1 Я маю чым хваліцца, але гэта запраўды не карысна, бо я прыйду да відзеняў і аб’яўленьняў Спадаровых.
2 Знаю чалавека ў Хрысту, каторы чатырнанцаць год таму (ці ў целе, ня ведаю, ці вонках цела, ня ведаю; Бог ведае) быў ухоплены аж да трэйцяга неба.
3 І знаю я такога чалавека (ці ў целе, ці вонках цела, ня ведаю; Бог ведае),
4 Што быў ухоплены да раю і чуў нявымоўныя рэчы, каторыя не дазволена чалавеку вымаўляць.
5 Такім буду хваліцца, але сабою ня буду хваліцца, хіба няўздоленьнямі сваімі.
6 Бо калі я зычу хваліцца, я ня буду неразумны, бо скажу праўду; але я ўзьдзержуюся, каб хто не падумаў празь мяне балей, чымся колькі ў імне бача, або чуе ад мяне.
7 І каб я не вяльмуваўся надзвычайнай вялікасьцяй аб’яўленьняў, дана імне бадзюка ў цела, пасланец шайтана, каб ён поўшыў мяне, каб я не вяльмуваўся.
8 Затым я трэйчы маліў Спадара, каб яна адступіла ад мяне.
9 Але Ён сказаў імне: «Досыць табе ласкі Мае, бо сіла Мая дасканаліцца ў кволасьці». І затым я буду найахватней хваліцца сваімі кволасьцьмі, каб жыхарыла ў імне сіла Хрыстова.
10 Затым я маю прыемнасьць у кволасьцях, у крыўдах, у патрэбах, у перасьледаваньнях, у вуцісках дзеля Хрыста; бо як я кволы, тады я дужы.
11 Я стаў неразумны, хвалячыся; вы прысілілі мяне. Вы бы мелі паручаць мяне, бо я ані ня быў застаўшыся ад вышшых апосталаў, дарма што я нішто.
12 Запраўды пазнакі апостала паказаны памеж вас у вусёй вытрываласьці, у знакох а чудосах а магутнасьцях.
13 Бо ў чым вы былі ніжшыя за засталыя цэрквы, хіба што я сам ня быў, дзяньгубячы, вялічны вам? Даруйце імне гэтую крыўду.
14 Вось, ужо трэйці раз я гатоў ісьці да вас, і ня буду, дзяньгубячы, вялічны, бо я шукаю ня вашага, але вас; бо ня дзеці маюць зьбіраць маемасьць бацьком, але бацькі дзяцём.
15 Я ж надта ахвотна буду рабіць выдаткі і супоўна высілюся за душы вашы, дарма што, надзвычайна любячы вас, я меней мілаваны вамі.
16 Але няхай так будзе, што я вас не цяжарыў, але, будучы хітры, браў вас падходам.
17 Ці выкарыстаў я вас кім-колечы з тых, каторых пасылаў да вас?
18 Я ўпрасіў Ціта і паслаў зь ім таго брата: ці Ціт выкарыстаў чым вас? ці не хадзілі мы ў тым самым духу? ня тымі самымі сігамі?
19 Ці ня думаеце ўжо, што мы правімся перад вамі? Мы гукаем перад Богам, у Хрысту, і ўсе, любовыя, да збудаваньня вашага.
20 Бо я баюся, каб, можа, прышоўшы, не засьпеў вас такімі, якімі ня зычу, і каб вы не знайшлі мяне такім, якім ня зычыце, каб ня было сьпярэчак, завідасьцяў, гневаў, звадаў, абмоваў, удаваньняў, пыхі, неўпакояў,
21 Каб ізноў, як прыйду, мяне не паніжыў у вас Бог мой, і каб я ня плакаў па шмат із тых, што ізграшылі ўперад і не пакаяліся за нечысьць, бязулства а распусту, якія рабілі.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Другі ліст сьв. Паўлы апостала да Карынцян, 12 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.