Мацьвея 23 разьдзел

 

 

Тады Ісус прамовіў да люду і вучняў Сваіх,

 

Тады Ісус прамовіў да народу і да вучняў Сваіх, кажучы:

кажучы: на Майсеевым пасадзе селі кніжнікі і фарысэі;

 

на Майсеевым пасадзе заселі кніжнікі і фарысеі.

дык вось, усё, што яны кажуць вам захоўваць, рабеце і захоўвайце; а паводле ўчынкаў іхніх не рабеце, бо яны гавораць, і ня робяць:

 

Вось-жа, уважайце на ўсё, што яны кажуць вам, і выконвайце, але не рабеце подля ўчынкаў іхных, бо яны гавораць, а ня выконваюць.

зьвязваюць цяжары важкія і непасільныя і ўскладаюць на плечы людзям, а самі ня хочуць і пальцам зрушыць іх;

 

Бо яны навязваюць ношы цяжкія і прыгнятальныя, і ўскладаюць на плечы людзкія, а самі пальцам крануць іх ня хочуць.

а ўсе справы свае робяць дзеля таго, каб бачылі іх людзі; пашыраюць філактэрыі свае ды павялічваюць кутасы на адзеньні сваім;

 

Усе-ж учынкі свае яны свае яны ладзяць дзеля таго.ю каб бачылі іх людзі; павялічваюць слоўныя скарбонкі свае і пашыраюць полы вопраткі свае.

а таксама любяць узьляжаць наперадзе на гасьцінах, і наперадзе сядзець у сынагогах,

 

І любяць першыя месцы на банкетах і першыя лавы ў сынагогах.

і вітаньні на плошчах, і каб людзі клікалі іх: «Настаўнік! настаўнік!»

 

І вітаньні на рынкавых пляцох і вялічаньні ад людзей: вучыцель, вучыцель!

А вы не называйцеся настаўнікамі, бо адзін у вас Настаўнік — Хрыстос, а ўсе вы — браты;

 

А вы не называйцеся вучыцелямі, бо адзін у вас Вучыцель — Хрыстос, а вы ўсе — браты.

і айцом сабе не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Айцец, Які на нябёсах;

 

І айцом сабе нікога не называйце на зямлі, бо адзін у вас Айцец, Хто ў небе ёсьць.

і не называйцеся правадырамі, бо адзін у вас Правадыр — Хрыстос.

 

І не называйцеся настаўнікамі, бо адзін у вас Настаўнік — Хрыстос.

Большы з вас хай будзе вам слуга:

 

Большы з вас няхай будзе вам слугою.

бо хто ўзвышае сябе, той паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, той узвысіцца.

 

Бо хто ўзвышаецца, паніжаны будзе, а хто паніжае сябе, павышаны будзе.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што зачыняеце Царства Нябеснае перад людзьмі; бо самі не ўваходзіце, і тых, што ўваходзяць, ня пускаеце ўвайсьці.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што зачыняеце Ўладарства Нябеснае прад людзьмі; бо самі не ўваходзіце, і тых, каторыя хучуць увайсьці, не дапускаеце.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што паядаеце дамы ўдоваў і напаказ доўга моліцеся: за тое прымеце тым большую асуду.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што аб'ядаеце домы ўдавіцаў і няшчыра доўга моліцеся; за гэта цяжэйшы прысуд дастанеце.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што праходзіце мора і сушу, каб прыдбаць хоць аднаго нававерца; і калі гэта здараецца, робіце яго сынам геены, двойчы горшым за вас.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што праходзіце мора і сушу, каб навярнуць хоць аднаго, і калі здабудзеце, робіце яго сынам пекла, удвая горшым за вас.

Гора вам, павадыры сьляпыя, што кажаце: «калі хто прысягне храмам, дык нічога; а калі прысягне золатам храма, дык вінаваты».

 

Гора вам, правадыры сьляпыя, калі кажаце: — хто паклянецца царквою — гэта нічога, а хто паклянецца золатам царкоўным, — ёсьць правінны.

Неразумныя і сьляпыя! што большае: золата, ці храм, які асьвячае золата?

 

Збуялыя і сьляпыя! што-ж большае, золата ці царква, якім асьвячае золата?

і: «калі хто прысягне ахвярнікам, дык нічога; а калі прысягне дарам, які на ім, дык вінаваты».

 

Таксама: — калі хто паклянецца ахвярнікам, гэта — нічога, але калі паклянецца ахвяраю, якая на ім, — то правінны.

Неразумныя і сьляпыя! што большае: дар, ці ахвярнік, які асьвячае дар?

 

Збуялыя і сьляпыя! што-ж большае, ахвяра ці ахвярнік, які асьвячае ахвяру?

Дык вось, хто прысягне ахвярнікам, прысягае ім і ўсім, што на ім;

 

Але-ж той, хто паклянецца ахвярнікам, клянецца і ім і ўсім тым, што на ім.

і той, што прысягае храмам, прысягае ім і Тым, Хто жыве ў ім;

 

І калі хто паклянецца царквою, то клянецца ёю і Тым, Хто прабывае ў ёй.

і той, хто прысягае небам, прысягае тронам Божым і Тым, Хто сядзіць на ім.

 

А хто клянецца небам, клянецца Прастолам Божым і Тым, Хто пасядае на ім.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што даяце дзесяціну зь мяты, анісу і кмену, і адкінулі важнейшае ў законе: суд, міласьць і веру; гэта трэба было рабіць, і таго не пакідаць.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што даяце дзесяціну з мяты, анісу і кмену, а зьневажаеце найважнейшае ў законе: суд, міласьць і веру; гэтае належала выконваць і таго не пакідаць.

Павадыры сьляпыя, што адцэджваеце камара, а вярблюда праглынаеце!

 

Правадыры сьляпыя, што камара адцэджваеце, а вярблюда глытаеце.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што ачышчаеце зьнешнасьць кубка і місы, а ўсярэдзіне яны поўныя пахапнасьці і няпраўды.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што ачышчаеце звонку кубкі і міскі звонку, а ўсярэдзіне поўныя дзярлівасьці і нячыстоты.

Фарысэй сьляпы! ачысьці сьпярша сярэдзіну кубка і місы, каб чыстая была і зьнешнасьць іхняя.

 

Фарысей сьляпы! ачысьць перш нутро кубка і місы, каб чыстымі сталіся і звонку.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што прыпадабняецеся да павапленых магіл, якія звонку здаюцца прыгожымі, а ўсярэдзіне поўныя касьцей мёртвых і ўсякага бруду;

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што прыпадабняецеся да гробаў пабяляных, якія звонку выдаюцца прыгожымі, а ўсяродку поўныя трупяных касьцей і ўсякага бруду.

так і вы зьнешне здаяцеся людзям праведнымі, а ўсярэдзіне поўныя крывадушнасьці і беззаконьня.

 

Гэтак і вы: звонку паказваецеся людзям справядлівымі, а нутро поўнае крывадушнасьці і беззаконьня.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што будуеце магільніцы прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікам.

 

Гора вам, кніжнікі і фарысеі-крывадушнікі, што будуеце грабніцы прарокам і ўпрыгожваеце памятнікі праведнікам.

і кажаце: «калі б мы былі ў дні бацькоў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнімі ў праліваньні крыві прарокаў»;

 

І кажаце: калі-б мы былі ў дні айцоў нашых, то ня былі-б супольнікамі ў праліцьці крыві прарокаў.

тым самым вы самі сьведчыце супроць сябе, што вы сыны тых, якія забілі прарокаў;

 

Гэтым вы самі супраць сябе сьветчыце, што вы сыны тых, якія пабівалі прарокаў.

дапаўняйце ж меру бацькоў вашых.

 

Дапоўняйце-ж меру айцоў вашых.

Зьмеі, выродзьдзе яхідніна! як унікнеце вы асуджэньня ў геену?

 

Гады, пароджаньне гадаўя! Як унікнеце вы асуджэньня у геену?

Таму, вось, Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; і некаторых зь іх вы заб’яце і ўкрыжуеце, а некаторых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць з горада ў горад;

 

Дзеля гэтага Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; вы-ж адных заб'яце і укрыжуеце, іншых будзеце пабіваць у сынагогах вашых і гнаць будзеце з места да места.

каб апала на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захарыі, сына Варахіевага, якога вы забілі паміж храмам і ахвярнікам.

 

Няхай падзеля вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захара, сына Варахііна, якога вы забілі між царквою і алтаром.

Праўду кажу вам: усё гэта ападзе на род гэты.

 

Папраўдзе, кажу вам, што ўсё гэта прыйдзе на род гэты.

Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і каменьнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!

 

Ерусалім, Ерусалім, пабіўшы прарокаў і каменяваўшы пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крыльлі, і вы не захацелі.

Вось, застаецца вам дом ваш пусты.

 

І вось пакідаецца дом ваш парожны. Бо кажу Я вам: ня будзеце бачыць Мяне ад сёньня, дакуль ня ўсклікнеце: — Дабраславёны, Хто йдзе ў Імя Гасподняе.

Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня, пакуль ня ўсклікнеце: «дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе!».