1 Кіраўніку хору. Псальма Давідава. Божа хвалы мае! не маўчы;
2 Бо вусны нягодныя а вусны ізрадлівыя рашчыніліся на мяне; гукаюць із імною языком манлівым;
3 Словамі ненавіднасьці абступаюць мяне й ваююць із імною бязь віны.
4 За любоў маю яны працівяцца імне, але я малюся.
5 І аддавалі імне ліхам за добро й ненавіднасьцяй за любоў маю.
6 Прызнач над ім нягодніка, і няхай праціўнік стаіць па правай руццэ ягонай;
7 Як яго будуць судзіць, няхай выйдзе нягоднікам, і малітва ягоная хай стане грэхам;
8 Хай будуць дні ягоныя нячысьленыя, урад ягоны возьме іншы;
9 Няхай дзеці ягоныя будуць сіротамі, а жонка ягоная — удавою;
10 Хай Дзеці ягоныя будуць кажначаснымі валацугамі, і просяць, і няхай яны шукаюць із пусташаў сваіх;
11 Няхай пазычэньнік захопе ўсе, што ён мае, і няхай чужнікі заглабаюць працу ягоную;
12 Няхай ніхто ня зробе яму ласкі ані будзе каму прыяць сіротам ягоным;
13 Патомства ягонае няхай будзе адцята; у наступным пакаленьню няхай будзе сьцерта імя іхнае;
14 Няхай успомніцца СПАДАРУ бяспраўе бацькоў ягоных, і грэх маці ягонае няхай не затрэцца;
15 Няхай яны будуць перад СПАДАРОМ кажначасна, каб адцяў ізь зямлі памяць іхную;
16 Бо ён ня помнеў рабіць ласку, але перасьледаваў убогага а беднага а зьнемарашчанага сэрцам, каб зрабіць сьмерць.
17 І ўлюбіў ён кляцьбу, — і прыйдзе яна на яго; як ён не любаваўся ў дабраславенстве, так хай здаліцца яно ад яго.
18 Як ён адзяваўся кляцьбою, як адзецьцям сваім, так хай прыйдзе яна, як вада, у нутр ягоны і, як алей, у косьці ягоныя.
19 Няхай яна будзе яму, як адзецьце, каторым ён ахінаецца, і, як пояс, каторым кажначасна папяразуецца.
20 Во гэта плата ад СПАДАРА праціўнікам маім і тым, што гукаюць благое на душу маю.
21 Але Ты, СПАДАРУ — Спадар, абыйдзіся з імною дзеля імені Свайго, бо добрае міласэрдзе Твае, і выбаві мяне,
22 Бо я ўбогі а бедны, і сэрца мае ранена ў імне.
23 Я хадзіў, як сьцень, калі ён сьхінаецца; мяне атрасаюць, як шаранчу.
24 Калені мае сьхінаюцца ад посту, і цела мае спабылося туку.
25 Я стаў пасьмехам ім; яны глядзелі на мяне, яны ківалі галавамі сваімі.
26 Памажы імне, СПАДАРУ, Божа мой, спасі мяне подле міласэрдзя Свайго,
27 І пазнаюць, што гэта рука Твая, Ты СПАДАРУ, учыніў гэта.
28 Няхай яны клінуць, але Ты дабраслаў; як яны паўстаюць, няхай будуць пасаромлены, але слуга Твой хай цешыцца.
29 Няхай праціўнікі мае адзенуцца ў сорам і няхай ахінуцца ганьбаю, як ахілімам.
30 Буду вельмі выхваляць СПАДАРА вуснамі сваімі і меж множасьці буду выхваляць Яго;
31 Бо Ён стане па правіцы беднага, каб вывальніць яго ад тых, што засуджаюць душу ягоную.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр, псальм 109
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.