1 Hetaje ja wam skazaŭ, kab wy nia horšylisia.
2 Wyłučać was z bažnicaŭ; ale prychodzić časina, što kožny, chto was zabiwaje, budzie dumać, što jon prysłužyŭsia Bohu.
3 I hetaje buduć rabić wam, zatym što nie paznali Ajca ani mianie.
4 Ale hetaje ja wam skazaŭ, kab, kali pryjdzie ich časina, wy ŭspomnili, što ja wam skazaŭ.
5 A hetaha spačatku ja wam nie hawaryŭ, bo byŭ z wami.
3) Jezus uzmacniaje apostałaŭ
A ciapier idu da taho, katory pasłaŭ mianie, i nichto z was nia pytajecca ŭ mianie: "Kudy idzieš"?
6 Ale zatym, što ja wam hetaje skazaŭ, smutak napoŭniŭ serca wašaje.
7 Ale ja wam praŭdu kažu: Karysna dla was, kab ja adyjšoŭ. Bo kali nie adyjdu, Paciašyciel nia pryjdzie da was, kali-ž adyjdu, pašlu jaho da was.
8 A kali jon pryjdzie, dakaža świetu hrech i sprawiadliwaść i sud.
9 Hrech-to, bo nia ŭwieryli ŭ mianie;
10 a sprawiadliwaść, bo ja idu da Ajca i ŭžo nia ŭbačycie mianie;
11 sud-ža, bo kniaź hetaha świetu ŭžo asudžany.
12 Jašče mnoha maju wam hawaryć, ale ciapier nia možacie źnieści.
13 Kali-ž pryjdzie jon, Duch praŭdy, nawučyć was usiakaje praŭdy; bo nia budzie hawaryć sam ad siabie, ale budzie hawaryć što-kolečy pačuje, i što maje pryjści, abwieścić wam.
14 Jon prasławić mianie, bo z majho woźmie i wam abwieścić.
15 Usio, što-kolečy maje Ajciec, majo jość; dziela hetaha ja skazaŭ, što ŭ majho woźmie i wam abwieścić.
16 Krychu i ŭžo nia ŭbačycie mianie, i iznoŭ krychu i ŭbačycie mianie, što ja idu da Ajca.
17 Dyk hawaryli z wučniaŭ jahonych adzin da druhoha: Što heta takoje, što jon nam kaža: "krychu i nia ŭbačycie mianie" i "što ja idu da Ajca"?
18 I hawaryli: Što heta takoje, što kaža: "Krychu"? Nia wiedajem, što haworyć.
19 A Jezus paznaŭ, što chacieli ŭ jaho pytacca i skazaŭ im: "Krychu, i nia ŭbačycie mianie, i iznoŭ krychu i ŭbačycie mianie".
20 Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, što budziecie płakać i hałasić wy, a świet budzie ciešycca; wy-ž budziecie smucicca, ale smutak waš u radaść źmienicca.
21 Žančyna, kali rodzić, smutak maje, što pryjšła jaje časina; ale kali narodzić dzicia, užo nia pomnić uciśnieńnia dziela radaści, što čaławiek na świet naradziŭsia.
22 Tak i wy ciapier-to smutak majecie, ale ja iznoŭ ubaču was, i budzie radawacca serca wašaje, i radaści wašaje nichto ad was nie adymie.
23 I ŭ toj dzień nia budziecie ŭ mianie ničoha pytacca. Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, kali čaho budziecie prasić Ajca ŭ imia majo, daść wam.
24 Dahetul wy ničoha nie prasili ŭ imia majo. Prasiecie i atrymajecie, kab radaść wašaja była poŭnaja.
25 Hetaje ja wam hawaryŭ u prypowieściach. Nadychodzić časina, kali ŭžo nia ŭ prypowieściach budu hawaryć wam, ale jaŭna ab Ajcu abwiešču wam.
26 U toj dzień budziecie prasić u imia majo, i nie kažu wam, što ja budu prasić Ajca za was,
27 bo sam Ajciec lubić was, zatym što wy ŭzlubili mianie i ŭwieryli, što ja ad Boha wyjšaŭ.
28 Wyjšaŭ ja ad Ajca i pryjšoŭ na świet; iznoŭ pakidaju świet i idu da Ajca.
29 Skazali jamu wučni jahony: Woś ciapier jaŭna haworyš i nia kažaš nijakaj prypowieści.
30 Ciapier my znajem, što ty wiedaješ usio i nia treba tabie, kab chto pytaŭsia ŭ ciabie; dziela hetaha wierym, što ty ad Boha wyjšaŭ.
31 Adkazaŭ im Jezus: Wy ciapier wierycie?
32 Woś nadychodzić časina, i ŭžo nadyjšła, kab wy razsiejalisia kožny da swajho, a mianie samoha pakinuli; a ja nie adzin, bo sa mnoju jość Ajciec.
33 Heta ja wam skazaŭ, kab wy mieli supakoj u mnie. Na świecie budziecie mieć uciśnieńnie, ale budźcie adwažny, ja pieramoh świet.
Каментары ці зноскі:
5 U dalejšych radkoch Jezus haworyć: 1) što adychod jahony jość patrebny, kab Duch św. moh raźwić swaju dziejnaść (r. 5−15); 2) hety adychod Chrysta budzie karotki (r. 16−24); 3) apostały buduć ućwierdžany ŭ wiery, što Chrystus pachodzić ad Ajca (r. 25−33).
8−11 Duch św. dakaža świetu, što pa świetu jość hrech (bo nia ŭwieryli ŭ Chrysta); pa staranie Chrysta jość sprawiadliwaść (sprawiadliwy Chrystus adychodzić da Ajca ŭ nieba); što sud spadzie na djabła i jaho prychilnikaŭ (kniaź hetaha świetu ŭžo asudžany).
13 Duch św. haworyć toje, što pačuje ad Ajca i Syna, ad katorych pachodzić, a heta zatym što natura Božaja jość adna i supolnaja ŭsim trom asobam.
14 "Z majho woźmie" hetymi sławami Chrystus jašče raz adkrywaje, što Duch św. pachodzić i ad Syna (hł. Jan 14, 26). Pachodžańnie Ducha św. ad Ajca Jezus abjaŭlaje wyšej (Jan 15, 26).
15 Usio toje, što Ajciec maje, heta značyć, usia natura Božaja, jość ułasnaściaj tak-ža Syna, a z taho, što jość ułasnaściaj Syna, biare Duch św. Heta jašče adzin dokaz, što Duch św. pachodzić i ad Syna.
16−18 Chrystus haworyć tut ab swajej śmierci ("krychu i nia ŭbačycie mianie") i ab swaim uskrasieńni i ŭšeści ("i iznoŭ krychu i ŭbačycie mianie, što idu da Ajca").
20 Świet budzie wiesialicca z pryčyny śmierci Jezusa, a wučni ŭciešacca paśla ŭskrasieńnia Jezusa. Słowa "świet" aznačaje tut usio toje, što praciwicca Bohu i žadaje adwiaści ludziej ad Boha.
23 "Nia budziecie ničoha pytacca" ŭ sprawach, źwiazanych z "krychu".
31−32 Chrystus wiedaje, što niezadoŭha ich wiera akažacca słaboju.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 16 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
