Да Рымлянаў 1 разьдзел

 

 

Павал, раб Ісуса Хрыста, пакліканы апостал, выбраны на зьвеставаньне Божае,

 

Паўла, раб Ісуса Хрыста, пакліканы Апостал, прызначаны для Дабравешчаньня (Жывога) Бога,

якое Бог раней абяцаў праз прарокаў Сваіх, у сьвятых пісаньнях,

 

якое Ён раней абяцаў праз Прарокаў Сваіх у Пісаньнях сьвятых:

пра Сына Свайго, Які нарадзіўся ад семені Давідавага па плоці

 

пра Сына Ягонага, Які нарадзіўся ад насеньня Давідавага па целу,

і адкрыўся Сынам Божым у сіле, духам сьвятасьці, праз уваскрэсеньне зь мёртвых, празь Ісуса Хрыста Госпада нашага,

 

(і Які) па сіле (і) па духу сьвятасьці адкрыўся Сынам Бога цераз уваскрасеньне із мёртвых — Ісуса Хрыста, Госпада нашага.

празь Якога мы атрымалі мілату і апостальства, каб несьці паслушэнства веры дзеля імя Ягонага ва ўсіх народах,

 

Цераз Каторага мы атрымалі Багадаць і Апостальства дзеля паслушэнства веры ўва ўсіх народах у імя Ягонае,

сярод якіх і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом, —

 

сярод каторых знаходзіцеся і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом.

усім умілаванцам Божым у Рыме, пакліканым сьвятым: мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

 

Усім, што знаходзяцца ў Рыме, любасным Бога, пакліканым сьвятым: Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Найперш за ўсё дзякую Богу майму празь Ісуса Хрыста за ўсіх вас, што вера вашая абвяшчаецца па ўсім сьвеце;

 

Найперш (я) дзякую Богу майму цераз Ісуса Хрыста за ўсіх вас, таму што ваша вера абвяшчаецца ўва ўсім сьвеце.

сьведка мне Бог, Якому служу духам маім у зьвеставаньні Сына Ягонага, што бесьперастанку ўспамінаю пра вас,

 

Сьведка ж мой — Бог, Якому служу (я) духам маім у Дабравесьці Сына Ягонага, што (я) безупынна ўспамінаю вас,

заўсёды просячы ў малітвах маіх, каб воля Божая хоць цяпер паспрыяла мне прыйсьці да вас,

 

заўсёды ў малітвах маіх просячы, калі волі Бога будзе заўгодна цяпер нарэшце прыйсьці да вас.

бо я вельмі прагну ўбачыць вас, каб падаць вам які дар духоўны на ўмацаваньне вашае,

 

Бо вельмі хачу ўбачыць вас, каб перадаць вам пэўны духовы дар для ўмацаваньня вашага,

гэта значыцца, суцешыцца з вамі верай супольнаю, вашаю і маёю.

 

гэта значыць суцешыцца разам з вамі верай вашай, а таксама і маёй.

Не хачу, браты, утойваць ад вас, што я многа разоў мерыўся прыйсьці да вас, — але сустракаў перашкоды аж да гэтай пары, — каб мець нейкі плод і ў вас, як і ў іншых народаў.

 

Ня хачу ж каб вы ня ведалі, браты, што я шмат разоў меў намер прыйсьці да вас, але сустракаў перашкоды нават да гэтага часу, каб мець нікаторы плод і сярод вас, як і ў іншых народаў.

Я даўжнік і Элінам і варварам, мудрацам і неразумным;

 

Я даўжнік і эллінам, і барбарам, і мудрым, і няразумным.

дык вось, што да мяне, я гатовы зьвеставаць і вам, жыхарам Рыма.

 

Што тычыць мяне, то я гатоў дабравесьціць і вам, што ў Рыме,

Бо я не саромеюся зьвеставаньня Хрыстовага, бо яно ёсьць сіла Божая на збавеньне ўсякаму веруючаму, па-першае Юдэю, потым і Эліну.

 

бо я ня саромеюся Эвангельля Хрыстовага: бо сіла Бога ёсьць на збаўленьне кожнаму веручаму: па першае жыду́, а потым (і) элліну.

Бо ў ім адкрываецца праўда Божая ад веры ў веру, як напісана: «праведны вераю жыць будзе».

 

Бо праведнасьць Божая ў ім выяўляецца ад веры да веры, як напісана: праведны вераю жыць будзе.

Бо адкрываецца гнеў Божы зь неба на ўсякую бязбожнасьць і няпраўду людзей, якія ўціскаюць ісьціну няпраўдаю;

 

Бо гнеў Бога адкрываецца зь неба на ўсякую бязбожнасьць і няправеднасьць людзей, якія заціскаюць праўду няправеднасьцяй.

бо, што можна ведаць пра Бога, ёсьць яўнае ім, таму што Бог явіў ім;

 

Што можна ведаць пра Бога, яўна для іх, таму што Бог паказаў ім.

бо нябачнае ў Ім, вечная сіла Ягоная і боскасьць, ад стварэньня сьвету праз сузіраньне тварэньняў бачныя, так што яны ня маюць выбачэньня.

 

Бо (быццам) нябачныя Ягоныя (уласьцівасьці), г.зн.: вечная сіла Ягоная і Боскасьць, ад стварэньня сусьвету будучы разглядаемымі зьяўляюцца бачнымі стварэньням (чалавекам), каб быць ім няапраўданымі.

Але як што яны, спазнаўшы Бога, не праславілі Яго як Бога, і не падзякавалі, а змарнаваліся ў развагах розуму свайго, і запамрочылася неразумнае іхняе сэрца:

 

Таму што, пазнаўшы Бога, яны ня праславілі (Яго), як Бога, і ня праявілі (Яму) удзячнасьці, але ўзганарыліся ў думках сваіх, і прыцемрылася няразумнае сэрца іхнае.

называючы сябе мудрымі, здурнелі,

 

Маючы сябе за мудрых, здурнелі

і славу нятленнага Бога зьмянілі на падабенства вобраза прахлага чалавека, і птушак, і чатырногаў, і гадаў, —

 

і замянілі Славу нясьмяротнага Бога на выяву абраза́ сьмяротнага чалавека і птушак, і чацьвераногіх (жывёлін), і паўзуноў.

дык і аддаў іх Бог у пахацінствах сэрцаў іхніх нячыстасьці, так што яны апаганьвалі самі свае целы;

 

Пагэтаму і аддаў іх Бог у пажадлівасьцях іхных сэрцаў нячыстасьці: апаганьваць целы свае між сабою.

яны падмянілі ісьціну Божую на ману і пакланяліся і служылі стварэньню замест Творцы, які дабраславёны навекі, амін.

 

Яны замянілі праўду Бога ілжою і пакланіліся, і служылі стварэньню замест Стварыўшага, Каторы багаслаўлёны ў вяках (вякоў). Амін.

Таму аддаў іх Бог ганебным пажадам: жанчыны іхнія замянілі прыроднае паяднаньне на супрацьпрыроднае;

 

Пагэтаму аддаў іх Бог ганьбе распуснай зацятасьці. Таму і жанчыны іхныя замянілі прыроднае карыстаньне на супрацьпрыроднае.

гэтак сама і мужчыны, занядбаўшы прыроднае паяднаньне з жаночым полам, распальваліся пахацінствам сваім адзін да аднаго, мужчыны на мужчынах чынілі сорам і атрымлівалі самі ў сабе расплату за сваю аблуду.

 

Падобна (гэтаму) і мужчыны, адхіліўшы прыроднае карыстаньне жаночага полу, распаляліся ў пахацінстве сваім адзін на воднага, мужчыны з мужчынамі чынячы сорам і атрымоўваючы належную адплату за сваю аблуду ў самых сабе.

І як што яны не стараліся мець Бога ў розуме, дык аддаў іх Бог розуму перавернутаму — чыніць непатрэбшчыну,

 

І, як яны ня ўважалі за патрэбнае мець ў пазнаньні Бога, (то) Бог аддаў іх бязглуздаму розуму чыніць няпрыстойшчыны,

так што яны поўныя ўсялякай няпраўды, распусты, зламыснасьці, ліхазьдзірства, злосьці, поўныя зайздрасьці, душагубства, звады, ашуканства, ліхадушнасьці,

 

(яны) напоўненыя ўсялякай няправеднасьцю, блудадзействам, дрэннасьцю, хцівасьцю, зласьлівасьцю, поўныя зайздрасьці, забойства, сваркі, хітрыні, злога подступу (каварнасьці), пляткары,

яны паклёпнікі, хлусы, боганенавісьнікі, крыўдзіцелі, самахвалы, пыхліўцы, вынаходлівыя на зло, бацькам непакорлівыя,

 

паклёпнікі, боганянавісьнікі, нахабныя, ганарліўцы, хвалькі, вынаходнікі зла, бацькам няпаслухмяныя,

неразумныя, вераломныя, нелюбы, няпрымірцы, нелітасьціўцы.

 

бязглуздыя, няверныя, бяссардэчныя, нязгодлівыя, няміласэрныя.

Яны ведаюць праведны вырак Божы, што тыя, якія чыняць такое, вартыя сьмерці; аднак жа ня толькі гэта робяць, але і сабе падобных падахвочваюць.

 

Яны, пазнаўшы справядлівасьць Бога, што тыя, хто чыніць такое, варты сьмерці, ня толькі гэта робяць, але і пахваляюць тых, хто (гэтак) робяць.