раздвоенымі капыта́мі.
33 Убачаць гэта панíжаныя і узра́дуюцца. Вы, што шукаеце Бога, хай жыве ваша сэрца! —
34 бо Ягова слухае ўбогіх, і вязьнямі Сваімі Ён ня грэбуе.
35 Хай хваляць Яго неба і зямля, моры і ўсё, што рухаецца ў іх,
36 бо Бог уратуе Сыён і адбудуе месты Юды, каб яны там жылí і валодалі íмі.
37 І насеньне Ягоных рабоў будзе спадкаваць яго. І тыя, што любяць Імя Ягонае, будуць жыць у ім.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Кніга Псальмаў, псальм 69
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020