Сапраўды, як вочы слугаў [глядзяць] на руку паноў іхніх, як вочы служкі — на руку гаспадыні яе, так і вочы нашыя — на ГОСПАДА, Бога нашага, аж пакуль ня зьлітуецца над намі.
Вось, як вочы слуг [звернуты] на рукі гаспадароў сваіх, як вочы служанкі — на рукі гаспадыні сваёй, так вочы нашы — на Госпада Бога нашага, пакуль Ён не злітуецца над намі.
Вось, як вочы слугаў да рукі гаспадароў сваіх, як вочы нявольніцы да рукі гаспадыні свае, так вочы нашы да СПАДАРА, Бога нашага, аж пакуль Ён ня зьмілуецца над намі.
Запраўды: як вочы рабоў глядзяць на руку паноў іхніх, як вочы рабыні — на руку гаспадыні яе, так і нашыя вочы скіраваны да Госпада, аж пакуль не памілуе нас.
Вось, як вочы слугаў на руку́ іхных паноў, як вочы служанкі на руку́ гаспадыні ейнай, так вочы нашыя (накіраваны) на Ягову, Бога нашага, пакуль Ён зьлітуецца з нас.
Запраўды: як вочы рабоў да рукі іхняга гаспадара і як вочы рабыні — а да рукі гаспадыні яе, так нашыя вочы — да Госпада, Бога нашага — аж пакуль не засаліцца над намі.
