Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Антонія Бокуна
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
