1 І загадаў Госпад вялікай рыбе праглынуць Ёну; і быў Ёна ў чэраве гэтае рыбы тры дні і тры ночы.
2 І маліўся Ёна Госпаду Богу свайму ў чэраве гэтае рыбы.
3 І прамовіў: да Госпада клікаў я ў бядзе маёй, — і Ён мяне выслухаў; із нутра дамавіны я клікаў, — і Ты пачуў голас мой.
4 Ты кінуў мяне ў глыбіню, у сэрца мора, і патокі абкружылі мяне, усе воды Твае і хвалі Твае прайшлі нада мною.
5 І я сказаў: адкінуты я ад вачэй Тваіх, аднак-жа я зноў убачу сьвяты хорам Твой.
6 Агарнулі мяне воды аж да душы маёй, бяздоньне акружыла мяне, морскія травы абвілі галаву маю.
7 Да падставы гораў я зыйшоў, зямля сваімі запорамі загарадзіла мяне на век; але Ты, Госпадзе, Божа мой вывядзет душу маю з дамавіны.
8 Калі зьнемагала ў-ва мне душа мая, я ўспомніў аб Госпадзе, і малітва мая дайшла да Цябе, да хораму сьвятога Твайго.
9 Тыя, што захоўваюць марнасьці спамыльныя, пакінулі Ягоную міласэрднасьць,
10 А я голасам хвалы прынясу Табе ахвяру; што прырок, выканаю; бо ратунак у Госпада!
11 І сказаў Госпад рыбе, і яна выкінула Ёну на сухазём.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Кніга прарока Ёны, 2 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.