Лукаша 2 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад В. Гадлеўскага
У тыя дні выйшаў ад кесара Аўгуста загад зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.
І сталася ў тыя дні, выйшаў загад ад цэзара Аўгуста, каб сьпісаць увесь сьвет.
Гэты перапіс быў першы ў праўленьне Квірынія Сірыяй.
Гэты першы сьпіс быў зроблены начальнікам Сырыі Цырынам.
І пайшлі ўсе запісвацца, кожны ў свой горад.
І ішлі ўсе, каб запісацца, кожны ў сваё места.
Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давідаў, называны Віфляемам, бо ён быў з дому і роду Давідавага,
Пайшоў-жа і Язэп з Галілеі, з места Назарэту, у Юдэю, у места Давіда, якое завецца Бэтлеем, затым што быў з дому і роду Давіда,
запісацца з Марыяю, заручанаю яму жонкай, якая была цяжарная.
каб запісацца з Марыяй, пашлюбаванай з ім жонкай, якая была ўцяжку.
Калі ж былі яны там, настаў час радзіць Ёй;
Сталася-ж, калі яны там былі, выпаўніліся дні, каб радзіла.
і нарадзіла Сына Свайго першынца, і спавіла Яго, і паклала Яго ў ясьлі, бо ня было ім месца ў гасьцініцы.
І нарадзіла сына свайго первароднага, і спавіла яго ў пялёнкі і палажыла яго ў жолабе, бо ня было ім месца ў заезьдзе.
У той краіне былі на полі пастухі, якія трымалі начную варту каля статку свайго.
І былі ў тэй-жа ваколіцы пастухі, якія ня спалі, адбываючы начныя варты каля сваей стады.
Раптам зьявіўся ім анёл Гасподні, і слава Гасподняя апраменіла іх; і спалохаліся страхам вялікім.
І вось анёл Пана стаў каля іх і яснасьць Божая адусюль іх асьвяціла і агарнуў іх вялікі страх.
І сказаў ім анёл: ня бойцеся; я ўзьвяшчаю вам вялікую радасьць, якая будзе ўсім людзям:
І сказаў ім анёл: Ня бойцеся, бо вось абвяшчаю вам вялікую радасьць, якая будзе для ўсяго народу,
бо сёньня нарадзіўся вам у горадзе Давідавым Збаўца, Які ёсьць Хрыстос Гасподзь;
што вам сяньня ў месьце Давіда нарадзіўся Збаўца, каторы ёсьць Хрыстус Пан.
і вось вам знак: вы знойдзеце Дзіця ў пялюшках, Яно ляжыць у ясьлях.
І гэты вам знак: Знойдзеце дзіця, спавітае ў пялёнкі і паложанае ў жолабе.
І раптоўна зьявілася з анёлам шматлікае войска нябеснае, славячы Бога і заклікаючы:
І зараз зьявілася з анёлам мноства войска нябеснага, хвалячых Бога і кажучых:
слава ў вышынях Богу, і на зямлі мір, і ў людзях добрая воля.
Слава на вышыні Богу, і на зямлі супакой людзям добрае волі.
Калі анёлы адыйшлі ад іх на неба, пастухі сказалі адзін аднаму: хадзем у Віфляем і паглядзім, што там сталася, пра што абвясьціў нам Гасподзь.
І сталася, калі анёлы адыйшлі ад іх да неба, пастухі гаварылі адзін да другога: Пойдзем аж у Бэтлеем і паглядзім таго слова, якое сталася, якое паказаў нам Пан.
І пасьпяшаўшыся, прыйшлі, і знайшлі Марыю і Язэпа, і Дзіцятка, Якое ляжала ў ясьлях.
І прыйшлі сьпяшаючы, і знайшлі Марыю і Язэпа і дзіця паложанае ў жолабе.
А ўбачыўшы, расказалі пра тое, што было абвешчана ім пра Дзіцятка Гэтае.
А ўбачыўшы, расказвалі аб слове, якое было ім сказана аб гэтым дзіцяці.
І ўсе, хто чуў, дзівавалі з таго, што расказвалі ім пастухі.
І ўсе, што чулі, дзівіліся з таго, што да іх пастухі гаварылі.
А Марыя прымала ўсе словы гэтыя, складаючы ў сэрцы Сваім.
А Марыя перахоўвала ўсе гэтыя словы, разважаючы ў сэрцы сваім.
І вярнуліся пастухі, славячы і хвалячы Бога за ўсё тое, што чулі і бачылі, як ім сказана было.
І вярнуліся пастухі, славячы і хвалячы Бога за ўсё, што чулі і бачылі, як ім было сказана.
Як прайшло восем дзён, калі трэба было абрэзаць Дзіцятка, далі Яму імя Ісус, названае анёлам раней зачацьця Ягонага ва ўлоньні.
І калі мінула восем дзён, каб было абрэзана дзіця, далі яму імя Езус, якое было названа анёлам перш, чым ён зачаўся ў лоне.
А калі споўніліся дні ачышчэньня іхняга паводле закона Майсеевага, прынесьлі Яго ў Ерусалім, каб явіць Госпаду,
І калі выпаўніліся дні ачышчэньня яе паводле закону Майсея, занясьлі яго ў Ерузалім, каб ставіць яго Пану,
як прадпісана ў законе Гасподнім, каб усякае дзіцятка мужчынскага полу, якое размыкае ўлоньне, было прысьвечана Госпаду;
як напісана ёсьць у законе Пана: Што «кожны первародны мужчынскага роду будзе названы сьвятым Пану» (Вых. 13:2),
і каб прынесьлі ў ахвяру, паводле сказанага ў законе Гасподнім, дзьве галубкі альбо два птушаняты галубіныя.
і каб даць ахвяру, паводле таго, што сказана ў законе Пана, пару туркоў або два галубкі.
Тады быў у Ерусаліме чалавек, імем Сымон. Ён быў муж праведны і пабожны, чакаў суцяшэньня Ізраілевага; і Дух Сьвяты быў на ім.
І вось быў у Ерузаліме чалавек, якому на імя Сымон, а чалавек гэты справядлівы і багабойны, чакаючы пацехі Ізраіля, і Дух сьвяты быў у ім.
Яму было прадказана Духам Сьвятым, што ён ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Гасподняга.
І атрымаў ён аб’яву ад Духа сьвятога, што ня ўбачыць сьмерці, калі перш ня ўгледзіць Хрыстуса Панскага.
І прыйшоў ён па натхненьні ў храм. І калі бацькі прынесьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім законны абрад,
І прыйшоў у Духу ў сьвятыню. І калі ўносілі дзіця Езус бацькі ягоны, каб учыніць за яго паводле звычаю закону,
ён узяў Яго на рукі, праславіў Бога і сказаў:
узяў і ён яго на рукі свае, і багаславіў Бога і сказаў:
сёньня адпускаеш раба Твайго, Уладыка, паводле слова Твайго, зь мірам;
Цяпер адпускаеш слугу твайго, Пане, паводле слова твайго, у супакою,
бо бачылі вочы мае збавеньне Тваё,
бо вочы мае ўбачылі збаўленьне тваё,
якое Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,
якое прыгатовіў ты перад воблікам усіх народаў:
сьвятло на асьвятленьне язычнікаў, і славу народу Твайго Ізраіля.
Сьвятло на асьвячэньне паганаў і славу народу твайго Ізраільскага.
А Язэп і Маці Ягоная дзівавалі ад сказанага пра Яго.
А бацька ягоны і матка дзівіліся з таго, што гаварылася аб ім.
І дабраславіў іх Сымон, і сказаў Марыі, Маці Ягонай: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і на ўзвышэньне многіх у Ізраілі і на азнаку нязгодаў, —
І багаславіў іх Сымон і сказаў да Марыі, маткі ягонай: Вось гэты паложаны ёсьць на ўпадак і на паўстаньне многіх у Ізраілю, і на знак, якому працівіцца будуць;
і Табе Самой зброя пратне душу, — каб адкрыліся помыслы многіх сэрцаў.
і праз тваю ўласную душу пройдзе меч, каб былі выяўлены думкі з многіх сэрцаў.
І была таксама Ганна прарочыца, дачка Фануілава, з роду Асіравага, якая дажыла да глыбокай старасьці, пражыўшы з мужам ад дзявоцтва свайго сем гадоў,
І была Ганна прарочыца, дачка Фануэля, з пакаленьня Асэра. Яна была пажылая ў днях сваіх, і жыла з сваім мужам сем гадоў ад свайго дзявоцтва,
удава гадоў васьмідзесяці чатырох, якая не адыходзіла ад храма, постам і малітваю служачы Богу дзень і ноч.
а была яна ўдавою аж да восемдзесят чатырох гадоў. Яна не адыходзіла ад сьвятыні, постамі і малітвамі служачы і ўдзень і ўначы.
І яна, у тую самую гадзіну падышоўшы, славіла Госпада і казала пра Яго ўсім, хто чакаў ратунку ў Ерусаліме.
І яна, у гэту самую гадзіну надыйшоўшы, славіла Пана і гаварыла аб ім усім, якія чакалі адкупленьня Ізраіля.
І калі яны зрабілі ўсё паводле закона Гасподняга, вярнуліся ў Галілею, у горад свой Назарэт.
І калі споўнілі ўсё паводле закону Пана, вярнуліся ў Галілею, у сваё места Назарэт.
А Дзіця расло і мацавалася духам, напаўняючыся мудрасьцю; і мілата Божая была на Ім.
А дзіця расло і набірала сілы, поўнае мудрасьці, і ласка Божая была ў ім.
Кожны год бацькі Ягоныя хадзілі ў Ерусалім на сьвята Пасхі.
І хадзілі бацькі ягоны праз усе гады ў Ерузалім на ўрачысты дзень Пасхі.
І калі Яму было дванаццаць гадоў, прыйшлі яны таксама як звычайна ў Ерусалім на сьвята;
І калі яму было дванаццаць гадоў, яны прйшлі ў Ерузалім паводле звычаю сьвяточнага дня,
калі ж, пасьля заканчэньня дзён сьвята, вярталіся, застаўся Хлопчык Ісус у Ерусаліме; і не заўважылі таго Язэп і Маці Ягоная;
і скончыўшы дні, калі варочаліся, асталося дзіця Езус у Ерузаліме, і ня ведалі бацькі ягоны.
але думалі, што Ён ідзе зь іншымі; прайшоўшы ж дзённы шлях, пачалі шукаць Яго сярод родзічаў і знаёмых;
А думаючы, што ён ёсьць у дружыне, увайшлі дзень дарогі і шукалі яго між сваякамі і знаёмымі.
і не знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ерусалім, шукаючы Яго.
І не знайшоўшы, вярнуліся ў Ерузалім, шукаючы яго.
Праз тры дні знайшлі Яго ў храме, сядзеў сярод настаўнікаў, слухаў іх і распытваў іх;
І сталася, пасьля трох дзён знайшлі яго ў сьвятыні, як сядзеў пасярод вучоных, слухаючы іх і пытаючыся ў іх.
усе, хто слухаў Яго, зьдзіўляліся з розуму і адказаў Ягоных.
Усе-ж, каторыя слухалі яго, дзівіліся з розуму і адказаў ягоных.
І ўбачыўшы Яго, зьдзівіліся; і Маці Ягоная сказала Яму: Дзіця! што Ты зрабіў з намі? вось, бацька Твой і Я зь вялікаю скрухаю шукалі Цябе.
І ўбачыўшы зьдзівіліся; і сказала да яго матка ягона: Сыне, нашто ты нам зрабіў гэтак? Вось айцец твой і я гаротныя шукалі цябе.
Ён сказаў ім: навошта было вам шукаць Мяне? ці вы ня ведалі, што Я павінен быць у тым, што належыць Айцу Майму?
І сказаў ім: Чаго-ж вы мяне шукалі? Ці вы ня ведалі, што трэба мне быць у тых справах, якія ёсьць Айца майго?
Але яны не зразумелі сказаных Ім словаў.
А яны не разумелі слова, якое сказаў ім.
І Ён пайшоў зь імі і прыйшоў у Назарэт; і быў у паслушэнстве ім. І Маці Ягоная захоўвала ўсе словы гэтыя ў сэрцы Сваім.
І пайшоў з імі, і прыйшоў у Назарэт, і быў ім падданы. А матка ягона ўсе гэтыя словы перахоўвала ў сэрцы сваім.
А Ісус мацаваўся ў мудрасьці і росьце і ў любові ў Бога і людзей.
А Езус рос у мудрасьці, і ў гадох, і ў ласцы ў Бога і ў людзей.