Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Л. Гарошка
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Таму што ўжо многа бралася ўлажыць аповесьць аб ведамых у нас падзеях,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
як пераказалі нам тыя, што былі ад самага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
дык прыйшло на думку і мне, рупліва разьведаўшы аб усім ад пачатку, апісаць табе як сьлед, дастойны Тэафілю,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб ты даведаўся праўду аб тых словах, якіх цябе навучылі.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
Быў у дні Ірада Юдэйскага цара, сьвятар з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і ягоная жонка з дачок Аронавых, а яе імя Альжбета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, захоўваючы беззаганна ўсе прыказаньні і вымаганьні Гасподнія.
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
І ня было ў іх дзяцей, бо Альжбета была бязьдзетная, і абое яны ўжо былі ў пажылых гадох.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
І сталася, калі ў парадку свае чаргі ён служыў перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
выпала яму паводля сьвятарскага звычаю ўвайсьці ў Гасподнюю сьвятыню кадзіць,
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
а ўсё мноства людзей малілася навонках у часе каджэцьня.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І зьявіўся яму Гасподні ангел, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніка.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
І ўгледзеўшы яго сумеўся Захарыя і зьняў яго страх.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
Ангел-жа сказаў яму: ня бойся Захарыя, бо выслухана твая просьба, і твая жонка Альжбета родзіць табе сына і дасі яму імя Іван.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
І будзе табе радасьць і ўцеха, і многія будуць радавацца з ягонага нараджэньня.
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віна і сікеру, і напоўніцца Сьвятым Духам яшчэ ў лоне свае маткі.
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
І шмат ізраільскіх сыноў паверне да іхняга Госпада Бога.
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
І сам ён пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і супраціўных да мудрасьці справядлівых, каб падрыхтаваць Госпаду народ прыхільны.
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
І сказаў Захарыя ангелу: па чым я пазнаю гэта? Я-ж ужо стары і мая жонка ў пажылых гадох.
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
І сказаў яму ангел у адказ: я Гаўрыіл, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясьціць табе гэтую добрую вестку.
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
І вось ты занямовіш і ня будзеш магчы гаварыць да дня, калі гэтае станецца, затое, што не паверыў маім словам, якія збудуцца ў свой час.
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
А народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у сьвятыні.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
Выйшаўшы-ж ён ня мог гаварыць да іх, і пазналі, што бачыў зьяву ў сьвятыні; а ён паказваў на мігі і астаўся нямы.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
І сталася, як скончыліся дні ягонае службы, вярнуўся ў свой дом.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
Пасьля-ж гэтых дзён зачала Альжбета, ягоная жонка, і таілася пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
так учыніў мне Госпад у гэтыя дні, калі зглянуўся на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі.
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
У шосты-ж месяц быў пасланы ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае называнае Назарэт
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
к дзеве, заручанай з мужам іменем Язэп з дому Давыдавага; імя-ж дзевы — Марыя.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
І ўвайшоўшы к Ёй ангел сказаў: радуйся, поўная ласкі, Госпад з табою; багаслаўлёная ты між жанчынаў.
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна-ж як пачула яго, стрывожылася ад ягоных слоў і думала, што-б гэта было за такое прывітаньне?
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў ёй ангел: ня бойся, Марыя, бо ты знайшла ласку ў Бога.
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
І вось зачнеш у лоне і народзіш сына і назавеш яму імя Ісус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, Ягонага бацькі.
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
І будзе валадарыць у Якубавым доме давеку і Ягонаму валадарстру ня будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
Марыя-ж сказала ангелу: як-жа гэта станецца, калі я ня знаю мужа?
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
І сказаў ёй ангел у адказ: Дух Святы нойдзе на цябе і сіла Найвышэйшага ахіне цябе, таму і тое, што народзіцца з цябе Сьвятое, і назавецца Сынам Бажым.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
Вось і Альжбета, твая сваячка і яна зачала сына ў сваёй старасьці і гэта шосты месяц у яе, хоць яе і называюць няплоднаю,
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
бо-ж у Бога ня будзе немагчымым ніводнае слова.
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І сказала Марыя: вось я слуга Гасподняя, хай мне станецца па твойму слову. І адыйшоў ад яе ангел.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
Устаўші ў тыя дні Марыя борзда пайшла ў горную краіну ў Юдзіна места
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
і ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марыі, узварухнуласа дзіцятка ў яе лоне і Альжбета напоўнілася Сьвятым Духам.
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
І ўсклікнула моцным голасам і сказала: "Багаславенная ты між жанчынаў і багаславённы плод твайго лона.
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
І аднуль гэтае мне, што прыйшла маці майго Госпада да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо вось, як голас твайго прывітаньня загучаў у маіх вушах страпянулася з радасьці дзіцятка ў маім лоне.
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І шчасьлівая тая, што паверыла, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада".
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І сказала Марыя: "узьвялічвае душа мая Госпада.
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
І ўзрадаваўся мой дух у Богу, збавіцелю маім".
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
адсутнічае
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
адсутнічае
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
адсутнічае
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
адсутнічае
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
адсутнічае
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
адсутнічае
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
адсутнічае
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
адсутнічае
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
адсутнічае
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
Альжбеце-ж настаў час радзіць і яна радзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
І пачулі суседзі ды яе сваякі, што Госпад узьвялічаў Сваю міласьць над ею і цешыліся з ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
І сталася восьмага дня прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго іменем ягонага бацькі — Захарыем.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
Адказваючы на гэта, ягоная маці сказала: не, а назваць яго Іванам.
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
І сказалі ёй: няма нікога ў тваім родзе, хто-б называўся гэтым іменем.
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І пыталіся на мігі ў бацькі, як-бы ён хацеў назваць яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іван імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
І ў той-жа час адчыніліся ягоныя вусны і ягоны язык і ён стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
І праняў страх усіх суседзяў; і расказвалі аб гэтым па ўсёй нагорнай Юдэйскай краіне.
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
І ўсе, што чулі, узялі гэтае да сэрца, кажучы: кім-жа будзе гэтае дзіця? І Гасподняя рука была з ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
І Захарыя, ягоны бацька, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
багаслаўлёны Госпад Бог Ізраіляў, што адведаў і адкуліў свой народ.
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
адсутнічае
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
адсутнічае
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
адсутнічае
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
адсутнічае
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
адсутнічае
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
адсутнічае
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
адсутнічае
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш перад абліччам Госпада, каб прыгатаваць шляхі Яму.
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
адсутнічае
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
адсутнічае
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
адсутнічае
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
Дзіця-ж расло і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня свайго зьяўденьня Ізраілю.
