Да жыдоў 8 Да жыдоў 8 разьдзел

¹ А галоўнае, пра што кажам, ёсьць у тым: мы маем Архірэя, Які сеў праваруч пасаду Велічы на Нябёсах,

² слугу Сьвятыні і Скініі сапраўднай, якую паставіў Госпад, а ня чалавек.

³ Бо кожны архірэй стаўляецца, каб прыносіць дары і ахвяры; а таму і Гэтаму трэба было мець, што прынесьці.

⁴ Калі б Ён заставаўся на зямлі, дык ня быў бы сьвятаром, таму што тут ужо ёсьць сьвятары, якія прыносяць дары паводля Закону,

⁵ якія служаць абразу і ценю нябесных рэчаў, як было сказана Масею, калі ён маніўся паставіць скінію: «Дык глядзі, — кажа Ён, — зрабі ўсё па ўзору, які паказаны табе на гары».

⁶ Цяпер жа Ён атрымаў найвыдатнейшае служэньне, паколькі Ён стаў Пасярэднікам лепшага Запавету, які ўзаконены на самых лепшых абяцаньнях.

⁷ Бо калі б той першы (Запавет) быў (абсалютна) дасканалым, дык ня было б патрэбы шукаць мейсца для другога.

⁸ Але (прарок) дакараючы іх кажа: «Вось надыходзяць дні, — кажа Госпад, — калі Я ўчыню з домам Ізраэля і з домам Юды Новы Запавет,

⁹ ня падобны Запавету, які Я ўчыніў з ба́цькамі іхнымі ў дзень (той), калі Я ўзяў іх за руку́, каб вывесьці іх зь зямлі Ягіпту, але яны ня жылі паводля Майго Запавету, і Я перастаў рупіцца пра іх, — гаворыць Госпад. —

¹⁰ Дык вось Запавет, які Я ўчыню з домам Ізраэля пасьля дзён гэных, — кажа Госпад, — укладу законы Мае ў думкі іхныя і напішу іх на сэрцах іхных і буду ім Богам, а яны будуць Мне народам.

¹¹ І ня будзе вучыць кожны блізкага свайго і кожны брата свайго, кажучы: “Спазнай Госпада”, таму што ўсе будуць ведаць Мяне, ад малога іхняга да дарослага іхняга.

¹² Бо Я буду літасьцівы да іх у няправеднасьцях іхных і грахоў іхных і бяззаконьняў іхных больш ня ўспомню».

¹³ Калі кажа «новы», тым паказаў састарэласьць першага; а што парахнее і старэе — блізкае да зьнікненьня.