1 І было другі раз слова Госпадава да Ёны, кажучы:
2 Устань, і ідзі ў Няніву — у гэтае вялікае места і прапаведуй у ім тое, што Я загадаў табе.
3 І ўстаў Юна і пайшоў у Няніву паводля слова Госпадавага; Няніва-ж была вялікае места, на тры дні хады.
4 І пачаў Ёна хадзіць па месьце, колькі можна ўвайсьці ў вадзін дзень, і прапаведваў, кажучы: яшчэ сорак дзён, — і Няніва будзе разбурана!
5 І паверылі жыхары Нянівы Богу: агаласілі пост і апранулі на сябе мяшкі ад найбольшага зь іх да найменшага.
6 І дайшло гэтае слова да караля Нянівы, — і ён устаў з пасаду свайго, і зьняў зь сябе каралеўскую вопратку сваю, і апрануўся ў мяшок і сеў на попеле,
7 І загадаў апавясьціць і сказаць у Няніве ад імя караля і вяльможаў яго, каб ні людзі, ні жывёла, ні валы, ні авечкі нічога ня елі, ні хадзілі на пашы, і вады ня пілі,
8 І каб пакрыты былі мяшкамі людзі і жывёла, і моцна, клікалі да Бога, каб кажны адвярнуўся ад благога шляху свайго і ад прагавітасьці рук сваіх.
9 Хто ведае, магчыма, што Бог вернецца і пакаіцца, і адмовіцца ад палкага гневу Свайго, і мы не загінем.
10 І ўбачыў Бог учынкі іх, што яны адвярнуліся ад благога шляху свайго, і пашкадаваў Бог наслаць на іх тую бяду, аб якой сказаў, што нашле на іх, і не наслаў.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Кніга прарока Ёны, 3 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.