Лукаша 1 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
Паколькі ўжо многія імкнуліся скласці апавяданне пра падзеі, якія адбыліся сярод нас,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і слугамі слова,
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
вырашыў і я дакладна даследаваць усё ад пачатку і апісаць табе ўсё па парадку, дастойны Тэафіле,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
каб ты пазнаў праўдзівасць таго, чаму быў навучаны.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
У дні Ірада, караля юдэйскага, быў адзін святар, па імені Захарыя, з роду Абія. Ён меў жонку з дачок Аарона, а імя яе было Альжбета.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
Абое былі справядлівымі перад Богам, жывучы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і наказаў Пана.
У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
Але не мелі дзіцяці, бо Альжбета была бясплоднай; і абое былі ўжо ў старым узросце.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
Калі Захарыя ў парадку сваёй чаргі выконваў святарскае служэнне перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
яму паводле святарскага звычаю выпаў лёс увайсці ў святыню Пана, каб прынесці ахвяру каджэння.
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
Усё ж мноства народу малілася звонку падчас каджэння.
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
І з’явіўся яму анёл Пана, які стаяў з правага боку кадзільнага ахвярніка.
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
Захарыя збянтэжыўся, калі ўбачыў анёла, і страх ахапіў яго.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
Анёл жа сказаў яму: «Не бойся, Захарыя, бо выслухана просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, а ты назавеш яго імем Ян.
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
Будзе табе радасць і весялосць, і шмат хто ўзрадуецца нараджэнню ягонаму.
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
Бо ён будзе вялікі ў вачах Пана, не будзе піць ні віна, ні сіцэры і напоўніцца Духам Святым яшчэ ва ўлонні сваёй маці.
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
Многіх з сыноў Ізраэля наверне да іхняга Пана Бога.
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
І сам пойдзе перад Ім у духу і моцы Іллі, каб вярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, і непаслухмяных — да разважлівасці справядлівых, каб падрыхтаваць Пану народ дасканалы».
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
Тады сказаў Захарыя анёлу: «Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і жонка мая ў старым узросце».
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
Анёл сказаў яму ў адказ: «Я Габрыэль, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою, і абвясціць табе добрую навіну пра гэта.
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
І вось, ты будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
Народ жа чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён затрымліваецца ў святыні.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
А калі выйшаў, не мог гаварыць з імі; і яны пазналі, што ён бачыў з’яўленне ў святыні. А ён гаварыў з імі на мігах і заставаўся нямым.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
Калі скончыліся дні служэння ягонага, ён вярнуўся ў свой дом.
Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
І пасля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і ўкрывалася пяць месяцаў, кажучы:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
«Так учыніў мне Пан у тыя дні, калі глянуў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу перад людзьмі».
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
У шосты месяц Бог паслаў анёла Габрыэля ў горад галілейскі, называны Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
да Дзевы, заручанай з мужам па імені Юзаф, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: «Вітай, поўная ласкі, Пан з Табою».
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
Яна ж збянтэжылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта за прывітанне.
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
І сказаў Ёй анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Пана.
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
Вось зачнеш ва ўлонні сваім і народзіш Сына, і дасі Яму імя Езус.
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага, і дасць Яму Пан Бог трон Давіда, бацькі Ягонага,
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
і валадарыць будзе над домам Якуба вечна, а валадарству Яго не будзе канца».
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
І сказала Марыя анёлу: «Як станецца гэта, калі я мужа не знаю?»
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
Анёл сказаў Ёй у адказ: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Найвышэйшага ахіне Цябе. Таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.
вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасці сваёй; і ўжо на шостым месяцы тая, якую называлі бясплоднай,
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
бо для Бога няма нічога немагчымага».
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
Тады Марыя сказала: «Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова». І адышоў ад Яе анёл.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
Сабраўшыся, Марыя ў тыя дні паспяшыла ў горную краіну, у горад Юды.
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
Яна ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбету.
Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
Калі Альжбета пачула прывітанне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і напоўнілася Альжбета Духам Святым.
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
Яна ўсклікнула моцным голасам і сказала: «Благаслаўлёная Ты між жанчынамі і благаслаўлёны плод улоння Твайго.
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
Адкуль мне гэта, што Маці Пана майго прыйшла да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
Бо калі голас прывітання Твайго загучаў у вушах маіх, узварухнулася радасна дзіцятка ва ўлонні маім.
і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І шчаслівая тая, якая паверыла, што споўніцца сказанае Ёй Панам».
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
І сказала Марыя: «Велічае душа мая Пана,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, маім Збаўцу,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
бо глянуў Бог на пакору сваёй слугі.І цяпер благаслаўляць мяне будуць усе пакаленні.
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
Бо вялікае ўчыніў мне Усемагутны,а імя Яго святое.
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
І міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленненад тымі, хто Яго баіцца.
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
Паказаў моц сваёй правіцы,рассеяў тых, хто пыхлівы сэрцам.
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
Скінуў магутных з тронаі ўзвысіў пакорных.
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
Дабром галодных насыціў,а багатых ні з чым адправіў.
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
Прыняў свайго слугу Ізраэля,памятаючы пра сваю міласэрнасць,
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
як абяцаў бацькам нашым,Абрагаму і яго патомству навекі».
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
Прабыла Марыя ў Альжбеты каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.
А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
Альжбеце ж надышоў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
Калі пачулі суседзі і сваякі яе, што Пан учыніў вялікай міласэрнасць сваю да яе, радаваліся разам з ёю.
На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
На восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіця і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарыем.
На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
Але, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але будзе названы Янам».
І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
Тады сказалі ёй: «Няма нікога з тваёй радні, хто б называўся такім імем».
І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
У бацькі ж ягонага пыталіся на мігах, як бы хацеў назваць яго.
Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
Ён, папрасіўшы таблічку, напісаў: «Ян — імя яго». І ўсе здзівіліся.
І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
У гэты момант адразу адкрыліся вусны ягоныя і развязаўся язык ягоны, і ён загаварыў, праслаўляючы Бога.
І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
Ахапіў страх усіх суседзяў іхніх, і па ўсёй горнай краіне Юдэі яны расказвалі пра ўсё гэта.
Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
Усе, хто чуў, разважалі пра гэта ў сэрцах сваіх і казалі: «Што ж гэта будзе за дзіця?» Бо рука Пана была з ім.
І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
А Захарыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, кажучы:
Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
«Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля,бо наведаў і адкупіў народ свой,
і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
і ўзняў моц збаўлення для насу доме Давіда, слугі свайго.
як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
Як абвясціў спрадвекувуснамі сваіх святых прарокаў,
што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
што збавіць нас ад ворагаў нашыхі ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.
учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашыхі нагадаць пра святы запавет свой.
прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму,дасць нам.
каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
Каб, выбаўленыя з рук ворагаў,мы без страху служылі Яму
мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
ў святасці і справядлівасці перад Імва ўсе дні нашыя.
А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа,бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму;
каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленнепраз адпушчэнне яго грахоў,
праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,у якой наведаў нас Усход з вышыні;
прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
каб асвятліць тых, хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;каб накіраваць ногі нашыя на шлях спакою».
А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
А дзіця расло і ўзмацнялася духам, і заставалася на пустыні да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.
