Да галятаў 2 Да галятаў 2 разьдзел

¹ Потым праз чатырнаццаць гадоў, узыйшоў я ў Ярузалім з Барна́бай, узяўшы з сабой і Ціта.

² Узыйшоў жа я паводля адкрыцьця і выклаў ім Эвангельле, якое апавяшчаю сярод паганаў, і асабліва аўтарытэтным, як бы ня (сталася), што я марна намагаюся альбо намагаўся.

³ Але нават Ціт, які быў са мною, зьяўляючыся эллінам, ня быў вымушаны абрэзацца;

⁴ і таму праніклым ілжэбратам, якія ўкрадня прыйшлі, каб падгледзець свабоду нашую, якую мы маем у Хрысьце Ісусе, каб нас паняволіць,

⁵ мы ім ні на хвіліну ня саступілі і ня ўпакорыліся, каб праўда Эвангельля нязьменна прабывала ў вас.

⁶ Адносна ж тых, што лічаць сябе не́чым, кім бы не́калі яны ня былі, для мяне гэта нічога ня значыць: Бог аблічча чалавека ня прымае (за нешта большае за Яго). Бо на мяне знакамітыя нічога ня ўсклалі,

⁷ але наадварот, убачыўшы, што мне даручана Дабравешчаньне няабразаньня, як Пятру — абразаньня,

⁸ бо Той, Хто садзейнічаў Пятру ў Апостальстве абразаньня, садзейнічаў і мне ў паганаў,

⁹ і, даведаўшыся пра Багадаць, якая дана мне, Якуб і Кіхва, і Яан, якіх ушаноўвалі, як стаўпоў, пада́лі мне і Барнабе руку́ лучнасьці, каб мы ішлі да паганаў, а яны — да (тых, што ў) абразаньні;

¹⁰ толькі ўбогіх, каб мы помнілі, што і намагаўся я выканаць дакладна.

¹¹ Калі ж прыйшоў Пётра ў Антыёху, то асабіста я супрацьстаў яму, таму што ён заслужыў дакору.

¹² Бо перад прыходам нікаторых ад Якуба, ён еў разам з паганамі; а калі яны прыйшлі, пачаў таіцца і ўхіляцца, асьцерагаючыся тых, што ад абразаньня.

¹³ Разам зь ім крывадушнічалі і астатнія жыды, так што нават Барнаба быў захоплены іхнай крывадушнасьцю.

¹⁴ Але, калі я ўбачыў, што яны ня проста дзеюць па праўдзе Эвангельля, дык я сказаў Пятру ў прысутнасьці ўсіх: «калі ты, зьяўляючыся жыдам жывеш па-паганску, а ня па-жыдоўску, для чаго паганаў змушаеш жыць па-жыдоўску?»

¹⁵ Мы па прыродзе жыды, а ня з паганаў грэшнікі;

¹⁶ даведаўшыся, што чалавек апраўдваецца ня праз дзеі Закону, а толькі праз веру Ісуса Хрыста, і мы паверылі ў Хрыста Ісуса, каб апраўдацца паводля веры Хрыста, а ня паводля дзеяў Закону; таму што ня будзе апраўдана паводля дзеяў Закону ніякае цела.

¹⁷ Калі ж шукаючы апраўданьня ў Хрысьце, мы застаёмся грэшнымі, дык няўжо Хрыстос ёсьць служка грэху? Хай ня станецца!

¹⁸ Бо калі я ізноў збудоўваю тое, што я разбурыў, дык я раблю сябе злачынцам

¹⁹ Бо я праз Закон памёр для Закону, каб жыць для Бога;

²⁰ я ўкрыжаваны са Хрыстом: жыву ўжо ня я, а жыве ўва мне Хрыстос; а тое, што я жыву цяпер у целе, то жыву верай у Сына Бога, Які палюбіў мяне і аддаў Сябе за мяне.

²¹ Ня адкідаю Багадаці Бога; бо калі праведнасьць праз Закон, дык Хрыстос памёр тады дарэмна.