Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Сабілы і Малахава
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Паколькі (ужо) многія ўзяліся складаць апавяданьне адносна добра вядомых між намі падзей,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі вачавідцы і служыцелі Слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
прыйшло на думку і мне, дасьледаваўшы наноў усё вельмі пільна, апісаць табе па парадку, высокашаноўны Тэахвіле,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб (ты) даведаўся адносна таго, (у) чым быў настаўлены: у верагоднасьці (гэных) слоў.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Былі ж (яны) абое праведныя перад Богам, жывучы па ўсіх прыказаньнях і пастановах Госпадавых бяззаганна.
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбета была няплодная, і абое (яны) былі састарэлымі ў днях сваіх.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
Выпала ж яму служыць у парадку чаргі сваёй перад (Абліччам) Бога.
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
Згодна звычаю сьвятароў атрымаў (ён) жэрабя кадзіць, увайшоўшы ў Сьвятыню Госпада;
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
і ўсё мноства народу ў час каджэньня малілася вонках.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І зьявіўся яму Ангел Госпада, стоячы справа ад кадзільнага ахвярніка.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
І сумеўся Захар, убачыўшы, і страх напаў на яго;
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
але Ангел сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Яан.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
І будзе табе радасьць і весялосьць, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня ягонага;
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
бо (ён) будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі сваёй;
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
і многіх сыноў Ізраэлявых наверне да Госпада Бога іхнага;
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
і ён будзе ісьці перад Ім у Духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы ба́цькаў да дзяцей, і няпаслухмяных да мудрасьці праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ гатовы.
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
І сказаў Захар Ангелу: па чым пазнаю я гэтае? бо я стары, і жонка мая састарэлая ў днях сваіх.
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
І, адказваючы, Ангел сказаў яму: я Гаўрыіл, што перад Вачамі Бога стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
І вось, будзеш (ты) маўчаць, і ня здолееш гаварыць да таго дня, калі гэтае збудзецца, за тое, што (ты) ня паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час.
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
І чакаў народ Захара і дзівіўся, што ён марудзіць у Сьвятыні.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
Выйшаўшы ж, ён ня мог гаварыць да іх, і (яны) пазналі, што (ён) бачыў у Сьвятыні зьяву; і ён даваў знакі ім і заставаўся нямым.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
Пасьля ж гэтых дзён зачала́ Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, ка́жучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
так учыніў мне Госпад у дні, у якія Ён глянуў (на мяне, каб) зьняць зь мяне ганьбу між людзьмі.
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
У шосты ж месяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае, якога назва Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
І, увайшоўшы да яе, Ангел сказаў: радуйся, ласкай (Божай) абдараваная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна ж, убачыўшы (яго), была зьбянтэжана ад слова ягонага і разважала, што гэта (за) прывітаньне магло бы быць?
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
І вось зачнеш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму Імя: Ісус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага будзе названы, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага,
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
Марыля ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі (я) ня ведаю мужа?
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
Бо ў Бога ніводнае слова ня застанецца бяссільным.
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І сказала Марыля: вось (я) — слуга Госпада; няхай станецца мне па слову твайму. І адыйшоў ад яе Ангел.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
Устаўшы ж Марыля ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у места Юдзіна,
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марылі, устрапянулася дзіцятка ў чэраве яе, і напоўнілася Альжбета Духам Сьвятым,
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
і закрычала моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены Плод чэрава твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, устрапянулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І сказала Марыля: вяліча́е душа мая Госпада;
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу Збавіцелю маім,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
што глянуў (Ён) на пакорлівасьць рабыні Ягонай, бо вось адгэтуль шчасьліваю называць будуць мяне ўсе роды,
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
бо вялікае ўчыніў мне Ду́жы; і сьвятое Імя Ягонае;
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
і міласэрнасьць Ягоная ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
(Ён) учыніў сілу Рукою Сваёю; расьсеяў напышаных думкай сэрца іхнага;
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
скінуў моцных з пасадаў і ўзьнёс пакорлівых,
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
галодных насыціў дабром, а багатыроў адправіў ні з чым;
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
падтрымаў Ізраэля, служку Ягонага, успомніў пра літасьць,
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
А Альжбеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго па імені бацькі ягонага, Захарам.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
І, адказаўшы, маці ягоная сказала: не, але названы будзе Яанам.
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы (ён) хацеў назваць яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
І, папрасіўшы дошчачку, (ён) напісаў, загадваючы: Яан ёсьць імя ягонае. І зьдзівіліся ўсе.
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
І напаў страх на ўсіх жыву́чых вакол іх; і па ўсёй горнай краіне Юдэйскай расказавалі (пра) усе гэтыя падзеі.
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
І Захар, бацька ягоны, быў напоўнены Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
«Багаславен Госпад Бог Ізраэляў таму, што наведаў і ўчыніў збаўленьне народу Ягонаму.
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
збаўленьне ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх нянавідзячых нас;
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
учыніць літасьць ба́цькам нашым і ўспомніць Запавет Свой сьвяты,
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
прысягу, якой прысягаўся Абрагаму, ба́цьку нашаму:
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
даць нам бяз страху, збавіўшы ад рукі ворагаў нашых, служыць Яму
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
у сьвятасьці і праведнасьці перад Ім усе дні жыцьця нашага.
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
І ты, дзіця, прарокам Найвышэйшага названы будзеш; бо (ты) будзеш ісьці перад Абліччам Госпада, (каб) падрыхтаваць шляхі Яму;
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
даць веданьне збаўленьня народу Ягонаму ў дараваньні грахоў іхных
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
па прычыне сардэчнай літасьці Бога нашага, у каторай адведаў нас Усход з вышынí,
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
(каб) прасьвяціць тых, што сядзяць у цемры і цяню сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на дарогу міру».
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
А дзіця даро́сьлела і ўмацоўвалася духам, і было ў пустэльнях аж да дня зьяўленьня свайго Ізраэлю.
