Яна 9 Паводля Яна 9 разьдзел

¹ І праходзячы, Ісус убачыу чалавека, сьляпога ад нараджэньня.

² І вучні Ягоныя спытался ў Яго: Раббі, хто саграшыў: ён, ці бацькі ягоныя, што нарадзіўся сьляпым?

³ Ісус адказаў: не саграшыў ані ён, ані ягоныя бацькі, але дзеля выяўленьня ў ім чынаў Божых.

⁴ Мне трэба выканаць справы Таго, Хто паслаў Мяне, пакуль дзень; ноч надыходзіць, калі чалавек ня можа рабіць.

⁵ Пакуль Я на сьвеце, Я сьвятло сьвету.

⁶ Сказаўшы гэта, Ён плюнуў на зямлю, зрабіў з сьліны гліну і памазаў ёю вочы сьляпому,

⁷ І сказаў яму: ідзі, памыйся ў купальні Сылоам /што перакладаецца: Пасланы/. Той пайшоў і памыуся і вярнуўся здольным бачыць.

⁸ Суседзі, затым, і тыя, што бачылі яго раней, што ён быў сьляпы, гаварылі: ці-ж ня той гэта, што сядзеў і прасіў?

⁹ Адны казалі: гэта ён, а ічшыя — падобны да яго; але ён казаў: гэта я.

¹⁰ Тады пыталіся ў яго: як адчыніліся вочы твае?

¹¹ І ён, адказваючы, сказаў: чалавек, званы Ісусам, зрабіў гліну, памазаў вочы мае і сказаў мне: пайдзі ў Сылоам і памыйся. Я пайшоў, памыўся і стаў бачыць.

¹² Тады сказалі яны яму: дзе Ён? Ён адказаў: ня ведаю.

¹³ Павялі гэтага былога сьляпога да фарысэяў.

¹⁴ А была сыбота таго дня, калі Ісус зрабіў гліну і адчыніў яму вочы.

¹⁵ Тады зноў пыталіся яго фарысэі, Як ён стаў бачыць. І ён сказаў ім: гліну палажыў Ён на мае вочы, і я памыўся, і бачу.

¹⁶ Затым некаторыя з фарысэяў сказалі: не ад Бога гэты чалавек, бо не шануе сыботы. Іншыя казалі: як можа чалавек грэшны чыніць гэтакія цуды? І быў распадзел між імі.

¹⁷ І зноў кажуць сьляпому: а што ты скажаш адносна Яго, бо Ён адчыніў табе вочы? і ён адказаў: гэта прарок.

¹⁸ Але Юдэі ня верылі, што ён быў сьляпы і стаў бачыць, аж пакуль не паклікалі бацькоў атрымаўшага зрок.

¹⁹ І яны спыталіся ў іх, кажучы: ці гэта ваш сын, пра каторага вы кажаце, што ён радзіўся сьляпым? Як-жа ён цяперака бачыць?

²⁰ Бацькі ягоныя, адказваючы, сказалі ім: мы ведаем, што ён наш сын, і што ён радзіўся сьляпым;

²¹ Але як ён цяперака бачыць, мы ня ведаем; або хто адчыніў яму вочы, мы ня ведаем: сам ён дарослы, яго і пытайцеся: няхай ён сам гаворыць пра сябе.

²² Гэтак адказвалі ягоныя бацькі, бо баяліся Юдэяу, бо Юдэі ўжо згадзіліся, каб кажнага, хто прызнаціме Яго за Хрыста, адлучыць ад сынагогі.

²³ Затым бо бацькі ягоныя і сказалі: ён дарослы, яго і пытайцеся.

²⁴ Тады яны зноў пакліккалі чалавека, што быў сьляпы, і сказалі яму: аддай славу Богу: мы ведаем, што чалавек той грэшнік.

²⁵ Ён-жа адказаў ім і сказаў: ці Ён грэшны, я ня ведаю, адно ведаю, што я быў сьляпы, а цяперака бачу.

²⁶ І зноў сказалі яму: што Ён зрабіў з табою? як адчыніў табе вочы?

²⁷ Ён адказаў ім: я ужо казаў вам, і вы ня слухалі; што-ж яшчэ хочаце чуць? Ці-ж бо і вы хочаце стацца Ягонымі вучнямі?

²⁸ Тады дакарылі яны яго, і сказалі: гэта ты вучань Ягоны; але мы Майсеявы вучні.

²⁹ Мы ведаем, што да Майсея гаварыў Бог, а пра гэтага ня ведаем, скуль Ён.

³⁰ Адказваючы, чалавек сказаў ім: гэта дзіўна, што вы ня ведаеце скуль Ён, а Ён адчыніў мне вочы.

³¹ Мы ведаем, што Бог ня слухае грэшнікаў; але хто славіць Бога і выконвае Ягоную волю, таго слухае.

³² Ад веку ня чуваць было, каб хто-небудзь адчыніў вочы сьляпому ад нараджэньня.

³³ Каб Ён ня быў ад Бога, дык ня мог-бы нічога зрабіць.

³⁴ Яму адказалі і сказалі: у грахох ты ўвесь нарадзіўся, і ты вучыш нас? І выгналі яго вон.

³⁵ Ісус, дачуўшыся, што выгналі яго вон, і знайшоўшы яго, сказаў яму: ці верыш ты ў Сына Божага?

³⁶ Адказваючы, ён сказаў: а хто Ён, Госпадзе, каб мне верыць у Яго?

³⁷ Ісус сказаў яму: і ты ўжо бачыў Яго, і Ён ёсьць той, Каторы гаворыць з табою цяперака.

³⁸ Ён-жа сказаў: веру, Госпадзе і пакланіўся Яму.

³⁹ І сказаў Ісус: на суд прыйшоў Я ў гэты сьвет, каб сьляпыя бачылі, а тыя, што бачаць, сталіся сьляпымі.

⁴⁰ Пачуўшы гэта, некаторыя з фарысэяў, што былі зь ім, сказалі Яму: няужо-ж і мы сьляпыя?

⁴¹ Ісус сказаў ім: калі-б вы былі сьляпымі, дык ня мелі-б грэху на сабе; але, як вы кажаце, што бачыце, тады грэх астаецца на вас.