1 І прышоў Язэп, і паведаміў Фараону, і сказаў: «Ацец мой, і браты мае, і драбны й буйны статак іхны, і ўсе іхнае прышлі ізь зямлі Канаанскае; і вось, яны ў зямлі Ґошэн».
2 І з памеж братоў сваіх ён узяў пяцёх чалавекаў і пастанавіў іх перад Фараонам.
3 І сказаў Фараон братом ягоным: «Які ваш занятак?» Яны сказалі Фараону: «Пастухі авец слугі твае, і мы, і бацькі нашыя».
4 І сказалі яны Фараону: «Падарожжаваць у зямлі прышлі мы, бо няма пашы статку слугаў тваіх; бо вялікая галадоў у зямлі Канаанскай. Дык дазволь. калі ласка, асяліцца слугам тваім у зямлі Ґошэн».
5 І сказаў Фараон Язэпу, кажучы: «Айцец твой і браты твае прышлі да цябе.
6 Зямля Ягіпецкая перад табою яна; на найлепшым месцу зямлі асялі айца свайго й братоў сваіх; няхай жывуць яны ў зямлі Ґошэн. І калі ведаеш, што меж іх ё здатныя людзі, дык пастанаві іх дагляднікамі над тым статкам, што ў мяне».
7 І прывёў Язэп Якава, айца свайго, і пастанавіў яго перад Фараонам; і дабраславіў Якаў Фараона.
8 І Фараон сказаў Якаву: «Колькі дзён год жыцьця твайго?»
9 І сказаў Якаў Фараону: «Дзён год падарожжаваньня майго сто трыццаць год; малыя й ліхія былі дні год жыцьця майго, і не дасяглі да дзён год жыцьця айцоў маіх у днёх падарожжаваньня іхнага».
10 І дабраславіў Якаў Фараона, і вышаў ад Фараона.
11 І асяліў Язэп айца свайго а братоў сваіх, і даў ім дзяржаву ў зямлі Ягіпецкай, у найлепшай часьці зямлі, у зямлі Рамсэс, як загадаў Фараон.
12 І жывіў Язэп айца свайго а братоў сваіх, і ўсю дамову айца свайго хлебам подле патрэбаў дзецянят.
13 І хлеба ня было па ўсёй зямлі, бо галадоў вельмі павялічылася, і высілілася зямля Ягіпецкая а зямля Канаанская з галадові.
14 І зьбер Язэп усе срэбла, якое знайшлося ў зямлі Ягіпецкай і ў зямлі Канаанскай, за збожжа, каторае куплялі, і ўнёс Язэп срэбла ў дом Фараонаў.
15 І скончылася срэбла зямлі Ягіпецкай і зямлі Каяаанскай. І прышоў увесь Ягіпет да Язэпа, кажучы: «Дай нам хлеба, чаму маем паміраць перад табою, бо вышла срэбла».
16 Язэп сказаў: «Дайце статак ваш, і я буду даваць вам за статак ваш, калі вышла срэбла».
17 І яны прыводзілі статак свой да Язэпа; і даваў ім Язэп хлеб за коні, і за стады драбнога статку, і за стады буйнога статку, і за аслы; і жывіў іх хлебам за ўвесь статак іхны таго году.
18 І скончыўся гэты год; і прышлі да яго на налецьце, і сказалі яму: «Ня ўтоім ад спадара нашага, што высілілася срэбла, і стады статку нашага ў спадара нашага; не засталося нічога ў нас перад спадаром нашым, апрача целаў нашых і земляў нашых.
19 Чаму нам памерці перад ачыма тваімі, таксама нам, таксама зямлі нашай? Купі нас і землі нашы за хлеб; і будзем мы й землі нашы слугамі Фараону; а ты дай нам сяўбы, і будзем жывы, і не памрэм, і зямля ня спусьцее».
20 І купіў Язэп усю зямлю Ягіпецкую Фараону, бо прадалі Ягіпцяне кажны свае поле, бо апанавала іх галадоў. І зямля стала Фараонавай.
21 А што да люду, дык ён перавёў яго да местаў ад канца граніцы Ягіпту аж да канца яго.
22 Адно зямлі сьвятароў ня купіў, бо дзель у сьвятароў ад Фараона, і яны жывіліся сваёй дзельлю, каторую ім даў Фараон; затым і не прадалі зямлі свае.
23 І сказаў Язэп люду: «Вось, я купіў вас сядні й землі вашы Фараону; во вам сяўба, і засявайце зямлю.
24 І як будзе жніво, то давайце пятую часьць Фараону; а чатыры часьці застануцца вам засеяць поле і на еміну вам і тым, што ў дамовах вашых, і на еміну дзецянятам вашым».
25 Яны сказалі: «Ты захаваў нам жыцьцё, няхай знойдзем ласку ў ваччу спадара свайго, і будзем слугамі Фараону».
26 І ўставіў гэта Язэп правам аж дагэтуль у зямлі Ягіпецкай — Фараону пятую часьць, толькі зямля сьвятароў ім самым, ня была яна Фараонава.
27 І жыў Ізраель у зямлі Ягіпецкай, у зямлі Ґошэн, і дзяржалі яе, і пладзіліся, і размножыліся вельмі.
28 І жыў Якаў у зямлі Ягіпецкай сямнанцаць год; і было дзён Якаву, год жыцьця ягонага сто сорак сем год.
29 І дабліжыліся дні Ізраелю памерці, і гукнуў ён сына свайго Язэпа, і сказаў яму: «Калі ж я знайшоў ласку ў ваччу тваім, палажы руку сваю пад сьцягно мае і зрабі імне ласку й праўду, не пахавай, калі ласка, мяне ў Ягіпце,
30 І буду ляжаць із бацькамі сваімі; вынясі мяне зь Ягіпту і пахавай мяне ў гробе іхным». І сказаў: «Зраблю подле слова твайго».
31 І сказаў: «Прысягні імне». І прысягнуў яму. І сьхінуўся Ізраель на верх посаха.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Першая кніга Масеява: Быцьцё, 47 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.