1 да Цімафея 2 разьдзел
Першае пасланьне да Цімафея
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Л. Дзекуць-Малея
І вось, перш-наперш прашу ўзносіць малітвы, прашэньні, маленьні, падзякаваньні за ўсіх людзей,
Дык пе́рш за ўсё прашу ўпрашаць, маліцца, умаляць ды дзякаваць за ўсіх людзе́й,
за цароў і за ўсіх уладцаў, каб нам весьці жыцьцё ціхае і маўклівае ў богабаязнай пабожнасьці і чысьціні;
за цароў і за ўсіх, што наве́рсе, каб вясьці нам жыцьцё ціхое і спакойнае ў-ва ўсякай багабойнасьці і чыстасьці,
бо гэта добра і даспадобы Збаўцу нашаму Богу,
бо гэта добра і прые́мна перад Спасам нашым Богам,
Які хоча, каб усе людзі ўратаваліся і дасягнулі спазнаньня ісьціны.
Які хоча, каб усе́ людзі збавіліся і да пазнаньня дайшлі.
Бо адзіны Бог, адзіны і пасрэднік паміж Богам і людзьмі, Чалавек Хрыстос Ісус,
Бо Бог адзін і адзін пасярэднік між Богам і людзьмі — чалаве́к Хрыстос Ісус,
Які аддаў Сябе на адкупленьне ўсіх: такое было ў свой час сьведчаньне,
што аддаў Сябе́ дзеля адкупле́ньня ўсіх, сьвядоцтва сваім часом,
дзеля якога я пастаўлены прапаведнікам і апосталам — праўду кажу ў Хрысьце, не маню, — настаўнікам язычнікаў у веры і праўдзе.
дзеля Якога я пастаўлены зьвястуно́м і Апосталам (праўду кажу ў Хрысьце́, не маню), вучыцелем паганаў у ве́ры і праўдзе.
І вось жадаю, каб на ўсякім месцы казалі малітвы мужчыны, узносячы чыстыя рукі бяз гневу і сумненьня;
Дык жадаю, каб на кожным ме́сцы маліліся мужы, узьнімаючы чыстыя рукі бяз гне́ву і сумляваньня;
каб гэтак сама і жанчыны, у прыстойнай вопратцы, сарамяжліва і цнатліва, упрыгожвалі сябе не заплятаньнем валасоў, ні золатам, ні жэмчугам, ні каляровымі строямі,
каб таксама й жанчыны, у прыстойнай вопратцы, са стыдлівасьцяй і мудрасьцяй аздаблялі сябе́ не пляце́ньнем валасоў, ані золатам, ані пэрламі, ані ша́тамі дарагімі,
а добрымі справамі, як прыстойна жанчынам, што прысьвячаюць сябе пабожнасьці.
але добрымі ўчынкамі (што прыстойна жанчынам, якія на багабойнасьць сябе́ пасьвяцілі).
Жанчына хай вучыцца маўкліва, у вялікай пакоры;
Жанчына няхай моўчкі вучыцца ўсякае пакоры,
а вучыць жанчыне не дазваляю, ні верхаводзіць над мужчынам, а быць у маўклівасьці.
а жанчыне, каб навучала, не дазваляю, ані каб мужам верхаводзіла, але каб у бязмоўнасьці была.
Бо раней створаны Адам, а потым Ева;
Бо пе́рш створаны Адам, а пасьля Ева;
і не Адам зваблены, а жонка, звабіўшыся, пераступіла закон;
і не Адам быў спаку́шаны, але жана́, спаку́шаная, у праступку была,
аднак жа ўратуецца празь дзетародства, калі застанецца ў веры і любові і ў сьвятасьці з цнотаю.
збаўлёна-ж будзе праз раджэньне дзяце́й, калі будзе трываць у ве́ры й любві ды ў сьвятасьці з мудрасьцяй.
