Іоана 9 Эвангельле Іоана 9 разьдзел

¹ І, праходзячы, угле́дзіў чалаве́ка сьляпога ад нараджэньня.

² Вучні Яго спыталіся ў Яго: Равві! хто саграшыў: ён, ці бацькі яго, што ўрадзіўся сьляпы́?

³ Ісус адказаў: не саграшыў ані ён, ані бацькі яго, але дзеля выяўле́ньня ў ім дзе́л Божых.

⁴ Мне́ трэ́ба рабіць дзе́ла Таго, што паслаў Мяне́, пакуль дзе́нь; надыходзе ноч, калі ніхто ня можа рабіць.

⁵ Пакуль Я на сьве́це, Я сьвятло́ сьве́ту.

⁶ Сказаўшы гэта, Ён плюнуў на зямлю, зрабіў з сьліны балота й памазаў ім вочы сьляпому

⁷ дый сказаў яму: пайдзі, умыйся ў купальні Сілаам (што тлумачыцца: Пасланы). Той пайшоў і ўмыўся і прыйшоў відзючы.

⁸ Сусе́дзі-ж і тыя, што бачылі яго ране́й, як быў сьляпы́, гаварылі: ці-ж ня той гэта, што сядзе́ў і жабраваў?

⁹ Іншыя казалі: гэта ён, а іншыя — падобны да яго; ён жа казаў: гэта я.

¹⁰ Дык пыталіся ў яго: як адчыніліся вочы твае́?

¹¹ І той адказаў і сказаў: Чалаве́к, званы Ісусам, зрабіў балота, памазаў вочы мае́ і сказаў мне́: пайдзі ў купальню Сілаам і ўмыйся. Я пайшоў, умыўся і стаў відзець.

¹² Дык сказалі яму: дзе́ Ён? Ён адказаў: Ня ве́даю.

¹³ Павялі гэтага было́га сьляпо́га да фарысэяў.

¹⁴ А была субота, калі Ісус зрабіў балота і адчыніў яму вочы.

¹⁵ І пыталіся ў яго ізноў фарысэі, як ён стаў бачыць. Ён жа сказаў ім: балота палажыў Ён на вочы мае́, і я ўмыўся і віджу.

¹⁶ Дык некато́рыя з фарысэяў гаварылі: не ад Бога гэты чалаве́к, бо не шануе суботы. Другія казалі: як можа чалаве́к грэшны рабіць гэткія цуды? І была між імі спрэчка.

¹⁷ І зноў кажуць сьляпому: а ты што скажаш аб Ім, што́ Ён табе́ адчыніў вочы? Той адказаў: гэта прарок.

¹⁸ Жыды-ж не паве́рылі, што ён быў сьляпы і стаў відзець, пакуль не паклікалі бацькоў аздароўленага

¹⁹ і спыталіся ў іх: ці гэта сын ваш, аб якім вы ка́жаце, што ён радзіўся сьляпы́? Як жа ён цяпе́р бачыць?

²⁰ Бацькі яго адказалі ім і сказалі: мы ве́даем, што ён наш сын, і што ён радзіўся сьляпы́;

²¹ а як цяпе́р бачыць, ня ве́даем: таксама, хто адчыніў яму, вочы, мы ня ве́даем: сам ён дарослы, самога спытайцеся; няхай сам аб сабе́ скажа.

²² Так адказалі бацькі яго, бо баяліся Жыдоў, бо Жыды згавары́ліся ўжо, каб таго, хто прызнае Яго за Хрыста, адлучыць ад школы.

²³ Дзеля гэтага бацькі яго сказалі: ён дарослы, у самога спытайцеся.

²⁴ І вось другі раз паклікалі чалаве́ка, што быў сьляпы́, і сказалі яму: аддай славу Богу: мы ве́даем, што чалаве́к той грэшнік.

²⁵ Ён жа адказаў ім і сказаў: ці Ён грэшны, ня ве́даю, адно ве́даю, што я быў сьляпы́, а цяпе́р бачу.

²⁶ Дык ізноў сказалі яму: што Ён зрабіў з табою? Як адчыніў вочы?

²⁷ Адказаў ім: я ўжо сказаў вам; вы ня слухалі; што яшчэ хо́чаце чуць? Няўжо-ж вы хочаце зрабіцца Яго вучнямі?

²⁸ Яны ж дакара́лі яго, кажучы: гэта ты вучань Яго, мы-ж Майсе́явы вучні.

²⁹ Мы ве́даем, што з Майсе́ем гаварыў Бог; аб Ім жа ня ве́даем, адкуль Ён.

³⁰ І адказаў ім чалаве́к гэты і сказаў: гэта й дзівіць мяне́, што вы ня ве́даеце, адкуль Ён, а Ён адчыніў мне́ вочы;

³¹ але мы ве́даем, што грэшнікаў Бог ня слу́хае; але хто славіць Бога і выпаўняе волю Яго, таго слухае.

³² Ад ве́ку ня чуваць было, каб хто адчыніў вочы сьляпо́му ад нараджэньня.

³³ Каб Ён ня быў ад Бога, дык ня мог бы нічога рабіць.

³⁴ Яму адказалі і сказалі: у грахох ты ўве́сь урадзіўся і ты нас вучыш? І выгналі яго вон.

³⁵ Ісус, дачуўшыся, што выгналі яго вон, і знайшоўшы яго, сказаў яму: ці ве́рыш ты ў Сына Божага?

³⁶ Той жа адказаў і сказаў: а хто Ён, Госпадзе, каб мне́ ве́рыць у Яго?

³⁷ Ісус сказаў яму: і ты бачыў Яго, і той, што гаворыць з табою, — гэта Ён.

³⁸ Ён жа сказаў: ве́рую, Госпадзе! і пакланіўся Яму.

³⁹ І сказаў Ісус: на суд прыйшоў Я ў сьве́т гэты, каб сьляпы́я бачылі, а тыя, што бачаць, зрабіліся сьляпы́мі.

⁴⁰ Пачуўшы гэтае, некато́рыя з фарысэяў, што былі з Ім, сказалі Яму: няўжо-ж і мы сьляпыя?

⁴¹ Ісус сказаў ім: калі-б вы былі сьляпы́я, то ня ме́лі-б грэху на сабе́; але як вы кажаце, што бачыце, то грэх астае́цца на вас.