1 Павал, Апостал Езуса Хрыстуса з загаду Бога Збавіцеля нашага і Ўсеспадара Езуса Хрыстуса, надзеі нашай,
2 Тыматэю, праўдзіваму сыну ў веры: ласка, міласэрдзе і спакой ад Бога Айца й Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.
3 Я прасіў цябе, адыйходзячы ў Македонію, каб застаўся ў Эфэзе і запавясьціў іншым: не выглашаць інакшаў навукі
4 ды не займацца басьнямі, ці бясконцымі радаводамі, даводзячымі больш да спрэчак, чымся Божага збудаваньня ў веры.
5 Мэтай бо навучаньня ёсьць любасьць з добрага сэрца й чыстага сумленьня ды шчырай веры;
6 ад гэтага адступіўшы, некаторыя аддаліся пустаслоўю,
7 жадаючы стацца вучыцелямі закону, а не разумеючы ні таго, што гавораць, ні таго, што ўпорыста пацьвярджаюць.
8 А мы-ж знаем, што закон ёсьць добры, калі хто законна карыстаецца ім,
9 ведаючы тое, што закон ня ёсьць устаноўлены для праведніка, але для бунтарнае погані, для бязбожных і грэшнікаў, разбэшчаных і аганьбеных, бацькабойцаў, для душагубаў,
10 блудадзееў, мужаложцаў, людаграбежнікаў, лгуноў, вераломных, ды для ўсяго іншага, праціўнага здароваму вучэньню,
11 водле паверанай мне Эванэліі хвалы Бога дабраслаўлёнага.
12 Дзякую падмацаваўшаму мяне Хрысту Езусу, Усеспадару нашаму, што прызнаў мяне верным, паставіўшы на служэньне,
13 мяне, які раней і зьневажаў, і прасьледаваў, і крыўдзіў, аднак памілаваны, бо так паступаў празь няведаньне й няверу.
14 Ласка-ж Госпада нашага ў-ва мне памножылася разам зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.
15 Праўдзівае слова гэтае і ўсякага прыняцьця вартае, што Хрыстус Езус прыйшоў на гэты сьвет збавіць грэшнікаў міжякімі я першы.
16 Але дзеля таго я й памілаваны, каб Езус Хрыстус у-ва мне першым паказаў усю цярплівасьць у прыклад тым, якіе ўвераць у Яго дзеля жыцьця вечнага.
17 Усеваладару-ж вякоў несьмяротнаму, нявідомаму, адзінаму Богу чэсьць і хвала на вякі вякоў. Амэн.
18 Гэты вось запавет давяраю табе, сын мой Тыматэй, водле былых аб табе запавесьцяў, каб ты, згодна зь імі, ваяваў як добры ваяк,
19 маючы веру й добрае сумленьне, якое адкінуўшы, некаторые заняпалі ў веры;
20 між імі Гымэнэй і Аляксандар, якіх я аддаў шатану, каб адвыклі ад богазьнявагі.
Каментары ці зноскі:
3−4 Тые «іншые» — гэта прэтэсыянальные «вучоные» сярод хрысьціян. А гэрэтыкі, зь якімі Тыматэю прышлося дзела мець у Эфэзе, распаўсюджвалі вучэньне, зь якога потым у ІІ і ІІІ ст. сфармаваўся «гностыцызм», як гэта відно з канчальных слоў лісту, дзе сказана, што яны называлі сваё вучэньне «пазнаньнем», па-грэцку «Гносіс». Дзьве другія асаблівасьці гэнага вучэньня адзначаны ў лісьце (3, 4, 7), менавіта: пагляд на плоць, як на пачатак зла ў сьвеце, ды склоннасьць завіваць абстрактные сьветагляды ў абгортку міталягічных выдумак. Дзеля таго некаторые вучоные не беспадстаўна дабачваюць у словах Апостала аб бясконцых радаводах спорных, нацёк на мэтафізычные гэнэалёгіі, выдуманые гностыкамі. Фактычна яны сьцьвярджаюць пасьцежнае паходжаньне із лона Боства даўгіе шэрэгі родзячыхся адна за другою вечных духовых істасьцяў, называных «зонамі»; Хрысту аддавалі пашану, як аднаму із «зонаў».
8−11 Закон дабракарысны, бо ён цугляе натуральны поцяг чалавека да благоцьця, да зла, як наступства першароднага граху.
10 Зладзеі, хапаўшые людзей на прадажу іх у нявольніцтва, былі караные законам Майжэша караю сьмерці (Выйсьц. 21:16).
18 Яснавідцы прадвяшчалі Тыматэя будучым добрым пастырам Эфэзу.
20 Гымэнэй ня верыў у згробуўстаньне мяртвых (2Тым. 2:17), а меднік Аляксандар быў, відаць, заядлым праціўнікам Паўла ў жыцьці й навучаньні (2Тым. 4:14−15). Абодва былі вылучаныя з Эклезіі.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Першы ліст св.Паўла да Тыматэя, 1 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
