Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад В. Гадлеўскага
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Бо як многія браліся ўлажыць расказ аб падзеях, якія ў нас адбыліся,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
так як перадалі нам тыя, каторыя ад пачатку самі бачылі і былі слугамі слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
то прыйшло на думку і мне, пільна ад пачатку ўсяго дайшоўшы, апісаць папарадку табе, дастойны Тэафілю,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб ты пазнаў праўду тых слоў, якіх цябе навучылі.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
Быў у дні Гэрада, караля Юдэі, адзін сьвятар са зьмены Абія, на імя Захар, і жонка яго з дачок Ааронавых і імя яе Альжбета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Былі-ж яны абое справядлівыя перад Богам, паступаючы без заганаў ва ўсіх прыказаньнях і законах Пана,
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
і ня было ў іх сына, таму што Альжбета была няплодная, і былі яны абое пажылыя ў днях сваіх.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
Сталася-ж, калі ён у парадку сваей зьмены адбываў сьвятарскую службу перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
паводле звычаю сьвятарскай службы выпала лёсам, каб увайшоўшы ў сьвятыню Пана, ахвяраваў кадзіла;
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
а ўсё мноства народу было на дварэ, молячыся ў часе каджэньня.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І зьявіўся яму анёл Панскі, стоячы па правай старане кадзільнага аўтара.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
І ўгледзеўшы Захар стрывожыўся і напаў на яго страх.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
Анёл-жа сказаў да яго: Ня бойся Захар, бо выслухана просьба твая і жонка твая Альжбета родзіць табе сына і назавеш імя яго Ян.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
І будзе табе радасьць і ўцеха і многія будуць радавацца з нараджэньня яго.
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
Бо ён будзе вялікі перад Панам, ня будзе піць віна і сіцэры і будзе напоўнены Духам сьвятым яшчэ ў лоне маткі сваей.
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
І наверне многіх сыноў Ізраіля да Пана Бога іх,
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
і сам ён пойдзе перад ім у духу і сіле Гальяша, каб зьвярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і няверуючых да разважнасьці справядлівых, каб прыгатовіць Пану народ дасканальны.
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
І сказаў Захар да анёла: Адкуль я пазнаю гэтае? Бо я стары і жонка мая пажылая ў днях сваіх.
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
І адказваючы анёл сказаў яму: Я ёсьць Габрыель, што перад Богам стаў і пасланы ёсьць гаварыць да цябе і абвясьціць табе гэтую добрую вестку.
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
І вось будзеш маўчаць і ня будзеш магчы гаварыць аж да дня, у каторым гэтае станецца, за тое што не паверыў славам маім, якія збудуцца ў сваім часе.
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
А народ чакаў на Захара, і дзівіліся, што ён марудзіў у сьвятыні.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
Калі-ж выйшаў, ня мог да іх гаварыць; і пазналі, што бачыў зьяву ў сьвятыні; а ён ківаў ім і астаўся нямы.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
І сталася, калі скончыліся дні ягонай службы, адыйшоў у свой дом.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
Пасьля-ж гэтых дзён зачала Альжбета, жонка яго, і таілася праз пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
Што гэтак учыніў мне Пан у днях, у каторых узглянуў, каб зьняць ганьбу маю паміж людзей.
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
А ў шосты месяц пасланы быў анёл Габрыель ад Бога ў Галілейскае места, катораму імя Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
да дзевы, пашлюбаванай з мужам, катораму было імя Язэп, з дому Давіда, а імя дзевы Марыя.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
І ўвайшоўшы да яе анёл, сказаў: Прывітана будзь, поўная ласкі, Пан з табою, багаслаўлена ты між жанчынаў.
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна, як пачула, стрывожылася ад мовы ягонай і думала, якое-б гэта было прывітаньне.
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў ёй анёл: Ня бойся, Марыя, бо ты знайшла ласку ў Бога;
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
вось зачнеш у лоне і родзіш сына і назавеш імя яго Езус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага; і дасьць яму Пан Бог пасад Давіда, бацькі яго; і будзе валадарыць у доме Якуба навекі
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
і валадарству яго ня будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
А Марыя сказала да анёла: Як-жа гэта станецца, калі я мужа ня знаю?
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
І адказваючы анёл сказаў ей: Дух сьвяты найдзе на цябе і сіла Найвышэйшая ацяніць цябе, затым і што народзіцца з цябе Сьвятое, будзе названае Сынам Божым.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
І вось Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваей і гэты шосты месяц у тае, каторую завуць няплоднай.
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
Бо ў Бога ня будзе немагчымым ніводнае слова.
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І сказала Марыя: Вось слуга Пана, няхай мне станецца паводле твайго слова І адыйшоў ад яе анёл.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
А ўстаўшы Марыя ў гэныя дні, пайшла з пасьпехам у горы, у юдэйскае места,
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
І сталася, як пачула Альжбета прывітаньне Марыі, ускочыла дзіця ў яе лоне і была напоўнена Духам сьвятым Альжбета,
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
і ўскрыкнула вялікім голасам і сказала: Багаслаўлена ты між жанчынаў і багаслаўлены плод улоньня твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
І скуль-жаж мне гэта, што матка Пана майго прыходзіць да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо вось, як голас прывітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, ускочыла з радасьці дзіця ў лоне маім.
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І багаслаўлена ты, каторая паверыла, бо споўніцца тое, што было табе сказана ад Бога.
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І сказала Марыя: Вялічае душа мая Пана
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
што ўзглянуў на нізкасьць служкі сваей. Бо вось адгэтуль багаслаўленай будуць называць мяне усе народы:
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
бо ўчыніў мне вялікія рэчы, каторы магутны ёсьць, і сьвятое імя яго;
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
і міласэрдзе ягона з пакаленьня ў пакаленьні для тых, што баяцца яго.
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
Учыніў магутнасьць рукою сваею, разсеяў гордых думкай сэрца іхнага;
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
Скінуў магутных з пасаду, а ўзвысіў нізкіх.
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
Галодных здаволіў дабром, а багатых з нічым адправіў.
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніўшы аб міласэрдзі сваім.
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
Як гаварыў да айцоў нашых, да Абрагама і патомства яго на векі.
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
І правяла Марыя з ею каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
Альжбеце-ж настаў час радзіць і радзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
І пачулі суседзі і сваякі яе, што ўзвялічыў Пан міласэрдзе сваё над ёю — і цешыліся з ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
І сталася ў восьмы дзень, прыйшлі абрэзаць дзіця і называлі яго іменем бацькі яго Захар.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
І адказваючы маці ягона сказала: Ня так, але будзе называцца Ян.
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
І сказалі да яе: Што няма нікога ў тваей радні, хто-б называўся гэтым іменем.
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
І давалі знакі бацьку яго, як-бы хацеў назваць яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
І зажадаўшы таблічку, напісаў кажучы: Ян ёсьць імя ягонае. І дзівіліся ўсе.
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
І адчыніліся зараз-жа вусны яго і язык ягоны, і гаварыў, багаславячы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
І зьняў страх усіх суседзяў іхных і разыходзіліся ўсе гэтыя словы па ўсіх горах Юдэі;
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
а ўсе, што чулі, бралі да сэрца свайго, кажучы: Што, думаеш, будзе з гэтага дзіцяці? Бо рука Пана была з ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
А Захар, бацька яго, напоўнены быў Духам сьвятым, і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
Багаслаўлены Пан, Бог Ізраіляў, што адведаў і ўчыніў адкупленьне народу свайго;
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
і падняў для нас рог збаўленьня у доме Давіда, слугі свайго.
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
Як гаварыў праз вусны сьвятых, каторыя ад веку ёсьць, прарокаў сваіх:
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
Выбаўленьне ад ворагаў нашых і з рукі ўсіх, што нас ненавідзяць,
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
каб учыніць міласэрдзе з айцамі нашымі і ўспомніць свой сьвяты тэстамэнт,
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
што прысягу, якую прысягаў Абрагаму, айцу нашаму, дасьць нам,
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
каб выбаўленыя з рукі ворагаў нашых мы бяз страху служылі яму
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
у сьвятасьці і справядлівасьці перад ім праз усе дні нашыя.
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
А ты, дзіця, будзеш названае прарокам Найвышэйшага, бо пойдзеш перад воблікам Пана правіць дарогі ягоны,
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
каб даць народу яго пазнаньне збаўленьня на адпушчэньне грахоў іх,
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
дзеля нутранога міласэрдзя Бога нашага, праз якое адведаў нас усход з вышыні,
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
каб сьвяціць тым, каторыя сядзяць у цемры і ў ценю сьмерці, каб пакіраваць ногі нашыя на дарогу супакою.
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
А дзіця расло і ўмацоўвалася духам і было ў пустынях аж да дня свайго зьяўленьня перад Ізраілям.
