Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Анатоля Клышкi
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.
