1 І адыйшоўшы адтуль, прыходзіць у межы Юдэі з боку Ярдану. І зноў зьбіраюцца каля Яго людзі; і па звычаю Свайму (Ён) ізноў вучыў іх.
2 І, падыйшоўшы, хварысэі спакушаючы Яго спыталіся ў Яго: ці дазволена мужу разводзіцца з жонкаю?
3 Ён жа адказаўшы сказаў ім: што вам наказаў Масей?
4 А яны сказалі: Масей дазволіў пісаць разводны ліст і разводзіцца.
5 І, адказаўшы, Ісус сказаў ім: дзеля жорсткасьці сэрца вашага (ён) напісаў вам гэты наказ.
6 Бо на пачатку тварэньня Бог мужчынай і жанчынай стварыў іх.
7 Пагэтаму пакіне чалавек бацьку свайго і маці і будзе прылеплены да жонкі сваёй.
8 І будуць двое (злучаны) у адно цела, так што ўжо ёсьць ня двое, а адно цела.
9 Пагэтаму, што Бог злучыў, чалавек ня павінен разлучаць.
10 А ў доме вучні Ягоныя ізноў спыталіся Яго пра тое самае.
11 І кажа ім: калі хто разьвядзецца з жонкаю сваёю і возьме (за жонку) другую, творыць пералюб супраць яе (жонкі).
12 Таксама і жонка калі разьвядзецца з мужам сваім і выйдзе замуж за другога, творыць пералюб.
13 І прыносілі да Яго дзяцей, каб (Ён) дакрануўся да іх; але вучні ня дапускалі тых, што прыно́сілі.
14 Убачыўшы гэтае, Ісус загневаўся і сказаў ім: пусьціце дзяцей прыходзіць да Мяне і ня перашкаджайце ім, бо гэткіх ёсьць Валадарства Бога.
15 Праўду кажу вам: калі хто ня прыйме Валадарства Бога, як дзіця, ня ўвойдзе ў Яго.
16 І абняўшы іх, усклаўшы на іх Ру́кі, багаславіў іх.
17 А калі выходзіў Ён у дарогу, падбег нехта, упаў перад Ім на калені і спытаўся ў Яго: Настаўніку добры! што мне рабіць, каб успадкава́ць жыцьцё вечнае?
18 Ісус жа сказаў яму: чаму (ты) называеш Мяне добрым? (Бо) ніхто ня добры, толькі адзін Бог.
19 Прыказа́ньні ведаеш: ня чыні пералюбу; ня забівай; ня крадзі; ня сьведчы ілжыва; ня ашу́квай; шануй бацьку твайго і матку.
20 Ён жа адказаўшы сказаў Яму: Настаўнік! усяго гэтага я пільнаваўся змалку дзён маіх.
21 Ісус жа, глянуўшы на яго, упадабаў яго і сказаў яму: аднаго табе ня хапае: пайдзі, усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і будзеш мець скарб на Небе; і, узяўшы крыж, прыходзь і ідзі сьледам за Мною.
22 Ён жа стаўшы засмучаным гэтым словам, адыйшоў замаркочаным; бо меў вялікую маёмасьць.
23 І паглядзеўшы навако́л Ісус кажа вучням Сваім: зь якімі цяжкасьцямі багатыя ўвойдуць у Валадарства Бога!
24 Вучні ж былí ўра́жаны ад слоў Ягоных. Але Ісус ізноў пачаўшы гаварыць, кажа ім: дзеці! як цяжка ўвайсьці ў Валадарства Бога тым, хто ўскладае надзею на багацьце;
25 лягчэй вярблюду́ прайсьці праз вушка іголкі, чым багатаму ўвайсьці ў Валадарства Бога.
26 Яны ж былі вельмі моцна зьдзіўлены, гаворачы між сабою: дык хто тады можа быць уратаваным?
27 І глянуўшы на іх, Ісус кажа: людзям (гэта) нямагчыма, але ня Богу; бо ўсё магчыма Богу.
28 І пачаў Пётра гаварыць Яму: вось мы пакінулі ўсё і пайшлі сьледам за Табою.
29 І адказаўшы Ісус сказаў: праўду кажу вам: няма нікога хто пакінуў дом, альбо братоў, альбо сёстраў, альбо бацьку, альбо матку, альбо жонку, альбо дзяцей, альбо землі дзеля Мяне і Эвангельля,
30 і ня атрыма́ў бы цяпер, у гэты час сярод перасьледаваньняў у сто разоў больш дамоў і братоў і сёстраў, і матак, і дзяцей, і земляў, а ў веку будучым жыцьця вечнага.
31 І многія першыя будуць апошнімі, а апошнія першымі.
32 Калі (яны) былі ў дарозе ўзыходзячы ў Ярузалім, а Ісус ішоў паперадзе іх, а яны ідучы ўсьлед за (Ім) жаха́ліся і былі ў страху. І ўзяўшы дванаццаць (Ён) ізноў пачаў гаварыць ім тое, што мае зь Ім стацца:
33 Вось мы ўзыходзім у Ярузалім, і Сын Чалавечы будзе прада́ны архірэям і кніжнікам, і засудзяць Яго на сьмерць і перададуць Яго паганам (на сьмерць).
34 І назьдзекуюцца над Ім, і будуць бічаваць Яго, і аплююць Яго, і заб’юць Яго; і на трэйці дзень уваскрэсьне.
35 Тады падыйшлі да Яго Якуб і Яан, сыны Завядзея, кажучы: Настаўнік! хочам каб (Ты) зрабіў нам, калі чаго папросім.
36 Ён жа сказаў ім: чаго хочаце, каб Я зрабіў вам?
37 Яны ж сказалі Яму: дай нам, каб адзін справа ад Цябе, а другі зьлева ад Цябе селі ў Славе Тваёй.
38 Але Ісус сказаў ім: ня ведаеце, чаго просіце. Ці можаце піць чару, якую Я п’ю і хрысьціцца хрышчэньнем, якім Я хрышчуся?
39 Яны ж сказалі Яму: можам. А Ісус сказаў ім: запраўды чару, якую Я п’ю, будзеце піць, і хрышчэньнем, якім Я хрышчуся, будзеце ахрышчаны.
40 Але сесьці праваруч ад Мяне і леваруч ад Мяне — ня Маё (права) даваць, але каму ўгатавана.
41 І пачуўшы дзесяць пача́лі абурацца на Якуба і Яана.
42 А Ісус, паклікаўшы іх, гаворыць ім: (вы) ведаеце, што тыя, што лíчацца князямі народаў, пануюць над імі, і вяльмо́жы іхнія валадараць над імі.
43 Але ня так хай будзе паміж вамі, але калі хто хоча стаць большым сярод вас, хай будзе вам слугою.
44 І хто хоча (між) вамі стаць першым, хай будзе для ўсіх рабом.
45 Бо і Сын Чалавечы прыйшоў ня каб Яму служылі, а каб паслужыць і аддаць жыцьцё Сваё як выкуп за многіх.
46 І прыходзяць у Ярыхон. А пры выходзе зь Ярыхону Ягоным і вучняў Ягоных і мноства народу (натыкаюцца што) каля дарогі сядзеў жабруючы сьляпы Варцімей, сын Цімея.
47 І пачуўшы што (сярод народу) знаходзіцца Ісус Назарэй, пачаў крычаць і гаварыць: Ісусе, Сыне Давідаў, зьлітуйся нада мною!
48 І многія зага́двалі яму, каб змоўк; але ён яшчэ мацней крычаў: Сыне Давідаў! зьлітуйся нада мною!
49 І, спыніўшыся, Ісус загадаў яго паклікаць. І клічуць сьляпога кажучы яму: ня бойся, уставай, кліча цябе.
50 І ён ськінуўшы верхнюю вопратку сваю, устаўшы падыйшоў да Ісуса.
51 І адказаўшы гаворыць яму Ісус: чаго хочаш, каб Я зрабіў табе? А сьляпы сказаў Яму: Вучыцелю! каб мне празерыць.
52 Ісус жа сказаў яму: ідзі, вера твая ўратавала цябе. І той адразу празерыў і пайшоў за Ісусам па дарозе.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Паводля Марка Сьвятое Эвангельле, 10 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020