Azdaraŭleńnie ślapoha ad naradžeńnia
1 I prachodziačy Jezus uhledzieŭ čaławieka ślapoha ad naradžeńnia.
2 I spytalisia ŭ jaho wučni jahony: Rabbi, chto sahrašyŭ, jon, ci baćki jahony, što ślapym naradziŭsia?
3 Adkazaŭ Jezus: Ani jon nie sahrašyŭ, ani baćki jahony, ale kab wyjawilisia ŭ im čyny Božyja.
4 Mnie treba čynić čyny taho, katory pasłaŭ mianie, pakul dzień; nadychodzić noč, kali nichto nia moža čynić.
5 Pakul ja na świecie, ja jość światło świetu.
6 Skazaŭšy hetaje, jon plunuŭ na ziamlu i zrabiŭ z śliny bałota i pamazaŭ bałotam wočy jahony
7 i skazaŭ jamu: idzi, umyjsia ŭ sadžałcy Siłoe (što tłumačycca "Pasłany"). Dyk joje pajšoŭ i ŭmyŭsia, i pryjšoŭ widziučy.
8 Dyk susiedzi i tyja, što jaho pierad tym bačyli, što byŭ žabrakom, kazali: Ci nia toj heta, što siadzieŭ i žabrawaŭ? Adny kazali: Što heta toj;
9 a druhija: Nie, ale da jaho padobny. Jon-ža kazaŭ: što heta ja.
10 Dyk kazali jamu: jak-ža adčynilisia tabie wočy?
11 Jon adkazaŭ: Toj čaławiek, katory zawiecca Jezus, zrabiŭ bałota i pamazaŭ maje wočy i skazaŭ mnie: "idzi da sadžałki Siłoe i ŭmyjsia". I ja pajšoŭ, i ŭmyŭsia, i widžu.
12 I skazali jamu: Dzie jon? Skazaŭ: nia wiedaju.
13 Prywiali taho, što byŭ ślapym, da faryzejaŭ.
14 A była subota, kali Jezus zrabiŭ bałota i adčyniŭ wočy jahony.
15 Dyk iznoŭ pytalisia ŭ jaho faryzei, jak staŭ widzieć? Jon-ža skazaŭ im: Bałota pałažyŭ mnie na wočy, i ja ŭmyŭsia, i widžu.
16 Dyk kazali niekatoryja z faryzejaŭ: Nie ad Boha hety čaławiek, što nie zachoŭwaje suboty. Druhija-ž kazali: Jak moža čaławiek hrešny čynić hetyja znaki? I była sprečka pamiž imi.
17 Dyk skazali iznoŭ ślapomu: Ty što kažaš ab tym, što adčyniŭ twaje wočy? Jon-ža skazaŭ: Što heta prarok.
18 Dyk nia wieryli žydy ab im, što jon byŭ ślapy i staŭ widzieć, pakul nie paklikali baćkoŭ taho, što staŭ widzieć,
19 i spytalisia ŭ ich, kažučy: Heta waš syn, ab katorym wy kažacie, što ślapym naradziŭsia? Dyk jak-ža ciapier widzić?
20 Adkazali im baćki jahony i skazali: My wiedajem, što heta naš syn i što ślapym naradziŭsia;
21 ale jak ciapier widzieć, nia wiedajem; abo chto adčyniŭ wočy jahony, my nia wiedajem. U samoha pytajcie, jon maje hady, niachaj sam ab sabie haworyć.
22 Heta skazali baćki jahony, bo bajalisia žydoŭ; bo žydy ŭžo byli zmowiŭšysia, što kali-b chto pryznaŭ jaho za Chrysta, kab byŭ wyłučany z bažnicy.
23 Dziela hetaha baćki jahony skazali: što maje hady, u samoha pytajcie.
24 Dyk paklikali iznoŭ taho čaławieka, što byŭ ślapym, i skazali jamu: Daj sławu Bohu. My wiedajem, što toj čaławiek jość hrešny.
25 Jon-ža skazaŭ im: Ci jon hrešny, nia wiedaju; adno wiedaju, što ja byŭ ślapy, ciapier widžu.
26 Dyk skazali jamu: Što jon tabie zrabiŭ? Jak adčyniŭ tabie wočy?
27 Adkazaŭ im: Ja wam užo skazaŭ i wy čuli, našto iznoŭ chočacie čuć? Ci i wy chočacie stacca jahonymi wučniami?
28 Jany-ž złajali jaho i skazali: Ty budź jahonym wučniem, a my wučni Majsieja.
29 My wiedajem, što da Majsieja hawaryŭ Boh, a hetaha nia wiedajem, adkul jon.
30 Adkazaŭ toj čaławiek i skazaŭ im: Heta bo dziŭna, što wy nia wiedajecie, adkul jon, a jon adčyniŭ wočy maje.
31 A my wiedajem, što hrešnych Boh nia słuchaje; ale kali chto jość pakłońnikam Božym i čynić jahonu wolu, taho wysłuchoŭwaje.
32 Ad wieku nia čuwać było, kab chto adčyniŭ wočy ślepanarodžanaha.
33 Kali-b jon nia byŭ ad Boha, nia moh-by ničoha ŭčynić.
34 Jany adkazali i skazali jamu: U hrachoch ty ŭwieś naradziŭsia i ty nas wučyš? I wykinuli jaho proč.
35 Pačuŭ jezus, što jaho wykinuli proč, i znajšoŭšy jaho, skazaŭ jamu: Ty wieryš u Syna Božaha?
36 adkazaŭ toj i skazaŭ: Chto jon, Panie, kab mnie wieryć u jaho?
37 I skazaŭ jamu Jezus: I bačyŭ ty taho, i toj, što haworyć z taboju, heta jon.
38 Jon-ža skazaŭ: Wieru, Panie. I ŭpaŭšy, pakłaniŭsia jamu.
39 I skazaŭ Jezus: Na sud ja pryjšoŭ na hety świet, kab tyja, što nia widziać, widzieli, a tyja, što widziać, stalisia ślapymi.
40 I pačuli niekatoryja z faryzejaŭ, jakija byli z im, i skazali jamu: Niaŭžo i my ślapyja?
41 Skazaŭ im Jezus: Kali-b wy byli ślapyja, to nia mieli-b hrachu, ale ciapier wy kažacie: "što widzim". Hrech waš astajecca.
Каментары ці зноскі:
2 Prakanańni tahačasnych žydoŭ kožnaje niaščaście spatykała čaławieka za jahony hrachi abo za hrachi baćkoŭ.
4 Tut "dzień" Chrystowaha ziamnoha žyćcia, a "noč" jahonaj muki i śmierci.
12 U žydoŭ za prastupak wyłučali z bažnicy na 30−60 dzion — i heta byŭ praklon mały (nidduj), a kali heta nie pamahała, dyk na prastupnika kidali praklon wialiki (cherem) na cełaje žyćcio.
24 "Daj sławu Bohu" značyć: Dziela Boha skažy praŭdu. Ale žydy tut-ža padsoŭwajuć dumku, što Chrystus jość hrešnikam, značyć, niahodnym čaławiekam.
30 Kali adčyniŭ wočy, značyć, jon ad Boha.
36 Hrešnych Boh nie wysłuchoŭwaje, ale ci zaŭsiody? Woś-ža wysłuchoŭwaje tady, kali čaławiek hrešny molicca za swoj nawarot, ale kali Boh pradbačyć, što dadzienaja im łaska paciahnie hrešnaha da dobraha žyćcia.
38 Dobry Jezus adniaŭ ad jaho nia tolki ślepatu cieła, ale i dušy i abdaryŭ jaho wieraj.
39 Chrystus pryjšoŭ "na sud", h. zn. kab padać ludziam dziŭnyja sudžeńni i pastanowy Božyja, jakija wyjaŭlajucca ŭ tym, što ślapyja (niawiernyja i pahanie) widziać h. zn. stanowiacca wierujučymi, a wierujučyja (žydy) stajucca ślapymi i niawiernymi.
41 Kali-b žydy nia wiedali ničoha ab Chryście ("byli ślapymi"), jany nia mielib hrachu, ale kali jany mieli stolki praroctwaŭ i cudaŭ, nie astajucca biez hrachu.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 9 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.